موضع راهبردی ایران اسلامی در مورد فلسطین(بخش3 )

شاخص ها و متغیر های اقتصادی بیشترین اثر را از انتفاضه و مقاومت پذیرفته اند .

 اول : کاهش مصرف خصوصی ناشی از افت امید به رونق اقتصادی زندگی .
دوم کاهش نرخ سرمایه گذاری بیشتر تابعی از امنیت سیاسی است.
این در حالی است که این کشور از همه نظر شرایط خوبی را برای جذب سرمایه گذاری آماده کرده است . سوم کاهش مهاجرت و منفی شدن آن در سالهای اوج انتفاضه باعث شد که وزارت مهاجرین رژیم صهیونیستی بعد از سال 2004 هرگز گزارش رسمی منتشر ننماید تا این حقیقت که افشای آن باعث تشدید مهاجرت و ناامیدی از بهبودی در این سرزمین غصب شده می شود به شدت تحت تاثیر قرار گیرد .
چهارم کاهش نرخ جهانگرد و توریسم نشان از ناامنی در این سرزمین بوده است . پنجم افزایش بدهی دولت نشان از افزایش هزینه های دخالت در امور حاکمیتی و غیر حاکمیتی است این در شرایطی است که صهیونیستها سالانه کمک های فراوانی از تمام دنیای غرب و به خصوص صهیونیست ها و مسیحی های صهیونیست امریکایی می گیرند و ... در این بخش از مقاله به برخی از شاخص مراجعه و مختصری درباره تغییرات پیش آمده صحبت می شود .

درصد رشد تولید ناخالص داخلی و بخش تجاری رژیم غاصب صهیونیستی
عملیات انتفاضه یکی از مهمترین عوامل رشد منفی سالهای 2001 تا 2003 بود . در سال 2000 رشد اقتصادی این رژیم به 9/8درصد یعنی بالاترین نرخ رشد در دو دهه گذشته رسیده بود . پس از سال 2003 بالاترین نرخ رشد این رژیم 4/5درصد در سال 2007 پس از شکست از مقاومت حزب الله لبنان بوده است . عامل اصلی رقابت و سر پا نگهداشتن این رشد کمک امریکا ، کشورهای غربی ، صهیونیست های جهان و بخصوص امریکایی است . با این حال مقاومت فلسطین و لبنان امنیت اقتصادی این رژیم با زیر سوال برد و امید به حیات اقتصاد امن در این کشور متزلزل شده است و لذا با وجود بکارگیری انواع ابزار های اقتصادی و غیر اقتصادی این رژیم قبل از بحران مالی غرب در اواخر سال 2008 نتوانسته رکورد قبلی نرخ رشد را کسب نماید به طوریکه نرخ رشد تولید ناخالص داخلی در بخش تجاری در بهترین راط خود در سال 2004 به 4/6درصد رسید ، این درحالی است که در سال 2000 قبل از انتفاضه دوم به 2/11درصد رسیده بود . پس از چهار سال رشد اقتصادی (در سالهای 2004 -2007) با بیش از 5درصد رشد اقتصادی از اواسط سال 2008 آغاز شده است که ریشه در افول بازار سرمایه و در
نااطمینانی دارد . این مسئله سپس به بازار کار منتقل و منجر به افزایش نرخ بیکاری شده است .

مصرف خصوصی و سرمایه گذاری در رژیم صهیونیستی
کاهش مصرف خصوصی REAL CHANGE IN PRIVATE CONSUMPTION و کاهش در سرماه گذاری ثابت  REAL CHANGE IN FIXOD INVOSTMENT  نماد حقیقی انعکاس دو عامل فوق الذکر در اقتصاد رژیم غاصب هستند . کاهش در سرمایه گذاری و مصرف خصوصی در شرایط بحرانی بهمراه افزایش مصرف دولتی نشان از نااطمینانی و ترس از گسترش بحران در آینده و از هم پاشیدگی اقتصاد است .
کاهش دفعتا بیش از 15درصد نشان از تکان بزرگ به این اقتصاد در دوره گذر از سال 2008 به 2009 است . معمولا اثرات رفتار مصرفی سریعتر خود را نشان می دهد . رفتار سرمایه گذاری دراز مدت تر است . لذا کاهش دفعتا در سرمایه گذاری با وجود سهم بالای سرمایه گذاری مستقیم (FDI) و سهم کمتر پرتفولیو در ترکیب و برغم نقد پذیری بیشتر این نوع سرمایه گذاری و دارا بودن مقام بالای فضای کسب و کار در سطح بین المللی (مقام دوم در سال 2004 - 2005) نشان از فرار سرمایه است که در گزارش وزارت مالیه این رژیم نیز به عاملیت بحران امنیتی نیز اعتراف شده است .
به رغم این رکود اقتصادی در خالص حساب جاری هنوز آثار مثبت دیده می شود زیرا این قوم مانند اختاپوس در همه جا خیمه زده و به اذعان گزارش وزارت مالیه رژیم صهیونیستی برغم کاهش شدید در بخش تجارت خارجی کالاها و خدمات وجود درآمدهای صهیونیستی خارج از کشور و انتقال از صنایع کارخانه ای که قبلا در جذب بیشتر مهاجر موثر بوده اند به صادرات بیشتر در بالا نگه داشتن خالص حساب جاری موثر بوده است .
برنامه و صنعت توریسمنیز دچار بحران شدید ناشی از عملیات انتفاضه ، جنگ عراق ، جنگ دوم با حزب الله لبنان و لشکرکشی به غزه بوده است که در نمودار  زیر توسط وزارت ماله اذعان شده است :