غزه در آتش و خون!!!

بدون تردید تحولات جدید مصر تاثیر منفی شدیدی را بر همه ابعاد زندگی فلسطینیان ساکن نوار غزه گذاشته و خسارت های اقتصادی ، اجتماعی ، فرهنگی و بشری غیر قابل جبرانی بر این منطقه تحمیل کرده است.

بگزارش خبرگزاری قدس(قدسنا)به یاد دارم دوران تحصیل در دوره ابتدایی و راهنمایی و دبیرستان را. در حالی که در حال نوشتن تکالیف و مشق شب بودم ناگهان برق میرفت و من چه حالی پیدا میکردم. با زمین و زمان دعوا داشتم.مادر مهربانم فورا برای ما وسایل روشنایی مهیا می کرد.وازخدا میخواست آینده فرزندانش دستخوش چنین حوادثی قرار نگیرد.

ولی اگر نگاهی گذرا به تحولات جاری در غزه داشته باشیم این سوال را از خود می پرسیم که دانش آموزان غزه که به معنای واقعی و حداقل 16 ساعت از روز را از نعمت برق محروم هستند چکار می کنند. من پدر و مادر داشتم تا از من دلجویی کنند و به من امید دهند و ناراحتی ایجاد شده از قطعی موقت برق را از دل من بیرون کنند ولی دانش آموزان غزه ای چکار کنند که بسیاری از آنان پدر و مادرشان را از دست داده اند و کسی را ندارند که نازشان را بکشد و بار سنگین مشکلات را تا حد زیادی از دوش آنان بردارد.

بسیاری از دانش آموزان غزه ای به مدرسه نمی روند زیرا جنایت های پیاپی صهیونیست ها باعث شده است که بسیاری از اعضای بزرگ خانواده شان زمین گیر شوند.قطع نخاع شوند و یا این که دست و پاهایشان قطع گردد و نتوانند برای خانواده خود کاری کنند در این صورت همین دانش آموزان هستند که کمک خرجی خانواده می شوند و سعی می کنند به جای رفتن به مدرسه به دنبال کسب و کاری بروند تا قوت لایموت خانواده شان را تامین کنند. راستی تا حالا روزه گرفتن در تابستان در بیرون از خانه را تجربه کرده اید. ولی بدانید که ساکنان مسلمان غزه چند سالی است که در گرما و تاریکی روزه می گیرند.

اصولا چنین است روزه داران برای فرار از عطش گرما و روزه به خانه های خود پناه می برند تا با بودن در مقابل برخی از وسایل خنک کننده و سرمایشی این عطش را تقلیل دهند ولی مردم غزه به علت نبود برق بیرون بودن را بر ماندن در داخل خانه که در روز به جهنمی تبدیل میشود ترجیح می دهند. بحران واقعی در غزه از سال 2007 – 2008 شروع شد زمانی که رژیم صهیونیستی این منطقه را تحت محاصره ظالمانه کامل قرار داد.

نوزدهم ژانویه سال 2008 بود که ایهود باراک وزیر جنگ وقت رژیم صهیونیستی دستوربسته شدن همه گذرگاه های غزه را صادر کرد.همه راه های ارتباط غزه با خارج و بالعکس ( دریایی ، زمینی و هوایی ) به روی فلسطینیان بسته شد. حسنی مبارک دیکتاتور سابق مصر نیز که در آن زمان هنوز مسند قدرت در این کشور را در دست داشت با صهیونیست ها همراه شد و برای انتقام جویی از مقاومت گذرگاه مرزی رفح را بست.

این اقدام صهیونیست ها و جیره خواران منطقه ای آنان در ابتدای امر برای فلسطینیان غافلگیر کننده بود ولی به تدریج توانستند راه های جایگزینی برای تامین حداقل نیاز اساسی خود پیدا کنند.یکی از این گزینه ها ایجاد تونل ها بود. بسیاری از کالاهای اساسی مورد نیاز مردم غزه از این طریق و با هزینه تقریبا مناسبی تامین می شد.مواد سوختی مورد نیاز خودروها ، وسایط نقلیه مختلف ، بیمارستان ها ، مدارس و دانشگاه ها ، مراکز دولتی و خصوصی و ماهیگیران مرتفع شده بود.

مردم غزه به همین شیوه زندگی عادت کرده بودند و با به قدرت رسیدن محمد مرسی رییس جمهور سابق مصر شرایط برای آنان بهتر شدو به آینده امیدوارتر شدند تا این که تحولات جدیدی در مصر رخ دادو ارتش مصر با بهانه های مختلف نابودی تونل های غزه را در اولویت قرار داد و این شد که تنها کانال و روزنه امید فلسطینیان نقش بر آب شد. بسته شدن تونل های غزه و تاثیر منفی زیاد آن بر همه ابعاد زندگی مردم بحدی است که امروز فریادهای مختلفی از سرتاسر جهان از سوی آزادیخواه جهان به گوش می رسد که : به داد غزه برسید.غزه در آستانه فاجعه بشری قرار دارد.

بیمارستان های غزه در خاموشی کامل بسر میبرند.نوزادان غزه از شیرخشک محرومند.بحران آب اشامیدنی وسوخت در غزه بیداد می کند و... آری این روزها همه جا صحبت از غزه و فاجعه بشری درآنست.واقعیت این است که باید به دور از هرگونه هیاهوی سیاسی و جنجال تبلیغاتی باید حساب مردم غزه را ازدیگران جدا کرد. امروز همه گروههای فلسطینی و جهان اسلام باید اختلافات را کنار گذاارند و درباره کمک به مردم بی گناه غزه وحدت موضع داشته باشند.

امروز اگر می گوییم که غزه در آتش و خون است بیجا نگفته ایم.غزه در آتش و خون بدان معنا نیست که صهیونیست ها بار دیگر به این منطقه تجاوز نظامی کرده اند و به کشتار دست زده اند و همه جا را آتش زده اند. نه چنین نیست.این که گفته می شود غزه در آتش و خون بدین معناست که"آتشی"در درون ساکنان غزه شعله ور است که هیچ آبی نمیتواند آن را خاموش کند والتیام بخشد و ساکنان غزه خون میگریند.نه بخاطر مشکلات و رنجی که با آن دست به گریبان هستند.آنان از دست صهیونیست ها خون گریه نمی کنند بلکه این بار از دست دوستان و نزدیکان خون گریه می کنند و آتشی در دل دارند.

این که امروز طرف مصری تنها راه تهیه و تامین رزق و روزی فلسطینیان ساکن غزه را مسدود می کند غیر قابل تحمل است.هیچ فلسطینی باور نمی کند که کشورهایی مانند قطر،عربستان،مصرو... که ادعای حمایت از قدس و مسجد الاقصی و فلسطین و آرمان فلسطینیان دارند امروز به صهیونیست ها در تشدید محاصره غزه وپایمال کردن آرمان فلسطین و توهین به مقدسات مسلمانان کمک می کنند و در این راه از یکدیگر پیشی می گیرند.

حقیقت این است که مشکلات غزه بسیار فراتر و بیشتر از آنست که یک یا چند گروه بتوانند آن را حل کنند.بلکه یک اجماع بین المللی را طلب می کند تا جلوی زیاده خواهیهای صهیونیستها را بگیرد و اجازه ندهد رژیم اشغالگر قدس بیش از پیش حقوق ملت مظلوم فلسطین را ضایع کند. در ذیل و به طور خلاصه گوشه ای از مشکلات مردم غزه ذکر می شود:

1- بر اساس گزارش های بین المللی آبی که ساکنان غزه به عنوان اب اشامیدنی استفاده می کنند مناسب و استاندارد نیست بلکه تا حد زیادی آلوده است و گفته می شود این منطقه در سال 2020 دیگر قابل سکونت نخواهد بود زیرا تا آن زمان همه منابع ابی محدود کنونی پایان می یابد و جای آنرا آب های شور ، آلوده و غیر قابل شرب می گیرد.

2- تراکم جمعیت در غزه در سطح جهانی بسیار بالاست و همین امر هر روز مشکلات را افزایش می دهد.زیرا این منطقه از نظر مساحت و داشتن سرزمین و اراضی محدودیت های زیادی دارد.محدودیت زمین برای ساخت و ساز باعث شده است که یک متر زمین در مرکز اردوگاه جبالیا به ده هزار دینار برسد.علت اصلی این افزایش قیمت ها کمبود زمین است.

3- نرخ بیکاری در نوار غزه بسیار بالاست و در میان جوانان به بیش از 50 درصد افزایش یافته است وده ها هزار نفر از فارغ التحصیلان دانشگاهها بیکار هستند. بسیاری از دانشجویان نیز به علت تصفیه نکردن با دانشگاه نتوانسته اند مدرک شان را بگیرند.

4- هزاران نفر از جوانان غزه به سن ازدواج رسیده اند و یا سن ازدواج را رد کرده اند ولی هنوز توان ازدواج ندارند.این بدین علت نیست که آنان دوست دارند عزب باشند بلکه بحران اقتصادی و مالی حاکم بر غزه باعث شده است که آنان استطاعت مالی برای ازدواج را نداشته باشند. خانواده های غزه ای نیز به علت نبود کار و کاسبی نمی توانند کمکی به فرزندانشان بکنند.

5- غزه واقعا تحت محاصره تحمیلی همه جانبه قرار دارد و این محاصره از زمان به اسارت گرفتن گیلعاد شالیط نظامی صهیونیستی افزایش یافت.ولی در پی بسته شدن گذرگاه ها و تخریب تونل های غزه شرایط برای ساکنان این منطقه که نزدیک به دو میلیون نفر جمعیت دارد سخت تر شده است.ساکنان غزه امروز در سخت ترین دوره عمر خود زندگی می کنند و این که از آن به عنوان بزرگترین زندان جهان یاد می شود گزاف نیست.

6- از زمانی که جنگنده های رژیم صهیونیستی تنها نیروگاه برق غزه را هدف قرار دادند این منطقه با بحران جدی مواجه شد.این منطقه در بحران برق به سر می برد.در بهترین حالت ساکنان این منطقه در شبانه روز فقط هشت ساعت از نعمت برق برخوردارند.

بدون تردید بحران برق در غزه برای ساکنان این منطقه بسیار گران تمام شده است زیرا بسیاری از مراکز حیاتی و مهم فقط با وجود برق است که معنا پیدا می کنند بعنوان مثال بسیاری از بیمارانی که در بیمارستان های غزه بستری هستند ادامه حیاتشان به برخی از دستگاه ها و تجهیزات پزشکی منوط است و قطعی برق زندگی آنان را به طور جدی تهدید می کند.

نزدیک به نود درصد از ماهیگیران غزه ای به علت نبود سوخت از کار بیکار شده اند و تصفیه خانه های غزه فقط با نیروی برق است که کار می کنند ولی با تعطیل شدن فعالیت آنها نیز بحران جدی زیست محیطی غزه را تهدید می کند. نبود برق تاکنون جان بسیاری از ساکنان غزه را گرفته است.

بدین گونه که برخی از مردم برای تامین برق مورد نیاز به موتورهای برق و ژنراتورهای غیر استاندارد متوسل شده اند و بسیاری از کودکان غزه به علت همین ژنراتورها جان خود را از دست داده اند. اری چنین است که نویسنده ، نوشته خود را تحت عنوان :غزه در آتش و خون"برشته تحریر درآورده است. نویسنده:سید محمد مسعودی علوی