صرفاً ایدئولوژیک نیست،

گوردون داف از کهنه سربازان نیروی دریایی آمریکا در جنگ ویتنام، نویسنده مطرح آمریکایی و سردبیر «وترنز تودی» آمریکا در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار بخش انگلیسی خبرگزاری قدس(قدسنا) درباره تأثیر ایدئولوژی امام خمینی(ره) در حمایت از ملت‌های ستمدیده در سراسر جهان گفت: میراث امام خمینی (ره) صرفاً ایدئولوژیک نیست، بلکه ساختاری است؛ این میراث دستور زبانی نوین برای قدرت، بنیان گذاشت. در جایی که دیگران مقابل ظلم، عمل‌گرایی را توصیه می‌کردند، امام خمینی (ره) چارچوبی را ارائه کرد که بی‌توجه به هزینه‌های سیاسی؛ خواهان هم‌سویی با ستمدیدگان بود.

وی افزود: اهمیت این اندیشه فقط در آنچه امام خمینی (ره) با آن مخالفت می‌کرد ـ امپریالیسم، صهیونیسم، سلطه غرب ـ نیست، بلکه در بازتعریف مفهومی است که انجام داد: اینکه «مقاومت» تاکتیک نیست، بلکه یک اصل اخلاقی همیشگی است.

نظامی سابق آمریکایی خاطرنشان کرد: جهانی‌سازی دوگانه‌ «ستمگر ـ ستم‌دیده» گسستی بنیادین از منطق دولت‌محور وستفالیایی بود که برای قرن‌ها معادلات دیپلماتیک را تعیین می‌کرد. در جهان پسااستعماری که در آن بسیاری از کشورهای به‌ظاهر مستقل، همچنان اسیر وابستگی‌های اقتصادی یا نظامی بودند، روایت امام خمینی (ره)، بی‌طرفی نمایشی نهادهای بین‌المللی را به چالش کشید. او همبستگی را از یک ژست شعاری به محور سیاست تبدیل کرد.

وی افزود: این مسیر، هزینه‌هایی هم داشت. صلابت ایدئولوژیک، برخی متحدان را از ایران دور و دشمنی‌ها را تشدید کرد. اما در عوض، به گفت‌وگوهایی که پیش‌تر در گرداب مصلحت‌اندیشی غوطه‌ور بودند، شفافیت بخشید. ستمدیدگان نیازی به منجی نداشتند، بلکه نیازمند نظام‌هایی بودند که رنج‌شان را عادی‌سازی نکنند.

گوردون داف درباره تأثیر انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی (ره) بر مسئله‌ فلسطین هم گفت: انقلاب اسلامی، نگاه به مسئله فلسطین را دگرگون کرد. این انقلاب، موضوع فلسطین را از حوزه‌ نمادپردازی سیاسی خارج و آن را به هسته‌ هویت کشور تبدیل کرد. برای ایران جدید، فلسطین دیگر یک بحران خارجی نبود، بلکه ضرورتی درونی و حیاتی محسوب می‌شد.

وی افزود: با نهادینه‌کردن «روز قدس» و تنیدن مخالفت با صهیونیسم در تار و پود سیاست داخلی و خارجی کشور، ایران معادلات ژئوپلیتیک منطقه را متحول ساخت. این تغییر، مناسبات عربی ـ اسرائیلی را هم پیچیده‌تر کرد و بی‌تحرکی و دوگانگی رژیم‌هایی را آشکار نمود که به ظاهر از آزادی فلسطین حمایت می‌کردند، اما در خفا با اسرائیل یا متحدانش در ارتباط بودند. در عمل، این به معنای حمایت‌های مادی و لجستیکی در سطح دولت، ایجاد الگوهای مقاومت نامتقارن و تعهد به تداوم ایدئولوژیک بود؛ تعهدی که در برابر تحریم‌ها، انزوا و تلاش‌های بی‌وقفه برای براندازی، همچنان پابرجا ماند.

گوردون داف با تاکید بر اینکه حمایت ایران از آرمان فلسطین پیچیدگی‌هایی هم داشت، گفت: ایران با بازتعریف مسئله فلسطین از حذف تدریجی فلسطین از دستور کار جهانی جلوگیری کرده است. حذفی که بارها توسط بازیگران منطقه‌ای و بین‌المللی، از طریق «عادی‌سازی»، «تجزیه‌سازی» و «یأس مدیریت‌شده» دنبال شده است.

انتهای پیام/ سش