«غزه ویتنامی دیگر و تسلیم شدن حماس تصوری محال»

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قدس (قدسنا) به نقل از الایام، «اسرائیل زئیف» نویسنده و تحلیل‌گر اسرائیلی با انتشار مقاله‌ای با عنوان «غزه ویتنامی دیگر و تسلیم حماس تصوری محال» نوشت: ۶۵ هفته از جنگ با حماس در نوار غزه سپری شد و ما همچنان به سوی نا کجا آباد پیش می‌رویم و تنها نکته‌ای که روشن و واضح است اینکه ما از اهداف جنگ دور می‌شویم و دستاورد هایمان در حال فرسایش و تحلیل رفتن و ناپدید شدن است.

نویسنده در ادامه با اشاره به مبهم بودن توافق مبادله اسرا و عمیق‌تر شدن درگیری‌ها در غزه می‌افزاید: حضور ما در سوریه با موج محکومیت‌هایی از سراسر جهان مواجه شده است و حملات حوثی‌ها همچنان تل‌آویو را تهدید می‌کند و از پیروزی مطلق و قاطعانه هم خبری نیست.

«زئیف» با اشاره به محقق نشدن اهداف جنگ علیه حماس از جمله عدم موفقیت در آزاد کردن اسرا و کشته شدن۱۷ نظامی اسرائیلی در درگیری‌های چند روز پیش جبالیا می‌افزاید: این اهداف چیزی از وضعیت موجود غزه را تغییر نمی‌دهند و در عین حال شاهد هستیم حماس در اغلب مناطقی که ارتش حضور ندارد، قدرت خود را بازسازی کرده است و شاهد این مدعا هم شلیک ۱۵ راکت در هفته گذشته به سمت اسرائیل است.

این تحلیلگر صهیونیست می‌افزاید: دولت نتانیاهو برای باقی ماندن بر سر قدرت هزینه‌های زیادی را بر اسرائیلی‌ها تحمیل کرده است و مردم به ابزار دست حکومت تبدیل شده‌اند و برای دولت اهمیتی ندارند.

زئیف در ادامه، وضعیت در غزه را با جنگ ویتنام مقایسه می‌کند و می‌افزاید: پدیده شمارش کشته‌ها چیز جدیدی نیست و ارتش‌هایی که جهت‌گیری درست و قطب نما را از دست می‌دهند به علت فقدان اهداف و برنامه استراتژیک در دام نوعی خود تخریبی می‌افتند.
 

وی می افزاید: ما نمونه این مدل را در ویتنام مشاهده کردیم جایی که غرق شدن آمریکایی‌ها در این منطقه ادامه یافت و ناامیدی بیشتر و بیشتر شد. آن‌ها بر این باور بودند که هر چقدر تعداد بیشتری از چریک‌های ویت کنگی کشته شوند، آن‌ها ناامیدتر خواهند شد و در نهایت تسلیم می‌شوند. نشان به آن نشان که این وضعیت، ۱۵ سال ادامه پیدا کرد و آمریکایی‌ها مجبور به فرار از آنجا شدند و حدود ۶۰ هزار نفر تلفات دادند اما در نهایت ویت کنگ‌ها تسلیم نشدند.

نویسنده در ادامه با اشاره به جنبش حماس و تاکید بر اینکه ما نمونه‌ای در تاریخ سراغ نداریم که یک سازمان ایدئولوژیک مذهبی تسلیم شده باشد، می‌افزاید: به جنگ نخست ما در لبنان بنگرید و ببینید در پایان چه اتفاقی برای ما افتاد و ۱۸ سال بعد چگونه از آنجا خارج شدیم. در حال حاضر وضعیت ما بسیار بهتر است و می‌توانیم به توافق خوبی دست پیدا کنیم. بنابراین نتانیاهو باید از توهم پیروزی مطلق بیرون آید و بیدار شود. وضعیت کنونی که ناشی از خلاء در تصمیم‌گیری است بدترین وضعیت ممکن خواهد بود و سر از نا کجا آباد در خواهد آورد و برای ما بسیار گران تمام می‌شود.

مشکل این است که هر چه زمان بیشتر می‌گذرد، خروج از این وضعیت دشوارتر می‌شود و با افزایش هزینه‌ها، اعتراف دیرهنگام به اشتباه دشوارتر می‌شود.
 

نویسنده در پایان به سردرگمی سربازان اسرائیلی و بی‌نتیجه بودن تلاش آن‌ها برای آزادی اسرا اشاره می‌کند و از نخست وزیر این رژیم می‌خواهد به جای اتلاف وقت، تصمیمی جدی برای بازگرداندن اسرا بگیرد.