دلیل علاقه رژیم صهیونیستی به آفریقا،با عنایت به این بحران کارشناسان دفاعی براین باورند...

در سالهای اخیر تمایل رژیم صهیونیستی به برقراری رابطه و دخالت در امور داخلی کشورهای آفریقایی رو به افزایش بوده سودان ،اتیوپی، اوگاندا و تانزانیا ازجمله کشورهایی هستند که تل آویودرصحنه سیاسی آنها حضوری پررنگ داشته است .
منابع محدود آب در سرزمین های اشغالی وبرنامه های گسترده تل آویو برای بهره برداری هرچه بیشتراززمینهای حاصلخیز فلسطینیان موجب عطش فزاینده رژیم صهیونیستی برای تسلط بر منابع آبی دیگر کشورها شده که از سالهای دوراز مهمترین اهداف سردمداران اسرائیل برای اشغال تمامی فلسطین و بخشهایی ازکشورهای همسایه فلسطین بوده است.
اشغال بلندی های جولان در سوریه با هدف دستیابی به رودهای حوران، یرموک ورقاد واشغال جنوب لبنان برای تسلط بررودهایی که ازرشته کوه های بقاع سرچشمه گرفته ورودخانه لیطانی را تشکیل میدهند.و تسلط بر رود اردن در مرز بااین کشور شواهدی براین ادعا هستند.از این رو رژیم صهیونیستی را می توان بزرگترین سارق آب درجهان نامید.
در ادامه می بایست به کشف اخیر دانشمندان اشاره کرد که در نشریه "تحقیقات محیطی" منتشر شده و حاکی از آن است که قاره آفریقا که دودهه است که ساکنان برخی از کشورهای آن با خشکسالی دست وپنجه نرم میکنند منابع عظیمی ازسفره های زیرزمینی آب دراختیاردارد.
 براساس تحقیقات کارشناسان"بی جی اس"مرکز تحقیقات زمین شناسی بریتانیا و"کالج لندن" ذخایر آبی قاره آفریقا صد برابر آبهای روی کره زمین است.
در عین حال ممکن است پیش‌بینی (پطرس غالی) دبیرکل اسبق سازمان ملل متحد درباره نزاع فلسطینیان و صهیونیست ها درباره آب در دهه ۹۰ اغراق‌آمیز باشد اما با کاهش بارش و بالطبع آن کاهش منابع آبی بیم آغاز درگیرهای دیگری برسرآب افزایش یافته است ومطمئنا یکی ازمهمترین دلایلی که موجب گسترش دامنه وحشیگریهای رژیم اسرائیل در مناطق دارای منابع آبی شده همین امر بوده است.
در سال 1950 تعداد 12 کشور با حدود 20میلیون نفر جمعیت و در سال 1990 تعداد26 کشور با جمعیت 300 میلیون نفر با کمبود آب مواجه بوده اند و پیش بینی می شود در سال 2025 تعداد 65 کشور با جمعیت حدود 7میلیارد نفر با کمبود آب مواجه شوند. براساس پیش بینی بانک جهانی تا سال2025 دو سوم جمعیت جهان از کمبود آب رنج میبرند.که خاورمیانه وشمال آفریقا در مرکز این بحران قراردارند.از آغاز تمدن بشری آب همیشه مهمترین منبع استراتژیک و محدود کننده توسعه اقتصادی و اجتماعی بوده و دلیل بروز خیلی از جنگها بوده است.
با عنایت به این بحران کارشناسان دفاعی براین باورند که خاورمیانه آتش زیر خاکستراست و جنگ آینده دراین منطقه برسرآب در خواهد گرفت.بطورمثال کشورهاى سوریه وعراق با ترکیه ، رژیم اشغالگر قدس با فلسطینیان ساکن در کرانه اردن در تامین آب مورد نیاز خود همواره با مشکلاتى روبرو بوده اند .
با نگاهی کوتاه به میزان سرانه آب میبینیم که سرانه آب درکشورهای عربی برای هر نفر1744متر مکعب آب در سال است ومیانگین سرانه آب در جهان برای هر نفر 12900متر مکعب در سال است.  تو خود بخوان حدیث مفصل ازاین مجمل.
این تفاوت آب را درمنطقه خاورمیانه باچندواقعیت انکارناپذیرمواجه کرده است:از یک سو منطقه خاورمیانه جزء مناطق کم آب دنیا محسوب میشودوبا رشد جمعیت دراین منطقه که ازبالاترین نرخهای رشدجمعیت دردنیا است. خاورمیانه هرروز به آب بیشتری نیازدارد .ازسوی دیگر با برداشت بیش از حداز آبهای زیرزمینی برای برآورده کردن این نیاز فزاینده  هر روز شاهد بالا رفتن نمک درآبهای زیرزمینی وآلوده شدن روزافزون آنها هستیم،که این امر هم به یکی از چالشهای جدی منطقه تبدیل شده است.
مناطق اشغالی فلسطین-  که در تصاحب رژیم صهیونیستی است-  از جمله مناطقی است که با بحران شدید آب روبروست و برای حل این بحران به خرید آب از ترکیه چشم دوخته است. ترکیه البته کشوری است که در حال حاضر مشکل کمبود آب ندارد.
رژیم صهیونیستی آب مصرفی خود را در حال حاضر از طریق دریای مدیترانه و با استفاده از دستگاه های آب شیرین کن به بهای هر متر مکعب 2 دلار و60 سنت تهیه می کند که در صورت اجرای این پروژه بهای هر متر مکعب آب مصرفی اسرائیل به حدود 87 سنت کاهش خواهد یافت.
به طور کلی آب، هدف استراتژیک رژیم صهیونیستی می باشد و مسأله آب برای این رژیم، فراتر از یک موضوع مربوط به توسعه، بلکه مسأله ای مرتبط با موجودیت این کشور است و از عوامل بنیادی ادامه حیات صهیونیسم در منطقه به شمار می رود.
اسرائیل به طور کلی در اندیشه تسلط بر منابع آبی اعراب و آفریقائی ها می باشد این بدان معنی است که اسرائیل برای حفظ منابع آبی هر اقدامی انجام خواهد داد؛ چنین تحلیلهایی باعث شده است که کارشناسان مسائل خاورمیانه بر این اعتقاد پافشاری کنند که اگردردهه آینده جنگی میان اعراب و اسرائیل روی دهد، به احتمال زیاد این جنگ بر سر منابع آب خواهد بود.
تعداد کشورهایی که از کمبود آب رنج می بردند از3 کشور(کویت، اردن و بحرین) در سال 1955 با افزوده شدن کشورهای الجزائر ،فلسطین اشغالی،قطر،عربستان ،سومالی،تونس ،امارات متحده عربی ویمن به12 کشور در سال 1999 رسید وپیش بینی می شود تا سال 2025هفت کشور دیگر این منطقه یعنی مصر ،اتیوپی،ایران ،لیبی ،مراکش عمان و سوریه نیز به آنها افزوده شوند.
البته این کشمکش ها بر سر تصاحب منابع آبی از سالهای اولیه اشغال فلسطین بوده است و به عنوان مثال می توان به جنگ سوریه و اسرائیل در سال 1967 اشاره کرد که علت آن تلاش سوریه برای تغییر مسیر جریان آب از اسرائیل بوده است.
حوزه رود اردن نیز یکی از مناطق تنش زا بر سر آب به شمار می رود منبع آبی این منطقه به شکل خطرناکی مورد بهره برداری بی رویه قرار می گیرد. روابط اردن واسرائیل به دلیل منابع آبی به مراحل بسیار بغرنجی رسیده بود.
بحران آب که در سرزمین های اشغالی به عنوان یکی از مهمترین دغدغه های سران صهیونیست تبدیل شده تا بتوانند این بهشت دروغین را برای جذب صهیونیست ها زنده نگاه دارند سبب شده تا چشم طمع آنان به دیگر کشورها دوخته شود و در ابتدا رودهای نیل و فرات و سپس منابع آبی در قاره آفریقا را مورد تصرف قرار خواهد داد و این امر امکان پذیر نیست  مگر با ورود به عرصه های سیاسی اقتصادی این کشورها.
کارشناسان بر این باورند که عدم تعهد کشور کنیا به معاهده های که با دولت های مجاور نیل بسته بود و هم چنین تأثیر پذیری اوگاندا از کنیا که روابط نزدیکی هم با اسرائیل دارد، با تشویق اسرائیل بوده است. بنا براین بدست آوردن آبهای نیل وفرات از سال 1949 به بعد تبدیل به آرزو برای اسرائیل شده است.
از اهداف رژیم صهیونیستی در ورود به جنگ 33 روزه می توان به قصدش برای تصرف مجدد مناطقی که رود لیطانی و وزانی و حصبانی از آنها گذر می کند و همچنین یکی از دلایل ورود نیروهای امنیتی اطلاعاتی و نظامی اسرائیل به کردستان عراق نیز از این منظر قابل ارزیابی می باشد زیرا کردستان عراق نیز دارای منابع سرشار آبی است.
از روش های مورد پسند رژیم صهیونیستی برای دستیابی به منابع آبی کشورها، تجزیه آنها بوده است به عنوان مثال رود نیل در سودان جنوبی که پس از تجزیه سودان و نفوذ رژیم اسرائیل در حکومت جوبا تسلط و دسترسی بر این منبع آبی به راحتی امکان پذیر شد و یا برقراری روابط نزدیک با اتیوپی و اوگاندا که محل سر شاخه های رود نیل می باشند.
به طور کلى آب، راهبردهای  گذشته و آینده رژیم صهیونیستى را متاثر از خود کرده است.  مسئله آب براى این رژیم ، فراتر از یک موضوع مربوط به توسعه ، مسئله اى مرتبط با موجودیت این کشور است و از عوامل بنیادى ادامه طرح صهیونیسم در منطقه مى باشد.
در همین راستا رژیم صهیونیستی با اعمال برخی شرایط زورگویانه بر کشورهای آفریقایی سعی دارد از آنان بخواهد مصر را در زمینه تقسیم بندی مجدد سهم کشورهای مختلف از آب رود نیل تحت فشار بگذارند.
در پایان باید گفت که رژیم صهیونیستی از ابتدای شکل گیری در تلاش برای تسلط بر نیل بوده زیرا کم هزینه ترین و نزدیک ترین منبع آب در اطرافش می باشد ولی در هر دوره زمانی که توطئه ای برای این منظور طراحی می شد با مخالفت هایی روبرو می شد.
عماد نجار

تمام/ش26