دوربان 2 و رسوایی مدعیان حقوق بشر
ژنو از 31 فروردین تا دوم اردیبهشت، میزبان نشست دوربان 2 است. این نشست که اساس آن را مبارزه با نژاد پرستی تشکیل می‌دهد در ادامه نشست دوربان 1 آفریقای جنوبی (2001 ) برگزار می‌شود.به عبارتی دیگر از اهداف این نشست بررسی ابعاد و مصوبات دوربان 1 آفریقای جنوبی و تدوین اصول جدید برای مبارزه با نژاد پرستی است.
نکته‌ای که در این نشست قابل توجه است،مواضع و دیدگاههای کشورهای اروپایی و آمریکا است.کشورهایی که ادعا می‌کنند،جامعه بشری باید بر دو اصل اجرای حقوق بشر و حمایت از سیاستها و طرح‌های سازمان ملل تاکید داشته باشد، اکنون موضعی خلاف این امر را در پیش گرفته‌اند. هرچند اجلاس دوربان 2 با محوریت سازمان ملل متحد و در چارچوب حقوق بشر برگزار می‌شود، اما کشورهای اروپایی و آمریکا با این عنوان که نشست مذکور رژیم صهیونیستی و جنایتهای آن رامحکوم می‌سازد،این نشست را تحریم کرده‌اند. جالب توجه آنکه این کشورها که با نادیده گرفتن جنایتهای رژیم صهیونیستی در جنگ 22 روزه غزه و کشتارهای این رژیم در 60 سال گذشته ، اجلاس دوربان 2 را تحریم کرده‌اند و حضور خود را مشروط به حذف بند‌های ضد صهیونیستی در بیانیه پایانی عنوان داشته‌اند.
این کشورها با موضع گیری خود بار دیگر ثابت کرده‌اند که حقوق بشر، مبارزه با نژاد پرستی و جنایت جنگی، همکاری با سازمان ملل و... برای آنها تنها ابزاری برای رسیدن به اهداف مورد نظر است چنانکه هر زمان منافع آنها حکم کند در چارچوب آنها حرکت می‌کنند و در غیر این صورت به مخالفت با آن می‌پردازند.
نشست دوربان 2 شاید دستاوردی چندان به همراه نداشته باشد به ویژه اینکه با اعمال فشارهای غرب احتمال حذف بند‌های ضد صهیونیستی در بیانیه پایانی آن وجود دارد اما دست کم این حقیقت را آشکار کرد که غرب و آمریکا هرگز پایبند به تعهدات بین المللی نبوده و تمام مسائل را تنها در چارچوب اهداف خود و صهیونیستها تعریف می‌کنند. آنها با این اقدام خود ثابت کردند که دل بستن ملت فلسطین به مجامع جهانی برای رسیدن حقوقشان توهمی بیش نیست و فقط با مقاومت می‌توانند ، اهداف خود را محقق سازند.نشست دوربان 2 را می‌توان شکستی دیگر برای جبهه سازش دانست که ادعا می‌کنند با رویکرد به غرب می‌توان حقوق ملت فلسطین را تحقق بخشید.در جمع بندی کلی از نشست دوربان 2 می‌توان گفت که از هم اکنون شکست صهیونیستها و متحدانشان در این نشست مسلم شده است چرا که آنها با موضع گیری‌های خود نشان دادند که تعهدی به خواست جهانی ندارند و تنها در چارچوب منافع خود حرکت می‌کنند.