انتخابات رژیم صهیونیستی و بحران داخلی

رژیم صهیونیستی درحالی انتخابات زودهنگام را برگزار کرد که تلاش داشت تا با این اقدام از یک سو بر شکستهای خود در برابر مقاومت سرپوش گذارد و از سوی دیگر به بحران شدید سیاسی ، اجتماعی و اقتصادی خود  پایان دهد.
 این سیاست در حالی پیگیری شد که برگزاری انتخابات یک سال زودتر از زمان مشخص شده،  نشانه شکست این رژیم است. باتمام این تفاسیر و به رغم تبلیغات گسترده صهیونیستها، نتایج انتخابات نه تنها خواست آنها را محقق نساخت بلکه جنگ داخلی و زوال سیاسی این رژیم را بیش از پیش آشکار کرد.
لیکود و کادیما به محوریت نتانیاهو و لیونی در حالی بیشترین آراء را به دست آوردند که رویکرد آنها برای رسیدن به قدرت مطلق بحران‌های شدید سیاسی را برن این رژیم به همراه داشت چنانکه آنها را به گرایش به فردی مانند لیبرمن وادار ساخت. روند تحولات نشان می‌دهد که تا چه میزان در ساختار درونی رژیم صهیونیستی، تقابل و نزاع سیاسی وجود دارد که در شرایط بحران کنونی  همچنان برای انحصار طلبی به جنگ و ستیز درونی می‌پردازند.
این رویکردها  آشکار می‌سازد که به رغم ادعاهای مقامات رژیم صهیونیستی مبنی بر اتحاد درونی، این رژیم از درون در حال فروپاشی است و حمایتهای غرب و برخی کشورهای عربی نیز از این روند جلوگیری نمی‌کند. با این وجود باید توجه داشت که صهیونیستها برای فرار از این رسوایی به حملات پراکنده به غزه و کشتار فلسطینی‌ها و نیز بحران آفرینی در منطقه ادامه می‌دهند. از اینرو اجرای برخی بحران‌های امنیتی در منطقه در آینده به دست موساد دور از ذهن نیست.