اجلاس سران عرب در لیبی ... ناکامی و شکست

روزنامه القدس العربی چاپ لندن در سرمقاله امروز خود با انتقاد از برگزاری نشستهای صوری اتحادیه عرب به شدت از عملکرد این اتحادیه در قبال مسایل مبتلابه جهان عرب انتقاد کرد و آن را ناکارآمد توصیف نمود.
اختصاص داد.
به گزارش خبرگزاری قدس ( قدسنا ) عبدالباری عطوان سردبیر این روزنامه در مقاله یی تحت عنوان  " اجلاس سران در سرت ... ناکامی و شکست " نوشت:
" زمانی که بچه بودیم ، لطیفه ای همواره  باعث خنده ما می شد و آن این که مردی به نام سمیر الحمار ( سمیر خر) وجود داشت که همیشه از این کنیه خود رنج میبرد و مورد استهزاء و تمسخر دوستانش قرار می گرفت  و این موضوع او را واقعا کلافه کرده بود یک روز تصمیم گرفت اسمش را تغییر دهد و زمانی که به این امر موفق شد ، دوستانش درباره نام جدیدش ازش سوال کردند و جواب داد " نامم را به سامر الحمار ( سامر خر) تغییر داده است.
نمی دانم چرا این لطیفه یادم آمد و آن را ذکر کردم من مهمترین مسایل مطرح شده در اجلاس فوق العاده سران عرب در شهر سرت لیبی را که قرار است امروز شنبه برگزار شود مطالعه کردم و از جمله آن ها مسئله مربوط به تغییر اسم اتحادیه عرب به اتحادیه کشورهای عربی ، تشکیل گروه منطقه ای جدید شامل همه کشورهای عربی و کشورهای غیر عربی همسایه شامل ایران و ترکیه ( برخی از کشورهای عربی الحاق اسرائیل به آن را نیز پیشنهاد کردند ) است.
مشکل اتحادیه عرب در واقع از زمان تاسیس آن (1945) محصور به اسم آن نبوده است بلکه مشکل اصلی نظام ها و ساختارهای کشورهای عضو آن ، ماهیت حکومت و سران آن است. مشکل در نظام داخلی این اتحادیه و کارکنان آن و همچنین دبیرکل هایی است که بر کرسی ریاست آن تکیه می زنند. اتحادیه عرب این روزها به سمبلی برای ناکارآمدی و ضعف نظام رسمی عرب تبدیل شده است و در واقع مشکل این اتحادیه اساسی و جوهری است . موضوع اصلاح این موسسه هرمی ، متعفن که بروکراسی و کاغذ بازی و پارتی بازی در آن به وضوح دیده می شود و تغییر نام آن تلاش جدید بیهوده ای است برای سبک شمردن عقول ما و تعامل با شهروند عربی انگار که این شهروندان گله ای از گوسفندان هستند.
اصلاح اتحادیه عرب بدون اصلاح جامع و ریشه ای نظام عربی محال است. اکثریت قریب به اتفاق گروه ها و موسسه های منطقه ای و بین المللی دیگر که در جهان وجود دارد به پیشرفت هایی دست یافته است و منافع دولت ها و کشورهای عضو را لحاظ می کند به این دلیل که آن ها نماینده کشورهای برخوردار از دمکراسی هستند و تعجبی ندارد که تنها سازمان منطقه ای که پیشرفت نداشته بلکه پسرفت داشته است اتحادیه عرب باشد. زیرا کشورهای شرکت کننده در آن فاسد ، عقب مانده ، دیکتاتور در جهان به شمار می روند. دبیر کل آن از رحم و شکم این کشورهای فاسد متولد می شود ( بر سر کار می آید ) و هیچ آشنایی با تلاش مشترک عربی یا مسایل مربوط به امت عرب ندارد.
من مدت سی سال است که در عرصه روزنامه و روزنامه نگاری فعالیت می کنم و قبل از القدس العربی در مطبوعات عربی مختلفی فعالیت کرده ام. تاکنون ندیدم اتحادیه عرب یک تصمیم درست و ارزشمندی اتخاذ کند ، یک تحقیق و پژوهش عربی مشترکی تهیه کند یا بیانیه اینترنتی برای رسانه ها صادر کند . حتی از دفاتر و مراکز وابسته به آن در مناطق مختلف جهان از جمله دفتر لندن که نام مسئول آن را نمی دانم، چنین پیامهایی که در سایر نهادها رویه ای معمول است، ندیدم.  این در حالی است که هزاران بیانیه اینترنتی از موسسه های مختلف جهانی و عربی برای ما ارسال می شود. پس این همه نیروی بیکار در اتحادیه عرب و در دفاتر وابسته به آن در جهان چه می کنند.
آن چه باعث خشم دست کم افرادی چون ما می شود افزایش استدلال ها و بحث هایی است که درباره اصلاح اتحادیه عرب و تشبیه آن به اتحادیه اروپا می شود. این دو اتحادیه را با یکدیگر مقایسه می کنند و این که می توان آن را ( اتحادیه عرب ) را به سازمانی بین المللی بر اساس اتحادیه اروپا و حتی بهتر از آن تبدیل کرد. و اینکه با توجه به زبان مشترک ، پیوند های تاریخی ، فرهنگی و تاریخی کشور های عضو اتحادیه عرب تحول آن ممکن است ... آری مانند چنین سخنانی خشم انسان را بر می انگیزاند.
چگونه می توان اتحادیه عرب را مانند اتحادیه اروپا ساخت . نرخ بی سوادی درکشورهای عضو این اتحادیه ( اروپا ) زیر صفر است ، این اتحادیه بر اساس دمکراسی ، حقوق بشر ، آزادی بیان ، قضاوت عادلانه و مستقل ، شفاف سازی و حساب و کتاب ، برابری در وظایف و فرصت های کاری ، توزیع عادلانه ثروت ، همبستگی اجتماعی ، نظارت شدید پارلمانی ، تکثر گرایی ، ازادی رسانه ها تشکیل شده است و این مشخصات چه به طور جمعی یا فردی در کشورهای عضو اتحادیه عرب اصلا دیده نمی شود و وجود ندارد.
اتحادیه عرب با تغییر اسم نمی تواند به اتحادیه عرب و جایگاه آن برسد و کسانی که اعتقاد دارند می توانند چنین کاری را انجام دهند یا از سیاره ای دیگر آمدند و و یا تجربه اتحادیه اروپا را مطالعه نکرده اند.
کمک غنی به فقیر وهمبستگی و مساوات بین مردم کشورهای عضو یکی از اصول مهمی است که اتحادیه اروپا بر اساس آن تشکیل شده است. قبل از این که بازار مشترک اروپا تشکیل شود کشورهایی مانند آلمان ، انگلیس ، فرانسه صدها میلیارد دلار در قالب کمک و وام و سرمایه گذاری به کشورهای فقیر اروپایی مانند یونان ، اسپانیا و پرتغال اعطا کردند تا اقتصادشان را تقویت کنند و سطح زندگی مردم را بهبود بخشند.
حقیقت دردناکی که همه نسبت به آن آگاهی دارند اما نسبت به آن تجاهل می کنند این است که وزن و ارزش کشورهای عربی عضو اتحادیه عرب در معادله های قدرت های جهانی نزدیک به صفر است . جامعه بین الملل روی آنان اصلا حساب باز نمی کند و اختصاص بودجه های کلان برای خرید سلاح از قدرت ها نیز این حقیقت را تغییر نمی دهد. زیرا این سلاح ها قابل استفاده نخواهد بود و اگر هم قابل استفاده باشد  در جهت حفظ منافع آمریکا است نه اعراب.
سوالی که این جا مطرح می شود این است که چرا کشورهای عضو اتحادیه عرب پیشنهاد عمرو موسی دبیرکل آن را درباره تشکیل گروهی متشکل از کشورهای عربی و همسایگان غیر عربی ( ایران و ترکیه ) رسما نادیده می گیرند ولی همزمان کشورهای عربی قرار داد نظامی خرید تسلیحات از امریکا به ارزش 123 میلیارد دلار امضا کرده و اعلام آمادگی می کنند که در هر جنگی که آمریکا بر ضد تاسیسات هسته ای ایران آغاز کند، مشارکت می کنند.
ضرب المثلی وجود دارد که " دیوان ای حکایت می کند و عاقل گوش می دهد " ایا می توان با ایران اعلام دوستی و همپیمانی کرد حال آنکه نظام های عربی و رسانه  های عربی بر "طبل جنگ ضد ایران"  می کوبند.

مترجم : سید محمد مسعودی علوی

منبع : القدس العربی