وقتی اسراییل تنها می شود (فرایند فروپاشی اسراییل)

سید عماد حسینی

" اسرائیل هم اکنون درآستانه فروپاشی قرار گرفته است" این سخن یکی از رهبران گروههای فلسطینی یا یکی از مقامات کشورهای محور مقاومت نیست بلکه " اندرو باسویچ" تحلیلگر لوس آنجلس تایمز در شماره هفته گذشته خود این جمله را به عنوان مقدمه نوشتار خود برگزید تا در رابطه با سیر قهقرائی رژیم اسراییل  در چارچوب تحولات منطقه سخن بگوید.

به اعتقاد این نویسنده آمریکایی با وجود آنکه رژیم صهیونیستی از امتیازات منحصر به فردی همچون توان هسته ای بهره مند است اما نامتوازن شدن روز افزون روابط بین تل آویو وواشنگتن وچربش آن به نفع صهیونیستها مسئولین آمریکایی را شدیدا نگران کرده است. این نگرانی به طور حتم بازتاب خود را با وجود تاثیر گذاری های لابی صهیونیستی ورویکرد سنتی کاخ سفید در قبال این رژیم خواهد داشت. وی در  این رابطه می افزاید: ایالات متحده چند دهه است که رویکردی با دو هدف را در قالب تعامل با رویارویی عربی صهیونیستی در پیش گرفته است ، اول تلاش واشنگتن برای قانع کردن اعراب برای برسمیت شناختن اسرائیل ودوم تحمیل این نظریه در افکار عمومی عربی که اسرائیل خطری برای آنها محسوب نمی شود. با این حال با وجود آنکه هدف اول هنوز در حال گفتگو وچانه زنی است نشانی از هدف دوم نیست. در چنین شرایطی صهیونیستها خود به وضعیت خود چگونه می نگرند . ارزیابی آنها از شرایط منطقه ای وجهانی چگونه است وبرنامه هایشان حداقل برای کوتاه مدت چیست؟

با نگاهی به چند پژوهش صهیونستی می توان به این پرسش ها اینگونه پاسخ داد:

1ـ تحلیل صهیونیستها از وضعیت منطقه چگونه است؟.

منطقه از منظر سیاستگذاران صهیونیست

الف: ایالات متحده آمریکا:

 ایالات متحده با توجه به اینکه خود را قدرت بلا منازع جهان می داند ، برای خود ساختاری منفعت گرایانه با توجهات وترجیحات خاص تدوین کرده است. از دیدگاه آمریکا کانون توجهات نسبت به آسیا و خاورمیانه با محوریت تروریسم بین المللی است. وضعیت داخلی پاکستان ، شرایط افغانستان ، استقرار نظام وقدرت در عراق وبرنامه های هسته ای ایران در کنار تثبیت جایگاه آمریکا در  خاورمیانه که در تعامل وروابط با کشورهای معتدل عربی وتحقق روند سازش صورت می پذیرد اصلی ترین دستور کار آمریکا در آن محسوب می شود. با این حال واشنگتن در میان اهم ومهم اولویت با سه مورد اول است. با بررسی چندین مقاله وپژوهشی که توسط صهیونیستهای ساکن فلسطین اشغالی وخارج از آن به رشته تحریر  در آمده می توان نوعی اتفاق نظر بین صهیونیستها را مشاهد کرد که  نشان می دهد واشنگتن همچنان گزینه دیپلماسی را در قبال ایران در دستور کار خود داشته وبا وجود آنکه این راهبرد را با چاشنی تحریم ها نیز همراه کرده اما نبود همسویی اراده جهانی با نظرات صهیونیستی - آمریکایی باعث شده است تا رویکرد مقابله با ایران از طریق چماق وهویج به شکست منجر شود مسئله یی که صهیونیستها به عنوان حامی اصلی استفاده از رویکرد نظامی را نه تنها مستاصل کرده بلکه شکست استراتژی چماق وهویج بر دامنه سرخوردگی آنها افزوده است. به اعتقاد پژوهشگران صهیونیست دولت آمریکا برای تحقق اهداف خود علیه ایران مجبور است روسیه وچین را با خود همراه کند وگرچه روس ها تاحدودی اعلام آمادگی کرده اند اما مجاب کردن چین هنوز  یک مشکل بزرگ برای  سیاستمداران آمریکایی محسوب می شود. با توجه به داده های مذکور واشنگتن نمی خواهد یا نمی تواند حداقل در کوتاه مدت به فکر اقدام نظامی علیه ایران باشد وبا وجود تشویق های تل آویو  خود را در انجام چنین کاری ناتوان می یابد. در این چارچوب صهیونیستها بیم آن دارند که واقع گرایی واشنگتن در رابطه با میزان تاثیر گذاری اش بر تهران موجب شود تا آمریکایی ها باب گفتگوهای مستقیم راهم با ایران بگشایند. فرایندی که صهیونیستها خود را بزرگترین بازنده آن می دانند. به همین خاطر مراکز سیاستگذاری صهیونیستی توصیه هایی را برای سیاستمداران در رابطه با عبور از این مشکل ارائه می کنند. صهیونیستها بر این باورند بدون همراه شدن آمریکا نمی توان هیچ اقدام واقعی را علیه جمهوری اسلامی ایران سامان داد وبا توجه به اینکه آمریکا خود را در این چارچوب ناتوان می یابد دست خالی تل آویو می تواند تبعات زیان بار را برای منافع این رژیم نه تنها در منطقه وجهان بلکه در داخل فلسطین اشغالی وعمق جامعه صهیونیستی به وجود آورد. به اعتقاد صاحبنظران صهیونیست اگر تا دیروز حد فاصلی بین سیاست های دولت آمریکا وسیاست های اروپایی وبقیه سیاست های جامعه جهانی در قبال رژیم صهیونیستی وجود داشت وطی دوره بیست ساله گذشته منتهی به ریاست جمهوری جورج بوش جامعه آمریکا را هم با خود یدک می کشید وبه صهیونیستها حق داشتن قدرت کافی برای "دفاع!!" را می داد امروز وبعد از شکست های رژیم صهیونیستی در ابعاد مختلف نظامی ، سیاسی وحتی حقوق بشر (که خود پشت نقاب آن پنهان بودند) دولت آمریکا تلویحا از صهیونیستها خواسته است تا خود دفاع ازخود را به عهده بگیرند. این دقیقا جملاتی است که گیورا ایلاند رئیس سابق شورای امنیت ملی رژیم صهیونیستی در پژوهش خود در رابطه با نیازهای امنیتی حیاتی رژیم صهیونیستی برای سال 2011 وسال های بعد از آن به آن اشاره کرده وافزوده است : با وجود آنکه حتی اروپایی ها تا به امروز هم  حق دفاع را برای تل آویو قایل هستند اما امروز دیگر  در استراتژی آنها تعریف دفاع وحفظ "اسرائیل" به معنای مسلح کردن آن نیست بلکه آنها نیز معتقدند به جای مسلح کردن ما تضمین امنیت ما از طریق خلع سلاح دولت فلسطینی یا استقرار نیروهای چند ملیتی انجام شود. به گفته ایلاند روز به روز مواضع آمریکا به مواضع میانه رویانه اروپایی  ها نزدیک تر می شود وما این مسئله  را به خوبی از طریق اعتراضات مکرر واشنگتن نسبت به اقدامات تل آویو لمس می کنیم. او در ادامه تحقیق خود اعتراف می کند که به خوبی این احساس در ما به وجود آمده است که آمریکا هم از دست ما خسته شده است ، صبر وشکیبایی اش را از دست می دهد تا تل آویو مهمترین واصلی ترین منبع حمایتی خود را از دست بدهد  ، منبعی که می تواند با استفاده از جایگاه خود تدابیر امنیتی را طوری ساختار بندی کند که برای ما هم قادر به اجرا باشد.

مراکز پژوهشی وسیاستگذاری صهیونیستی با توجه به داده های فوق سناریوهایی را برای تحقق  خواسته های خود ونحوه تعامل با رخدادها وتحولات به وجود آمده در راستای آن تدوین کرده اند که در مجالی دیگر به آن خواهیم پرداخت.