تاسیس و بقای اسرائیل بر پایه نسل کشی

خبرگزاری قدس/ گروه تحلیل و تفسیر؛ رفتار رژیم صهیونیستی نسبت به ملت فلسطین و نیز نسبت به ملل منطقه برخاسته از نژادپرستی افراطی و افسارگسیخته ای است که در جامعه صهیونیستی نهادینه شده  است. شاخصه های این رفتار را می توان در قتل عام های سازمان یافته ای مشاهده کرد که تاریخ آنها را از سال 1948 میلادی به کرات در جغرافیای فلسطین و لبنان و سوریه و اردن و مصر ثبت کرده است. قتل عام هایی مانند دیر یاسین، کفر قاسم، صبرا و شتیلا ، قتل عام اسیران نظامی مصر، قانادر لبنان و غیره تنها نمونه هایی از این جنایات سازمان یافته است.

بر اساس تفکر نژادپرستانه صهیونیست ها ، غیر یهود فاقد شاخصه های انسانی بوده و یهود به دلیل برگزیدگی بودن از سوی یهوه (خدای خاص قوم یهود) بر غیر یهود برتری مالکانه دارد و به همین دلیل یک مالک حق هر گونه رفتاری را با مایملک خود دارد و نزد هیچ کس و هیچ نهادی پاسخگو نیست !

این اعتقاد غلط  و باور نژادپرستانه افراطی و افسارگسیخته به جامعه صهیونیستی از دوران کودکی آموزش داده می شود و یک صهیونیست با این اعتقادات و باورها بزرگ می شود، باوری که در نهایت به بروز جنایات فجیعی علیه غیر یهود می شود.

کودکان فلسطین نیز نه تنها در دایره این جنایات تعریف شده اند بلکه به نظر می رسد کودکان از مهمترین و اصلی ترین اهداف این تفکر ضد بشری محسوب می شوند . حجم جنایاتی که علیه کودکان فلسطینی در همه سال های اشغال از سوی صهیونیست ها اعمال شده، نشان می دهد که اتاق های فکر صهیونیستی حذف مقاومت از صحنه آینده فلسطین را در اعمال فشار و حذف کودکان فلسطینی، به عنوان یک راهبرد نسل کشی انتخاب کرده اند.

بر همین اساس کودکان فلسطینی هم هدف حملات کشنده نیروهای نظامی، پلیس، امنیتی و شهروندان صهیونیستی قرار می گیرند و هم این کودکان تعمدا بازداشت و در بازداشتگاه های مختلف صهیونیستی تحت شدیدترین شکنجه های روحی و جسمی قرار داده می شوند.

طبق اخبار بدست آمده هر سال صد‌ها کودک که برخی از آن‌ها ۱۲ سال بیشتر ندارند دستگیر و در دادگاه نظامی اسرائیل محاکمه می‌شوند. شایع‌ترین جرم آن‌ها سنگ انداختن است که ارتش اسرائیل آن را یک  «جرم امنیتی» می‌داند. کسانی که مجرم شناخته می‌شوند ممکن است به ۲۰ سال زندان محکوم شوند که بستگی به سن این کودکان دارد.

اسرائیل تنها حکومت در جهان است که معمولا کودکان را در دادگاه‌های نظامی که فاقد تدابیر اساسی برای محاکمه عادلانه است، محاکمه می‌کند به علاوه ، کودکان فلسطینی که از سوی اسرائیل دستگیر می‌شوند با بدرفتاری و شکنجه‌های سیستماتیک مواجه هستند که قوه قضائیه و دولت اسرائیل به آن‌ها مشروعیت بخشیده است.

طبق مواد کنوانسیون حقوق کودکان که در سال 1989 میلادی به تصویب رسید، زندانی کردن کودکان باید آخرین راه چاره و البته مدت زمان آن هم باید کوتاه باشد. اسرائیل آن را در سال ۱۹۹۱ تصویب کرد، اما با انتقادات سازمان ملل درباره اجرای آن مواجه شده است.

آنچه از مهر ماه 1402 در غزه در حال رخ دادن است یعنی قتل عام سازمان یافته و هدفمند غیرنظامیان که اکثر آنان را نیز زنان و کودکان تشکیل می دهند، بی تردید بر اساس یک برنامه و سیاست نسل کشی در حال رخ دادن است و این موضوعی است که دیوان دادگستری بین المللی در پاسخ به درخواست دولت افریقای جنوبی هم بر آن تاکید کرده است.

در ادبیات شخصیت های سیاسی و نظامی رژیم صهیونیستی  نیز استنادهای زیادی را می توان یافت که تاکید مستقیم و یا غیر مستقیم بر راهبرد نسل کشی فلسطینیان دارد. مانند سخنان "یواو گالانت" وزیر جنگ این رژیم که صراحتا در بحث محاصره غزه اعلام کرد؛ فلسطینیان انسان نیستند، باید آب و غذا و دارو را بر آنان بست و باید همه اهالی غزه را کشت. مشابه این سخن را بسیاری از وزرای کابینه اسرائیل مطرح کرده اند و حتی صهیونیست ها با تجمع در مرز رفح مانع کمک رسانی غذایی و دارویی به غزه می شوند و یا جنگنده های اسرائیلی تعمدا کمک های غذایی و دارویی بمباران می کنند.   

اکنون این سوال مطرح است که آیا زمان آن  فرا نرسیده است که به اقدام اسرائیل در نقض قوانین بین المللی و اقدامات جنایتکارانه آن پایان داد و آن را سریعا مجازات کرد؟

انتهای پیام / الف