دوسال نامهربانی علیه مقاومت

قدسنا: سیروس شیرزاد

امروز دوازدهم ژوییه 2008 در حالی فرا می رسد که رژیم صهیونیستی دو سال قبل در چنین روزی حمله گسترده ای را به جنوب لبنان آغاز کرد و در یک جنگ سی و سه روزه با جنبش به ظاهر کوچک ولی قدرتمند حزب الله لبنان شکست سنگینی را متحمل شد و اکنون پس از گذشت دو سال از این حادثه در منجلاب شکست فرو رفته است و در گرداب زلزله های ناشی از این شسکت سنگین دست و پا می زند.

رژیم صهیونیستی در این جنگ که با هدف آزاد کردن دو نظامی اسیر خود در تابستان سال 2006 صورت گرفت نه تنها به اهداف خود نرسید بلکه با بحران سیاسی بی سابقه ای مواجه شده است که این بحران همچنان گریبانگیر مقامهای این رژیم شده  تا جاییکه آنها را با مشکلات ریشه ای روبه رو کرده است.

در جریان جنگ سی  و سه روزه و پس از پایان آن هنوز شاهد استعفاهای زنجیره ای سران این رژیم و بروز اختلافات عمده بین سران آن هستیم بگونه ای که امروز می توان به جرات گفت اسرائیل در بدترین وضعیت خود از زمان تاسیس تا کنون به سر می برد.

اسرائیل پس از شکست دراین جنگ کمیته حقیقیت یابی به نام کمیته وینوگراد تشکیل داد تا به بررسی ناکامی های جنگ 33 روزه بپردازد.

بر اساس گزارشهای این کمیته، ژنرال "دان حالوتش "رئیس ستاد مشترک ارتش رژیم صهیونیستی و عامیر پرتز وزیر جنگ این رژیم به عنوان عاملین شکست در این جنگ مجرم شناخته شده  و از سمت خود برکنار شدند.

این کمیته همچنین "ایهود اولمرت" نخست وزیر رژیم صهیونیستی را یکی از عاملین شکست در جنگ معرفی کرده است ولی وی همچنان برای ماندن بر مسند قدرت دست و پا می زند.
پروفسور "یحیزکیل درور" یکی از اعضای این کمیته هفته گذشته در گفتگو با روزنامه صهیونیستی یدیعوت آحارنوت گفت که اولمرت می بایست پس از جنگ با لبنان ، استعفا می کرد.

وی برکنار نشدن اولمرت را بدترین کابوس خواند و گفت مطمئن بودم که اولمرت استعفا می کند ولی در تعجبم که چرا که این اتفاق نیافتد.

اگرچه رژیم صهیونیستی در جریان جنگ 33 روزه ضربات و خسارات سنگینی بر لبنان  وارد کرد و هزاران شهروند لبنانی بی گناه را به شهادت رساند و منازل و ساختمانهای آنها را نابود کرد ولی دلاورمردان حزب الله نیز با شلیک بیش از چهار هزار موشک اهداف استراتژیک این رژیم را هدف قرار دادند و موفق شدند خسارتهای جبران ناپذیری را بر پیکره این رژیم جعلی وارد کنند.

رژیم صهیونیستی نه تنها نتوانست به توان رزمی حزب الله ضربه ای وارد کند بلکه موفق نشد دو نظامی اسیر خود در نزد این جنبش را نیز آزاد کند.

اکنون پس از دو سال شاهد هستیم که رژیم صهیونیستی تن به مبادله اسرا با حزب الله داده است و حاضر شده در ازای آزادی دو نظامی اسیر خود اسرای لبنانی و فلسطینی را آزاد کند. این در حالی است که دقایقی پس از اسارت این دو نظامی اولمرت در برنامه ای تلویزیونی اعلام کرد که هرگز حاضر نیست خفت مذاکره با حزب الله برای ازادی دو نظامی اسیر را بپذیرد زیرا اصولا اسراییل با یک گروه تروریستی هرگز وارد مذاکره نخواهد شد حتی به قیمت جان اسرای خود. از این رو بود که اسراییل برای ازادی دو اسیرخود جنگی خانمانسوز را ساعاتی پس از افاضات اولمرت علیه لبنان آغاز کرد تا به زعم خود اسرای صهیونیستی را از چنگ حزب الله ازاد سازد. اینک همان نخست وزیر مغرور پذیرفته است که با حزب الله وارد مذاکره شود .

مقامهای حزب الله و گروههای مقاومت این تبادل اسرا را پیروزی ای برای جنبش حزب الله و شکستی دیگر برای رژیم صهیونیستی می دانند. البته مقامهای رژیم صهیونیستی نیز مخالفتهای زیادی با اجرای این طرح کرده اند و بر این باورند که اجرای این طرح به جنبش حزب الله قدرتی دوباره خواهد بخشید.

"جف جاکوبی" یک روزنامه نگار اسرائیلی در مقاله ای در روزنامه "دیاریو د امریکا" با اشاره به توافق بین رژیم صهیونیستی با حزب الله لبنان برای مبادله اسرا نوشت: اسرائیل همچنان در حال پس دادن تاوان شکست خود در برابر حزب الله است.

وی در ادامه نوشت: اکنون در آستانه سالگرد دومین سال جنگ حزب الله و اسرائیل هستیم. این جنگ 33 روز بطول انجامید و اسرائیل طی این مدت نتوانست به هیچ یک از اهداف خود دست یابد. اسرائیل نتوانست حزب الله را نابود کند، موج موشک ها را که به شهرهای شمال آسیب می زدند، متوقف کند و سربازهای ربوده شده را نجات دهد.

با نگاهی به پیشینه جنگ رژیم صهیونیستی با کشورهای عربی می توان دریافت که پس از سی و سه سال از جنگ اعراب و اسرائیل در جنگ شش روزه در سال 1967، جنبش حزب الله لبنان در 25 می 2000 توانست ارتش تا بن دندان مسلح رژیم صهیوینستی را به زانو در آورد و اولین شکست را در تاریخ رژیم صهیونیستی رقم بزند.

البته شکست اسرائیل در سال 2000 اولین و آخرین شکست این ارتش نبود بلکه جنبش حزب الله لبنان دست از مقاومت برنداشت و در تلاش برای گرفتن حق مظلومین و دفاع از سرزمین خود بار دیگر توانست در یک جنگ 33 روزه در تابستان 2006 رژیم صهیونستی را با شکست مواجه کند.

جنبش حزب الله لبنان در طول این دو جنگ  ثابت کرد که با مقاومتف اتحاد، اراده و توکل به خداوند می توان در برابر دشمن بزرگ نیز ایستادگی کرد و حتی به پیروزی رسید.

دو پیروزی حزب الله در برابر ارتش اسرائیل در حالی است که هیچ یک از کشورهای عربی تاکنون در طول 60 سال تاسیس این رژیم جعلی و اشغالگر نتوانسته اند این رژیم را شکست دهند.

متاسفانه باید گفت که اعراب پیروزی اهدایی حزب الله لبنان را به مجموعه کشورهای عربی درست تعبیرنکردند. با توجه به شکست سنگین آنها در جنگ شش روزه در سال 1967 پیروزی نظامی گروه عربی حزب الله در تابستان 2006 می توانست حکم یک انتقام شیرین را برای جامعه عربی داشته باشد اما اعراب (سطوح رسمی) پس از دو پیروزی اخیر حزب الله  از این پیروزی عبرت نگرفتند و نه تنها به حمایت از این جنبش و مقابله با رژیم صهیونیستی نپرداختند بلکه سعی بر تضعیف مقاومت و کمرنگ کردن این پیروزی دارند.