پنج گروه اصلی فعال برای مهار خشم الاقصی/ وقتی عرب‌ها کنار اسرائیل آستین بالا زدند

به گزارش خبرگزاری قدس (قدسنا)  پایگاه خبری الرساله در گزارشی نوشت: آنچه در تاریخ از آن به ضعف محیط پیرامونی عربی یاد می شد که موجب یکه تازی اشغالگران صهیونیست شده بود،مربوط به گذشته بود و اکنون سخن از صراحت دولت های عربی و اسلامی است که اشغالگران را برای اتخاذ و اجرای تصمیماتشان علیه فلسطینیان پشتیبانی می کنند.

با وجود مواضع رسمی خجالت آور در قبال حوادث مسجد الاقصی باید گفت همه ارتباطات جاری که پس از افزایش قیام مردمی در قدس و به طور کلی در فلسطین آغاز شد، برای مخالفت با اقدامات صهیونیست ها نبود بلکه از ترس وخامت اوضاع و آغاز انتفاضه ای جدید انجام شد. انتفاضه ای که می تواند به آرامش منطقه پایان داده و اوضاع را برای همه دگرگون سازد، به ویژه در زمانی که جامعه بین الملل در حال تلاش برای امضای توافق قرن جهت پایان دادن و حذف  مسئله فلسطین است.

به لحاظ تاریخی همه انتفاضه ها و درگیری با اشغالگران صهیونیست باعث انجام رایزنی های پی در پی  بویژه دیدارهای آمریکایی ها و صهیونیست ها با طرف های عربی مورد نظر همراه شده است. چنانچه با آغاز انتفاضه قدس در اواخر سال 2015 نیز این چنین شد و جان کری وزیر خارجه آمریکا با سران صهیونیست ها و فلسطینی ها در اردن برای تلاش جهت مهار کردن انتفاضه قدس دیدار کرد.

تلاش های زیادی برای مهار کردن قیام مردمی که هم اکنون در قدس به حرکت در آمده است از سوی برخی طرف ها در حال انجام است.

در اینجا می توان به  پنج طرف اصلی فعال در این عرصه اشاره نمود:

1- آمریکا: معلوم است که کاخ سفید نسبت خطر اوضاع در فلسطین و  حوادث آن را چندان بالا ارزیابی نکرده است. چنانچه حلقه مستشاران « صهیونیست آمریکایی » که ترامپ را احاطه کرده اند و تحکیم مواضع رژیم صهیونیستی را بر عهده دارند تلاش می کنند تا هیچ فشاری بر این رژیم وارد نشود. این مسئله از اظهارات جارد کوشنر مشاور و داماد ترامپ مشخص می شود که بیان داشت آمریکا برچیدن گیت های بازرسی را مطالبه نکرده است. این  چراغ سبزی به رژیم صهیونیستی برای ادامه اقدامات تشنج آمیز خود است.

2- اردن: حوادث مسجد الاقصی به طور مستقیم به اردن آسیب می رساند زیرا این کشور بر اساس موافقت نامه که در سال 2013 با تشکیلات خودگردان به امضا رساند سرپرست مقدسات دینی در قدس است. به موجب این توافق نامه سرپرستی مسجد الاقصی با اردن بوده و اقدامات اشغالگران به تسلط اردن آسیب وارد می کند. می توان گفت اردن در نتیجه حوادث قدس در تنگنایی قرار گرفته که تشکیلات خودگردان این کشور را مسئول  آن می داند.

روزنامه اسرائیل الیوم اعلام کرد کمیته ای اسرائیلی – اردنی متشکل از دو نماینده از اداره اوقاف اسلامی قدس تشکیل شده تا در مورد اقدامات امنیتی در مسجد الاقصی گفتگو کنند.  این روزنامه بیان می کند تمام ارتباطات فشرده پشت پرده میان اسرائیل و اردن که در هفته گذشته انجام شده با مشارکت آمریکا، عربستان و مصر بوده است. این ارتباطات باعث اختلافاتی میان اردن و فلسطین شده است. این اختلافات ناشی از خشم فلسطینیان نسبت به عدم اطلاع رسانی اردن در مورد ارتباطات خود با اسرائیل جهت گیت های بازرسی است. دلیل دیگر خشم فلسطینیان کمیته همکاری اردن با اسرائیل است که در آن بر عدم وجود نماینده فلسطینی در این کمیته تاکید شده است.

وضعیت موجود ما را به بحران دوربین ها بر می گرداند که در نیمه سال 2016 در پی موافقت اولیه با نصب آن در  مسجد الاقصی  میان اردن و تشکیلات خودگردان آغاز شد. تشکیلات خودگردان این مسئله را نپذیرفت و آ نرا رد کرد اما اردن به آن بی توجهی نمود که باعث تنش های گسترده ای در روابط آنها شد.

3- عربستان: این کشور علاوه جایگاه دینی دارای جایگاهی سیاسی نیز در جهان عرب است.  ریاض نقشی بارز در نبود دولت های مصر، عراق و سوریه دارد و در مراحل پایانی عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی قرار دارد. به لحاظ تاریخی سعودی ها پشت پرده عمل کرده و با توجه به عدم وجود ارتباط مستقیم با صهیونیست ها گفتگوهایی با طرف آمریکایی خصوصاً در مهار تمامی بحران ها داشته اند. اما آنچه هم اکنون قابل مشاهده است به کلی متفاوت بوده و علائم عادی سازی روابط از میان سخنان سعودی ها نمایان می شود. سخنانی که  اقدامات اشغالگران و نصب گیت های بازرسی در ورودی های مسجد الاقصی را اقدامی احتیاطی برای مقابله با تروریسم می داند. موضع سعودی ها دقیقاً تشویق اشغالگران برای ادامه سیاست خود علیه فلسطینیان است. همچنین رژیم صهیونیستی همواره به داشتن شرکای عرب طی دهه های اخیر فخر فروشی کرده و از این روابط برای تحت فشار فشار قرار دادن بیشتر فلسطینی ها استفاده می کند.

4- مصر: این کشور از دولتی محوری و بزرگ به دولتی تابع سعودی و هماهنگ با دولت های حاشیه خلیج فارس تبدیل شده است. با وجود اینکه هر تحرکی در مورد مسئله فلسطین به مشارکت مصر نیاز دارد اما هم اکنون نقش آن در ذیل دیگر دولت های فعال در این مسئله تعریف می شود.

5- ترکیه: این کشور از جهتی تلاش های مردمی و تحرکاتی را در این مسئله راه اندازی نموده اما از موضع رسمی آن وابسته به بحران های داخلی و منطقه ای است. چنانچه این کشور بر حسب عادت شریکی عربی که بتوان در حمایت از فلسطین به آن تکیه کند نیافته است و مشاهده می شود بدون شریکی عربی یا اسلامی تنهاست.

در پایان باید تاکید کرد  که هم اکنون فلسطینی در نبرد خود علیه اشغالگران تنها مانده اند.  دورانی که خیابان ها مملو از تظاهرکنندگان خشمگین در حمایت از مسئله فلسطین در کشورهای عربی و یا ترکیه می شد  به کلی به پایان رسیده است. ملت های عربی که دائماً حکومت های خود را برای اتخاذ مواضع حتی در حد اعلامیه تحریک می کردند بی تفاوت شده اند که یا ناشی از جنگ های پس از بهار عربی است یا ناشی از همراهی با حکومت هایشان است، حکومتهایی که از تایید علنی اشغالگران ابایی ندارند.

انتهای پیام/22/