دلیل دل زدگی یهودیان آمریکا از اسراییل چیست؟

جوانان یهودی آمریکایی درحال دور شدن از اسراییل هستند.

بگزارش خبرگزاری قدس(قدسنا)بنقل ازهاآرتص مشکل جنبش جهانی تحریم اسراییل نیست، مشکل نادیده گرفتن اسراییل و یهودیت نیست وحتی مشکل آرمان های ملی فلسطینی نیست. مشکل این است که زمانیکه موضوع نبرد فلسطین و اسراییل میشود جوانان یهودی دردانشگاهها به مقامات اسراییلی نگاه می کنند تا نیت آنهارا ازاینگونه اقدامات درک کنند.
آنها در واقع بدنبال جوابی برای این سوالشان هستند که:اسراییل درحال انجام چه کاری است؟ ولی باید اعتراف کنیم که آن چیزی را که رهبران یهودی اسراییل وآمریکا و مفسران به آنها میگویندپاسخ سوال آنها نیست.
مقامات یادشده درعوض پاسخ به سوال دانشجویان یهودی همچون گذشته نسخه های مختلفی از تنفر دنیا ازاسراییل را به آنها ارائه میکنند،اینکه فلسطینیان از اسراییل متنفرند،اعراب از اسراییل متنفر ند،سازمان ملل از اسراییل متنفراست، مردم در جنبش جهانی تحریم از اسراییل متنفرند،اروپاییها معیارهای سرسختانه خود را نسبت به اسراییل دوبرابرکرده اند.حرفهای نخنما شده ایست که بهیچوجه پاسخ سوال جوانان یهودی آمریکا نیست.
ومقامات اسراییلی باید درک کنند که جوانان یهودی با شنیدن اینکه دشمنان اسراییل افراد بدی هستند راضی نمی شوند،آنها ازمقامات اسراییلی میپرسند آینده اسراییل را چگونه می بینید؟آیا اصلا آینده ای وجود دارد؟

خاخام "اریک یوفی" نویسنده این مطلب که بین سال های 1996 تا 2012 رئیس اتحادیه اصلاحات یهودیت بوده در ادامه نوشته است:زمانیکه اتحادیه اصلاحات یهودیت را ترک کردم شروع به سخنرانی در دانشگاهها کردم ونمیدانستم که چه چیزی پیش روی ماست.

در یکی از دیدارهایم با دانشجویان یهودی و البته غیر یهودی یک سری رویکردهای اندیشمندانه نسبت به اسراییل را یافتم که باعث تعجبم شد.دانشجویان می خواهند بدانند چرا تل آویو باحق بازگشت آوارگان فلسطینی مخالف است.من از آنها خواستم تا ذات حقیقی جنبش جهانی تحریم و برنامه های ضد حیات اسراییلی اش را بشناسند.
رویکرد من تمرکز بر گفتگو درباره تعهد اسراییل به یهود و اسراییل دمکرات و راه حل دو کشوری و قبول طرحای یادشده از طرف مقاومت فلسطین که باعث اتمام درگیریها می شود بوده است. به طور یقین دانشجویان حوصله شنیدن کلی گویی ها درباره خصومت همگانی با اسراییل و یهودیان در همه جای دنیا راندارند.

خاخام "دنیل گوردیس"درآتلانتا به مخاطبینش گفت:"فلسطینیان از اسراییل متنفرند( البته بیایید صادق باشیم یهودیان نیز همین حس را دارند)". دانشجویان یهودی آمریکا دیگر خریدار اینگونه حرف ها نیستند.سوال اینجاست پس چرا ما با آنها مشکل داریم؟
بدلیل اینکه من فقط بخش اول بحث را توصیف کردم، بخشی که بحث های اساسی در آن زده شد. ولی همیشه بخش دومی وجود دارد بخشی که در آن دانشجو برانگیخته می شود و ذهنش بدنبال جواب سوالات است.آنها می خواستند درباره شهرک سازی ها بدانند، اگر اسراییل متعهد به راه حل دو کشوری است پس چرا اظهارات مقامات اسراییل برای ساخت و سازهای جدید تمام نمی شود؟

این موضوع چگونه می تواند با آرمانهای یهود و اسراییل دمکرات مطابق باشد؟ دانشجویان چگونه می توانند شهرک سازی ها را به فعالان های ضد اسراییل در دانشگاه ها توضیح دهند؟ چگونه می توانند این موضوع را حتی در خود هضم کنند؟
و حتی اگر حق با من باشد که به رسمیت نشناختن اسراییل از طرف فلسطین قلب مشکلات باشد آنها می پرسند آیا اسراییل در این مورد پیشنهادی داشته است؟ این چه معنا می دهد که مقامات اسراییلی هیچ کاری جز ساختن بیشتر شهرک ها انجام نمی دهند و منتظر این هستند تا جمعیت ناآرام و فقیر فلسطین خود به خود از بین روند؟خوب من اعتراف می کنم که دانشجویان حق دارند.

خاخام "اریک یوفی"درادامه باشاره به خطرات انزوای بین المللی رژیم صهیونیستی و تیره شدن روابط تل آویوبا واشنگتن نوشته است:عقب نشینی یک جانبه از برخی مناطق، توقف شهرک سازی ها،تعیین مرزها وعدم گسترش شهرکهای صهیونیست نشین مهمترین مقوله ها برای مقابله اسرائیل با خطرات پیش گفته هستند.

وی تاکید کرده است که دانشجویان می خواهند بدانند آیا اسراییل واقعا به هیچیک ازاین پیشنهادات عمل میکند؟ دوست داشتم جواب آنها را بدهم و به آنها بگویم که تل آویو چگونه عمل میکند ؟اما من نمی دانم جواب تل آویو چگونه خواهد بود؟ طرح این سوالات معمولا با عصبانیت همراه نیست.
ولی در این دوران بحرانی و سخت و مخصوصا با طرح جان کری،که آنها ناامیدانه ازاسراییل خواسته های خود را طلب می کنند.از اسراییلی که در خفا نشسته است و دستان خود را در هم جمع کرده و خطر از دست دادن دانشجویان یهودی آمریکایی را و همچنین بسیاری از افراد دیگر را حس می کند.