ریسک یا چوب حراج برحقوق فلسطینیها

احمد کاظم زاده تحلیل گر خاورمیانه

ابومازن رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین در دومین روز از سفر چهار روزه خود به امریکا روز دو شنبه (26 اسفند برابر با 17 مارس )با باراک اوباما رئیس جمهور این کشور دیدار کرد .در این دیدار اوباما از مقامات فلسطینی و اسرائیلی خواست تصمیمات دشواری بگیرند و درگفتگوهای به اصطلاح صلح ریسک کنند.

شاید در ظاهراینگونه تصور شودکه اوباما با این درخواست و خطاب همزمان دو طرف منازعه فلسطینی و صهیونیستی بی طرفی را رعایت کرده و از هر دو طرف درخواست یکسانی مطرح کرده است اما این درخواست برای طرف فلسطینی ظلم مضاعف محسوب می شود و به مفهوم اعطای امتیازات جدید به طرف صهیونیستی در مسائل حیاتی است .

درخواست هایی که آمریکا در پوشش تصمیمات دشوار از طرف فلسطینی انتظار دارد ، این است که اولا با ادامه مذاکرات پس از پایان ضرب الاجل جاری در 29 آوریل آینده موافقت کند و این در حالی است که رژیم صهیونیستی از مذاکرات به عنوان سرپوشی برای ادامه راهبرد اشغال خزنده در چارچوب شهرک سازی استفاده می کند و این مسئله از این جهت خطرناک است که رژیم صهیونیستی احداث 10 هزار واحد مسکونی جدید را در کرانه باختری و شرق بیت المقدس به تصویب رسانده است و تنها در پی فضای مناسب برای اجرای این پروژه است و مذاکرات سازش هم بهترین حاشیه امن را برای اجرای طرح های توسعه طلبانه جدید فراهم می کند و آمارهای منتشره حاکی از این است که در طول مذاکرات سازش روند شهرک سازی به مراتب افزایش و گسترش یافته است .

دومین انتظار آمریکا ازاتخاذ تصمیمات دشوار از سوی تشکیلات خودگردان پذیرش طرح پیشنهادی امریکا موسوم به "موافقتنامه چارچوب "است که یاد آور موافقتنامه اسلواست و کاملا در راستای سیاست وقت کشی رژیم صهیونیستی قرار دارد .این طرح همانند طرح های پیشین این فرصت و امکان را در اختیار طرف اسرائیلی قرار می دهدکه با اجرای طرح های یکجانبه خود طرف فلسطینی را در برابر عمل انجام شده قرار دهد .

از طرف دیگر دلایل و شاخص های دیگری وجود دارد که نشان می دهد امریکا در دور جدید مذاکرات دست های طرف مذاکره کننده فلسطینی را را از پشت بسته است و در شرایط کاملا نابرابر وادار به مذاکره است . امریکا پیش از اینکه جان کری وزیر امور خارجه این کشور رایزنی های خود را برای شکستن بن بست مذاکرات آغاز کند ،در همان ابتدا ابومازن را تحت فشار قرار داد تا از مشروط کردن از سرگیری مذاکرات به توقف اقدامات شهرک سازی رژیم صهیونیستی در کرانه باختری و شرق بیت المقدس دست بکشد که همین مسئله موجب شد دولت نتانیاهو آن را به چراغ سبز امریکا تعبیر کند و بر شدت و گستره اقدامات اشغال خزنده خود بیفزاید.

همچنین امریکا با اعمال فشار بر تشکیلات خودگردان و تهدید به قطع کمک های مالی خود مانع از این شد که این تشکیلات از مزایای عضویت غیر دائم فلسطین در سازمان ملل استفاده کند که امکان پیگرد قضایی رژیم صهیونیستی را در این سازمان فراهم کرده است .
همچنین جان کری در سخنرانی اخیر خود در نشست آیپک که به نیابت از باراک اوباما شرکت کرد از سیاست تحریم کشورهای اروپایی علیه کالاهای ساخته شده در شهرک های صهیونیست نشین واقع در اراضی اشغالی سال 1967 ازجمله کرانه باختری انتقاد کرد که بلافاصله این رویکرد از سوی انگلیس دنبال شد و دیوید کامرون نخست وزیر این کشوربا سفر به فلسطین اشغالی این رویکرد را به باد انتقاد گرفت و پس از آن کاترین اشتون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا (که تابعیت انگلیسی دارد )به جمع منتقدین استفاده از گزینه تحریم علیه سیاست شهرک سازی رژیم صهیونیستی در اراضی اشغالی سال 1967 پیوست.

در واقع دولت اوباما و شخص جان کری با اتخاذ یک چنین مواضعی نشان داده است که با شهرک های صهیونیست نشین واقع در کرانه باختری و شرق بیت المقدس مشکلی ندارد و این در حالی است که مسئله شهرکهای صهیونیست نشین با دیگر مسائل حیاتی از قبیل : آوارگان ،مرزها ، آبها و مرزها گره خورده است و بدون حل مشکل شهرک ها دیگر مسائل حیاتی عملا لاینحل باقی خواهد ماند .
زیرا این شهرک ها در سه نوار امنیتی جداگانه از شمال به جنوب کرانه باختری امتداد می یابد و ضمن شقه شقه کردن این مناطق و تجزیه آن به مناطق منفک از هم ،بیت المقدس را از هر چهار سو در محاصره قرار می دهد و به اجرای پروژه بیت المقدس بزرگ کمک می کند.از اینرو کوتاه آمدن دولت اوباما و شخص جان کری در قبال مسئله شهرک سازی رژیم صهیونیستی به این معنی است که طرح پیشنهادی جان کری متناسب با منافع و ملاحظات این رژیم تهیه شده است و با توجه به اینکه همین طرح مبنای گفتگوهای ابومازن را در واشنگتن بود،لذا این گفتگوها نتیجه ای درخور برای فلسطینیها نداشت و بر همین اساس گروههای فلسطینی با صدور بیانیه ای خواستار خروج ابومازن ازمذاکرات و ارجاع مسئله فلسطین به سازمان ملل شده اند.

هر چند در گذشته سازمان ملل به علت اعمال نفوذ لابی های صهیونیستی و استفاده مکرر امریکا از حق وتو نتوانسته است به احقاق حقوق فلسطینی ها کمک کند اما با توجه به حمایت بیش از 133 کشور از تشکیل دولت فلسطینی و عضویت غیردائم فلسطین در این سازمان اکنون این امکان برای فلسطینی ها فراهم شده است که پیگرد قضایی اقدامات شهرک سازی رژیم صهیونیستی را به عنوان یکی از مصادیق جنایات جنگی در دیوان کیفری بین المللی دنبال کنند.