ایکاش اوباما...

بعد از گذشت چند روز از سفر رئیس جمهورآمزیکا به فلسطین اشغالی ، سوالی که اکنون برای افکار عمومی به خصوص فلسطینیان مطرح شده این است که سفر باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا به فلسطین چه دستاورد و نتیجه ای در پی داشته است؟
بگزارش خبرگزاری قدس(قدسنا)نکته قابل تامل این است که همه بر این باورند ماموریت اصلی اوباما تحقق صلح بین دو طرف فلسطینی و اسرائیلی و جزو برنامه کاری وی نبوده است. اگر اندکی تامل کنیم در می یابیم که سفر اوباما به اسرائیل همزمان با دهمین سالگرد کشته شدن راشل کوری فعال صلح طلب آمریکایی بود. راشل کوری در اعتراض به اقدام صهیونیست ها در حمله وحشیانه به فلسطینیان به خصوص کودکان و زنان ساکن نوار غزه عازم منطقه شد و بلدوزرهای اسرائیلی به این شهروند با وجدان آمریکایی نیز هیچ اعتنایی نکردند وی را زیر گرفتند و در کمال ناباوری و در سکوت محض و مغرضانه رسانه ای کشتند. آری راشل کوری در تاریخ 16 مارس 2003 با تانک های ساخت آمریکا کشته شد.
رئیس جمهور آمریکا در جریان سفر به فلسطین اشغالی هیچ یادی از این شهروند آمریکایی نکرد. ایکاش اوباما به جای رفتن به دانشگاه های اسرائیل و خوش و بش با دانشجویان اسرائیلی ، یادی از دانشجوی آمریکایی قربانی شده در راه آزادی و صلح می کرد ولی نکرد زیرا غرب و آمریکا آزادی و صلح را بر اساس منافع خود که همان حمایت بی چون و چرا از اسرائیل است تعریف می کنند. اوباما در جریان سفر به فلسطین اشغالی از موزه « یدوشیم » ( تندیس یادبود کشتار بهودیان ) بازدید و با موسس جنبش صهیونیسم و قربانیان به قول آنان هولوکاست ادای احترام کرد.
ایکاش اوباما به جای این کار کمی آن سوتر از محل کشتار جمعی و نسل کشی صهیونیست ها در دیریاسین ، صبرا و شتیلا بازدید می کرد و درد و رنج واقعی را با تمام وجود درک می کرد ولی متاسفانه نکرد. ایکاش اوباما کمی دورتر از موزه ادعایی هولوکاست از اردوگاه های آوارگان فلسطین بازدید می کرد و کودکان مظلومی را می دید که بدون هیچ گناهی روزی چند بار با مرگ دست و پنجه نرم می کنند و آرزویشان مرگ است.
آری اردوگاه فلسطینیان یک موزه زنده ای از جنایات صهیونیست ها علیه بشریت است. ولی متاسفانه این کار را نکرد. راستی شنیده ای که اوباما با بالگرد از بیت لحم به رام الله رفته است ولی آیا در مسیر پرواز نگاهی هم به پایین کرده است تا آثار جنایات گسترده صهیونیست ها علیه فلسطینیان را ببیند. ایکاش اوباما نگاهی هم به پایین می کرد و شهرک های یهودیان در سرزمین های مادری فلسطینیان و همچنین دیوار نژادپرستانه حایل را می دید ولی متاسفانه ندید و در واقع نخواست که ببیند.
ایکاش اوباما به جای خوشگذرانی با فاحشه های اسرائیلی و مانکن های اتیوپیایی و حضور در مراسم لهو و لعب آنان و به جای بازدید از اماکن تفریحی و گردشگری به درخواست فرزند یک اسیر فلسطینی در بند صهیونیست ها برای ملاقات پاسخ مثبت می داد ولی متاسفانه نداد یعنی نخواست این کار را انجام دهد. سراب سازش متاسفانه برخی از کج اندیشان و انسان های خام بر این موضوع اصرار دارند که تنها اوباما می تواند مشکل فلسطینیان را حل کند.
آخر به این گروه از افراد باید گفت بر چه اساسی حرف می زنند.؟ اگر اوباما خواستار تحقق صلح است باید از اسرائیل بخواهد نقض حقوق فلسطینیان را متوقف کند. هزاران زندانی سیاسی را آزاد کند. محاصره غزه و کشتار بی رحمانه فلسطینیان را متوقف کند. ولی حقیقت این است که این شخص نیز از ترس مجازات و واکنش سریع و دردناک لابی صهیونیسم اصلا درباره این موضوعات صحبت نمی کند چه برسد به این که چنین درخواستی کند. مسئله فلسطین و اسرائیل یک مسئله زهرآگین برای هر رئیس جمهور آمریکاست که بدون اجازه افعی ( اسرائیل ) جرات دخالت در آن را ندارد. هر انسان عاقلی به خوبی می داند که اوباما مانند دور نخست از حکومتداری خود در صدد حل مشکل فلسطینیان برنخواهد آمد. چرا؟ چون آمریکا با اسرائیل پیمان راهبردی امنیتی دارد.
زیرا هر دو به مثابه یک روح در دو بدن هستند. بعضا صحبت هایی از سوی مقامات کاخ سفید درباره تشکیل کشور مستقل فلسطین به عنوان راه حل پایان دادن به بحران موجود شنیده می شود. ولی همین مقامات برای تحقق آن هیچ اقدام عملی نمی کنند زیرا هرگونه اقدامی حتی از سوی اوباما به معنای خودکشی سیاسی است. سفیر اسرائیل در آمریکا مایکل اورین این مسئله را برای همگان روشن کرد زمانی که گفت: موضوعات زیادی وجود ندارد که دو حزب اصلی آمریکا بر سر آن اجماع داشته باشند و تنها موضوعی که هر دو حزب رقیب در این کشور درباره آن توافق کلی دارند حمایت از اسرائیل و حفظ موجودیت آن است. خوش گمانی به این که اوباما در دومین دور از ریاست جمهوری در خصوص مسئله فلسطین متفاوت با مرحله نخست باشد تنها یک آرزوی ساده است. نه رئیس جمهور آمریکا و نه بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل خواهان حل این مسئله نیستند بنابراین تنها راه حل از بین بردن رژیم جعلی صهیونیستی است مانند آن چه که در آفریقای جنوبی رخ داد و رژیم نژادپرست حاکم بر آن ساقط شد. راستی چرا نتانیاهو به جای عذرخواهی از مردم غزه از ترکیه و دولت آن عذرخواهی کرد.
رژیم صهیونیستی تصور می کند محاصره ابزار جنگی برای اعمال فشار بر طرف مقابل است. تنها موفقیت دیپلماتیک سفر اوباما به اسرائیل عذرخواهی فرمالیته و صوری نتانیاهو از اردوغان بود. این عذرخواهی نیز در چارچوب برنامه های قبلی صورت گرفت زیرا اسرائیل در شرایط کنونی نیاز شدیدی به کمک ترکیه در خصوص پرونده ایران ، سوریه ، ناتو و غیره دارد. اگر اندکی درباره ریشه های مشکل فلسطینیان و یهودیان تامل کنیم به تحقیق در می یابیم که توطئه اشغال فلسطین ، اسکان یهودیان در آن و تشکیل رژیم جعلی به نام اسرائیل در واقع یک طرح صهیونیستی صرف نبوده است بلکه یک طرح اروپایی برای حل مشکل یهودیان در اروپا بوده است. اروپایی ها با توجه به طبیعت یهودیان که همزیستی مسالمت آمیز با دیگران را برنمی تابند تصمیم گرفتند از دست آنان راحت شوند .
اروپا که در دو جنگ جهانی پیروز شد حل مشکل یهودیان را در اسکان آنان در خارج از اروپا و در سرزمین فلسطین دید. از این جا بود که اندیشه اروپای استعماری با صهیونیسم یکی شد رژیم جعلی اسرائیل شکل گرفت و تشکیل آن دو هدف 1 - حل مشکل یهود 2- استفاده غرب از اسرائیل برای پیشبرد اهداف استعماری اش ر ا محقق کرد.
حال در چنین شرایطی از کسانی که به اروپا ، غرب و آمریکا به عنوان حلال مشکل فلسطین یاد می کنند و هنوز برای حل مشکل فلسطینیان برای اعزام گروه های فلسطینی و عربی به آمریکا می اندیشند این سوال را می پرسیم که آیا چنین کشورهایی که خود اسرائیل را تاسیس کرده اند در حمایت از فلسطینیان کاری خواهند کرد.؟ بدون تردید مذاکره کننده فلسطینی که بدون توجه به ظرفیت ها و توانمندی ملت خود دست به دامن آمریکا و غرب شده است هرگز پاسخ برای این سوال نخواهد داشت. شکی نیست که حل مشکل فلسطین و احقاق حقوق آنان از خارج از مرزها ممکن نیست. حل مشکل فلسطین نیازی به نظارت آمریکایی و غربی ندارد زیرا این کشورها نگاه عادلانه ای به فلسطین و مشکل آن ندارند و همواره از رژیم صهیونیستی حمایت کرده اند و می کنند.
حل مشکل فلسطین فقط با وحدت فلسطینیان محقق می شود. این که طرف فلسطینی از توهم مذاکرات خارج شود و به خود تکیه کند. بنابراین اوباما بعداز سفری چند روزه به کاخ سفید بازگشت و پشت سرش حالتی از ناامیدی و ناکامی جا گذاشت. اوباما به جای این که اسرائیلی ها را سرزنش کند آنقدر به تعریف و تمجید از آنان پرداخت که انگار می خواهد رئیس جمهور اسرائیل شود و نیاز به آراء‌مردم آن دارد.
تجربه سال های متمادی نشان داده است هر رئیس جمهوری که در آمریکا به قدرت می رسد اولویت نخستش را حفظ امنیت و موجودیت اسرائیل می داند. اوباما دربدو ورود به اسرائیل از سامانه سپر دفاعی این رژیم بازدید کرد حتی اجازه نداد عرق ناشی از خستگی سفر بر بدنش خشک شود.این موضوع نشان می دهد آمریکا هرگز رضایت فلسطینیان را به خشم صهیونیست هاترجیح نمی دهد و همواره نوکر حلقه به گوش لابی صهیونیسم است. پر واضح است که اسرائیل عمق راهبردی آمریکا در منطقه است بدون براین چشم پوشی از آن و توجه به طرف فلسطینی امری محال است.
گردآوری: سید محمد مسعودی علوی