ائتلاف شکننده برای نشکستن

رژیم صهیونیستی به رغم تمام فعالیتها و تبلیغات گسترده‌  أندنان در بحران داخلی قرار گرفته که ناظران سیاسی فروپاشی درونی آن را دور از ذهن نمی‌دانند. این بحران‌ها که از زمان شکست صهیونیستها در جنگ 33 روزه در برابر مقاومت لبنان آغاز گردید اکنون به مرحله فروپاشی دولت اولمرت نزدیک شده است. نکته قابل توجه در این روند توافق میان باراک وزیر جنگ با اولمرت نخست وزیر یا همان رهبران احزاب کار وکادیما برای حفظ دولت ائتلافی تا سپتامبر و عدم انحلال کنست برای انتخابات زودهنگام است. هرچند که آنها این ائتلاف شکننده را بیانگر اتحاد داخلی می‌دانند اما عاملان اصلی این توافق در چند محور قابل ارزیابی است.
اولا؛ بر اساس آمار ونظرسنجی‌ها در صورت برگزاری انتخابات زودهنگام، اکثریت با حزب لیکود به رهبری نتانیاهو خواهد بود. احزاب کار وکادیما برای حفظ قدرت چاره‌ای جز جلوگیری از انتخابات زودهنگام ندارند لذا حفظ ائتلاف اجباری را پذیرفته‌اند.
ثانیا؛ صهیونیستها بر این امر آگاهند که انتخابات زودهنگام یعنی تسلیم شدن در برابر حزب الله و مقاومت ملت فلسطین لذا برای فرار از این رسوایی اجبارا ظاهر ائتلاف را حفظ می‌کنند.
ثالثا؛ متحدان غربی رژیم صهیونیستی به ویژه آمریکا و فرانسه، ادامه کار دولت فعلی صهیونیست را برای اجرای اهداف خود الزامی تلقی می کنند. چنانکه توافق باراک و اولمرت پس از رایزنی‌های رایس وزیر خارجه آمریکا و سارکوزی رئیس جمهور فرانسه با مقامات تل آویو برقرار شد.
درنهایت استمرار ائتلاف باراک واولمرت را می‌توان ائتلافی اجباری برای فرار از شکستهای مقطعی دانست در حالی که در آینده همچنان تقابل آنها ادامه خواهد یافت چنانکه باراک کناره‌گیری اولمرت را امری اجباری اعلام کرده است.