قتل عام «الدوایمه» جنایت فراموش شده؛ روایتهای تکاندهنده از کشتار صهیونیستها

در گزارش منتشر شده از سوی سازمان ملل در 14 ژوئن 1949 درباره جنایت الدوایمه، آمده است: دلیل اصلی کمبود اسناد و اطلاعات درباره کشتار روستای الداویمه که بسیار عمیق تر از کشتار دیر یاسین است، در این مساله نهفته است که در آن زمان نیروهای عربی در فلسطین از ترس آغاز موج جدیدی از مهاجرت فلسطینی ها، اقدام به انتشار جزئیات قتل عام الدوایمه نکردند.
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری قدس (قدسنا)، 72 سال پیش در چنین روزی در 28 اکتبر 1948 قتل عامی در روستای الدوایمه در غرب شهر الخلیل (کرانه باختری) از سوی گروههای تروریستی صهیونیستی انجام شد که در آن بیش از 170 نفر از ساکنان این روستا به شهادت رسیده و صدها نفر دیگر زخمی و آواره شدند، صهیونیستها در این جنایت عظیم علاوه بر نسل کشی منازل فلسطینیها را نیز ویران کردند.
مشخصات روستای الدوایمه
روستای الدوایمه در نزدیکی الخلیل قرار دارد و مساحت آن 60 هزار و 585 دونم است. در اطراف این روستا، روستاهای اذنا، دورا، القبیبه، بیت جبرین و عرب الجبارات قرار دارند.
جمعیت این روستا بر اساس آمارهای سال 1922 ، 2441 نفر بود که در سال 1945 به 3710 نفر رسید. در سال 1948 جمعیت آنها به 4 هزار و 304 نفر رسید که در پی این قتل عام 3 هزار و 358 نفر از آنها آواره شدند.
روز واقعه
در ظهر روز 28 اکتبر 1948 باندهای تروریستی صهیونیستی به روستای الدوایمه یورش بردند، در آن زمان ساکنان روستا که همه غیر نظامی بودند بدون هرگونه حمایتی مورد حمله صهیونیستها قرار گرفتند و در این جنایت تروریستهای مسلح صهیونیست شهروندان بی گناه فلسطینی را قتل عام کردند.
پس از محاصره این روستا از سوی باندهای تروریستی «اشترن» و «ارگون» ، گردان 89 تیپ هشتم ارتش رژیم صهیونیستی با استفاده از 20 خودروی زرهی از سمت روستای القبیبه به روستای الدوایمه یورش بردند، شمار دیگری از نظامیان صهیونیست نیز از مناطق دیگر به این روستا حمله کردند.
روایت شاهدان عینی
«حسن محمود هدیب» از ساکنان روستای الدوایمه که در زمان جنایت در روستا حضور داشته در این باره میگوید: «حمله صهیونیستها یک ساعت پس از برگزاری نماز جمعه انجام شد، 20 نفر از اهالی روستا که مامور حراست از ما بودند با حمله ناگهانی صهیونیستها غافلگیر شده و نتوانستند کاری انجام دهند. صهیونیستها با استفاده از خودروهای زرهی و سلاح های اتوماتیک و همچنین خمپاره انداز به روستای ما یورش بردند و همزمان با ورود به روستا تیراندازی و عملیات شدید خود را آغاز کردند. آنها به صورت دایره وار از سه جهت به روستای الدوایمه حمله کردند و منطقه شرقی روستا را برای فرار ساکنانی که سرنوشت آنها چیزی جز آوارگی نبود باز گذاشته بودند».
وی افزود: « با وجود حجم سنگین یورش صهیونیستها بسیاری از ساکنان روستا تصمیم به مقاومت و باقی ماندن در محل زندگی آبا و اجدادی خود گرفتند اما نظامیان صهیونیست که از این مساله خشمگین شده بودند، بدون هیچ مانعی به روی همه فلسطینی ها از مرد و زن و کودک و پیر تیراندازی کرده و آنها را قتل عام کردند. در نتیجه بسیاری به شهادت رسیده و ما بقی فلسطینی ها به غارهای اطراف روستا و یا مساجد نزدیک آن پناه بردند».
هدیب که یک روز پس از این جنایت صهیونیستها به روستای الدوایمه بازگشته است، در ادامه تاکید کرد: «در هنگام ورود به روستا با صحنه های بسیار دردناک و دلخراشی مواجه شدم، پیکرهای شهدا در بخشی از یک مسجد روی هم افتاده بود، در خیابانها اجساد زنان و مردان و کودکان افتاده بود و من جسد پدر خودم را در همان روز در بین شهدا یافتم».
وی افزود: «در غاری با نام «عرق الزاغ» یک جنایت دیگر رخ داده بود و همه کسانی که از روستای الدوایمه فرار کرده و به این غار پناه برده بودند از سوی باندهای تروریستی صهیونیستی قتل عام شده بودند، تا جایی که ورودی غار با اجساد شهدا مسدود شده بود».
شاهد عینی قتل عام الدوایمه تاکید کرد: «بیش از 10 خانواده فلسطینی که از عشیره العوامره و القیسیه بودند از روستا به این غار پناه برده بودند، شواهد نشان می داد که صهیونیستها، اهالی روستا را به یک صف قرار داده و در یک جنایت خونین به سوی آنها تیراندازی کردند که تنها در این غار 55 نفر به شهادت رسیده بودند».
درباره این جنایت شهادت های متعددی دیگری نیز وجود دارد از جمله اینکه صهیونیستها در جریان این قتل عام به بسیاری از زنان فلسطینی تجاوز کردند. این مساله در کتاب «روستای الدوایمه» نوشته «احمد العداربه» منتشر شده از سوی دانشگاه بیرزیت آمده است.
آمارهایی از قتل عام خونین الدوایمه
براساس گزارش منابع موثق فلسطینی، در این جنایت دستکم 170 فلسطینی از زن و مرد و کودک به شهادت رسیدند و بسیاری نیز زخمی شدند. همچنین صدها نفر آواره و 455 نفر نیز مفقود شدند.
روستای الدوایمه نیز در حملات بعدی گروهکهای تروریستی صهیونیستی به تدریج تخریب شد و بعدها تبدیل به یک پادگان نظامی برای آموزش نظامیان صهیونیست شد. در سال 1955 نیز صهیونیستها شهرک «آماتزیا» را بر روی ویرانه های روستای الدوایمه ساختند و هم اکنون به جای ساکنان واقعی فلسطینی در آن شهرک نشینان مهاجر صهیونیست سکونت دارند، منطقه ای که در و دیوارهای آن گویای یکی از تاریک ترین صفحات تاریخ فلسطین است.
گزارش سازمان ملل؛ جنایتی خونین تر از قتل عام دیر یاسین
در گزارش منتشر شده از سوی سازمان ملل در 14 ژوئن 1949 درباره جنایت الدوایمه، آمده است: دلیل اصلی کمبود اسناد و اطلاعات درباره کشتار روستای الداویمه که بسیار عمیق تر از کشتار دیر یاسین است، در این مساله نهفته است که در آن زمان نیروهای عربی در فلسطین از ترس آغاز موج جدیدی از مهاجرت فلسطینی ها، اقدام به انتشار جزئیات قتل عام الدوایمه نکردند.
در گزارش سازمان ملل در این باره به اعترافات نظامیان اسرائیلی درباره جنایت الدوایمه استناد شده است. از سوی دیگر یکی از صهیونیستهای مشارکت کننده دراین جنایت به نام «عاموس کینان» که بعدها در قامت یک مورخ ظاهر شد، در یک فیلم مستند در اواخر دهه 90 میلادی به وقوع این جنایت اعتراف کرد.
انتهای پیام/م.ت/