به رسمیت شناختن کشور یهودی و گزینه های پیش رو

یهودیت کشور فلسطین از اصطلاحات به وجود آمده در یک لحظه یا از نوآوری های دولت تندرو و راستگرای بنیامین نتانیاهو نیست؛ بلکه در نتیجه استراتژی ها و افکاری است که جنبش صهیونیزم با همکاری و هماهنگی امپریالیسم جهانی به وجود آورده است. این ایده از سال 1897 میلادی در اولین کنفرانس صهیونیستی با عنوان کنفرانس هرتزل در شهر بازل سوئیس مطرح شد،از مهمترین اهداف این کنفرانس ایجاد وطنی برای ملت یهود در فلسطین بود.

بگزارش خبرگزای قدس(قدسنا)بنقل ازپایگاه خبری فلسطین اُنلاین کنفرانس مذکور تنها دوسال بعد از تالیف کتاب"کشور یهودی" توسط "تئودورهرتزل"بنیانگذار جبنش سیاسی صیهونیسم درتاریخ معاصر برگزار شد، در سال 1917 بیانیه بالفور صادر شد که در آن بر حق یهودیان درایجاد"میهن ملی" در فلسطین تاکید شده ولی در عین حال تاکید کرده است که این اقدام حقوق ساکنان اصلی را نادیده نمی گیرد.

درسال 1937 کمیته پیل گزارشی را تهیه ومنتشر کرد که درآن پیشنهاد تقسیم فلسطین به دو کشور، یکی عربی و دیگری یهودی مطرح شده است ولی این پیشنهاد با مخالفت رهبران فلسطین مواجه شد ودرپی آن اختلافاتی میان بن گورین رئیس آژانس یهودی و حیین وایزمن در مورد موافقت با طرح تقسیم به وجود آمد، بن گوریون در مخالفت با این طرح گفت: سرزمین "اسرائیل"تقسیم نمیشود،وایزمن هم درجواب گفت:"نقب فرار نخواهد کرد"ازاین رو بن گوریون به خاطر حفظ منافع یهودیان اسرائیل با این طرح موافقت کرد، در نهایت در سال 1947 مجمع عمومی سازمان ملل قطعنامه شماره 181 را در مورد طرح تقسیم صادر کرد.

تلاش های صهیونیست ها در این حد متوقف نشد بلکه آنها از طریق آماده سازی شرایط سیاسی برای پذیرش کشوریهودی تلاش کردند و به نظر می رسد که تل آویو درسایه رهبران فعلی فلسطین، شکاف سیاسی موجود در داخل آنها وضعف وازهم گسیختگی رژیمهای عربی به خواسته خود رسیده است؛از این رو رژیم صهیونیستی تحقق رویای هرتزل را آغاز کرد، هرتزل گفته بود:"کشور یهودی ضرورتی برای جهان است به همین خاطر تشکیل خواهد شد".

امروز روند تحقق این امر تشدید شده است و بعد از آن قطعنامه 1650 که به موجب آن هر شهروند دارای اصالت غزه ای می باشد تحت هر شرایطی باید به غزه مهاجرت کند صادر شدپس ازآن قانون شهروندی، سیاست تبعیض نژادی علیه عرب های داخل و شماری از قوانین نژادپرستانه مطرح شد.

اما درسایه تحولات جاری که طبق طرح جان کری و در رأس آن مسئله به رسمیت شناختن یهودیت اسرائیل در جریان است، به رسمیت شناختن میهن ملی برای فلسطینیان نیز برای ظاهر سازی مطرح شده است. شاید تهدیدات به رسمیت شناختن کشور یهودی بسیار فراتر از تهدیدها علیه قدس، مسئله آوارگان و مرزها باشد؛ چرا که این موضوع به طور ضمنی به معنی نادیده انگاشتن حق تاریخی برای فلسطینیان،انکار فاجعه اشغال فلسطین و نکبت و مسئولیت سیاسی، حقوقی و اخلاقی رژیم صهیونیستی در قبال میلیون ها آواره فلسطینی و خیانت به تاریخ مقاومت و شهدای آن و آواره ساختن عرب های ساکن اراضی اشغالی سال 1948 در داخل فلسطین یا دیگر کشورهای جهان است.

ما در این اینجا گزینه ها و طرح ملی خود را برای مقابله با خطری که دو میلیون فلسطینی ساکن فلسطین تاریخی را تهدید می کند و وجود آنها مایه دلگرمی و امید برای بازگشت سایر آوارگان است را به همگان ارائه می کنیم. از جمله گزینه ها و پیشنهادها برای مقابله یهودیت کشور فلسطین می توان به موارد ذیل اشاره کرد:

1- تلاش جدی برای تحقق آشتی ملی فلسطین، اصلاح سازمان آزادی بخش "ساف"خالی کردن زیر پای برخی از نخبه های سیاسی که در حال حاضر سازمان را هدایت می کنند، اینجا قصد تعرض و هتاکی علیه کسی را ندارم ولی نباید از نظر دور داشت که "یاسرعبد ربه" دبیر کمیته اجرایی ساف در اظهارات خود یهودیت اسرائیل را در مقابل به رسمیت شناختن مرزهای 1967 برای کشور فلسطین به رسمیت شناخته است.

2- بالا بردن سقف مطالبات فلسطینیان با هماهنگی اتحادیه عرب و تلاش برای کنار گذاشتن طرح صلح عربی.

3- بی توجهی به سناریوی شکست مذاکرات و توقف کمک های نقدی و سایر کمک ها به تشکیلات خودگردان، چرا که موضوع جایگزین به نفع اسرائیل و غرب نیست، بنابراین فروپاشی تشکیلات خودگردان به معنی وقوع انتقاضه سوم و پرداختن هزینه های اشغالگری توسط رژیم صهیونیستی است که امکان دارد گزینه راه حل دو کشور را از بین ببرد و طرح تشکیل کشور فلسطین با قومیت دوگانه قوت بخشد.

4- حرکت به سمت انتفاضه جدید علیه کشور یهودی با مشارکت تمام فلسطینان در اقصی نقاط جهان.

5- ضرورت تمرکز رسانه ها بر روایت تاریخ فلسطین، در این زمینه باید به روایت روسی در مورد وطن برای قوم یهودی در بیروبیدژان روسیه تمرکز کرد، دکتر فایز رشید در مقاله خود که روزنامه السفیر در تاریخ 9/10/2010 آن را چاپ کرد این موضوع را بررسی کرده است.

6- تجدید نظر در روش های تدریس تاریخ و جغرافیا در راستای حمایت حق تاریخ ملت فلسطین در تمام فلسطین تاریخی. آگاهی بخشی و اطلاع رسانی در زمینه تهدیدات به رسمیت شناختن کشور یهودی نیز می تواند مفید باشد.

7- توافق در زمینه طرح یکپارچه فلسطینی – عربی برای مقابله با پروژه صهیونیزم ( یهودیت کشور).

8- حمایت از مقاومت عرب های ساکن اراضی اشغالی 1948 و تلاش جدی در زمینه حمایت از حقوق آنها در هر گونه حل و فصل سیاسی آینده.

9- شروع کمپین اعتراضات و تحصن ها در پایتخت کشورهای عربی و تمرکز بر نژادپرستی رژیم صهیونیستی به خاطر پافشاری بر یهودیت کشور.

نویسنده حسام الدجنی