رابطه بحران اقتصادی اسراییل و شهرکسازی
گزارش ویژه... افکار عمومی در جامعه رژیم صهیونیستی به دلیل بحرانی شدن وضعیت مسکن، بهداشت و سلامت، سیاستمداران را در تنگنا قرار داده اند
جامعه صهیونیستی در روزهای اخیر شاهد اعتراضات گسترده ای است که به ادعای برخی تحلیلگران حکومتی این اعتراضات بیشتر دارای ماهیتی اقتصادی است. به رغم این اما به نظر می رسد این اعتراضات این بار مانند دفعات قبل تنها به حضور اعتراض آمیز مردم در خیابانها و شبکه های اجتماعی مانند "فیسبوک" محدود نبوده است. مساله اعتراض به بالا رفتن بهای مسکن و اجاره در جامعه صهیونیستی را می توان نقطه عطف این اعتراضات به شمار آورد. مساله ای که روز به روز گسترده تر و دارای اثرات زیانبارتری نسبت به سایر موارد بر وضعیت آینده سیاسی، اقتصادی و اجتماعی رژیم صهیونیستی خواهد بود.
همچنین بخش سلامت و بهداشت اسراییل نیز به خاطر اعتراضات پزشکان و پرستاران از چهار ماه پیش تا کنون باعث هر چه بحرانی تر شدن وضعیت داخلی این رژیم شده است.
از سوی دیگر اعتراضات به یکی از سیاستهای غلط حکومت بنیامن نتانیاهو در بالا بردن قیمت فراوردهای لبنیاتی مانند موارد قبل در حال افزایش است به طوری که تلاشهای مخالفان در اعتراض به این سیاست از طریق فعالیت در شبکه فیس بوک، شرکتهای تولید کننده این فراورده ها و مشتقات آن را مجبور به عدم افزایش قیمت کرده است.
این اعتراضات به رغم انکار مقامات اسراییلی در جامعه صهیونیستی تاثیرات فراوانی در حوزه سیاست داشته است، که می توان به موارد زیر اشاره کرد: اینکه نتانیاهو نخست وزیر رژیم اشغالگر قدس که گرایش های افراطی در حوزه اقتصادی و سیاسی دارد ناچار می شود در پاسخ به این اعتراضات برخی اصلاحات اقتصادی را صورت دهد. اینکه پس از تهدیدات "الیاهو یشای" وزیرداخلی و رئیس حزب شاس و برخی اعضای کابینه، مبنی بر خروج از حکونت ائتلافی نتانیاهو در صورت عدم اجرای اصلاحات حقیقی برای حل بحران مسکن نشانه هایی است که حکایت از یکبحران سیاسی دارد.
رویداها پیرامون اعتراضات یهودیان مهاجر در سرزمین های اشغالی فلسطین در روزهای اخیر به شکل گسترده ای از سوی تحلیلگران صهیونیستی مورد بررسی قرار گرفت. تحلیلگران مسایل اجتماعی، این بار بدون تردید در خصوص رابطه بین سرمایه های هنگفتی که از سال 1967 در اراضی اشغالی سرمایه گذاری شده و رابطه آن بر بحران فزاینده کنونی مسکن در داخل کمربند سبز صحبت به میان می آورند.
در این میان باید به یک مساله مهم و آن هم این که در سالهای اخیر جامعه صهیونیستی به جای مطرح کردن پیشنهادات به دولت برای حل مشکلات خود به سیاست راه پیمائیهای گسترده اعتراض آمیز در خیابانها و میادین شهر روی آوردند اشاره مهمی کرد. این بدان معناست که جامعه صهیونیستی اعتماد خود را به رهبرانش از دست داده است.
از دلایل مختلف بروز این مساله می توان به مشغول کردن یهودیان مهاجر در درون فلسطین اشغالی به مسایل سیاسی و امنیتی و علاوه برآن نفوذ و گسترش قدرت راستگرایان بر روی رسانه ها و دولت اشاره کرد.
از زمانی که اعتراضات در فیسبوک بدلیل بالا رفتن بهای فراورده های لبنیاتی در جامعه اسراییلی آغاز شد، عده ای به این باور رسیدند که اسراییلی ها فیسبوک را بجای حضور در خیابان و میدانهای شهر جهت نشان دادن خشم خود انتخاب کرده اند . طرفداران این نظریه تلاش داشتند اینگونه القا کنند که اعتراضات دیگر جائی در خیابان ندارد و تنها به سایتهای اینترنت محدود شده است. در این خصوص عده ای سعی کردند تا وجه افتراق و تفاوتهائی بین اعتراضات مردم کشورهای عربی که خواستار سقوط نظامهای حاکم در کشورهای خود هستند و نوع اعتراضات در جامعه صهیونیستی قائل شوند. اما انچه که در روزهای اخیر درخصوص اعتراضات جامعه صهیونیستی و بویژه در خصوص بحران مسکن و بهداشت و سلامت شاهد بودیم، حاکی از گسترش این اعتراضات و انتقال آن به میان مردم از خلال تجمع اعتراض امیز در خیابانها و میادین شهرها است و این امر باعث فشار آوردن به دستگاه سیاسی شده است.
گسترش اعتراضات بحران مسکن
در تاریخ 14/07/2011 برای اولین بار جرقه بحران مسکن زمانی شکل گرفت که تعدادی از دانشجویان دانشگاه تل اویو و نیز گروهی از ساکنان این شهراشغالی به خاطر عدم توانائی در پرداخت اجاره بها و خرید مسکن با برپایی خیمه هایی دست به تحصن زدند.
در این مرحله، بحران با تجمع معترضان و نصب 20 چادر(خیمه) در خیابان "روچیلد" در قلب تل اویو شروع و پس از مدتی صدها تن دیگر از دانشجویان و ساکنان به این گروه اضافه گردید به طوری که تعداد این چادرها در مدت زمان اندکی به بیش از 200 چادر رسید. دو روز بعد، این اعتراضات به شهرهای دیگری مانند بئر السبع، حیفا، کریات شمونه، عفوله و قدس گسترش و در مراکز این شهرها معترضان اقدام به نصب چادر و تجمع اعتراض امیز کردند. در نتیجه به این سادگی اعتراضات تقریبا از جنوب تا شمال رژیم صهیونیستی را دربرگرفت. گزارشها در خصوص بحران مسکن در رژیم صهیونیستی حاکی است که برای خرید یک خانه ساده و کوچک در شهر تل آویو حداقل بیش از 430 هزار دولار و برای اجاره بهای خانه ای با این شرایط حداقل ماهیانه 1900دلار پول باید پرداخت کرد. در شهرهای دیگر نیز اگر چه قیمتها تا اندازه ای کمتر از این مبلغ است اما کارشناسان قیمتها را با توجه به درآمد جامعه صهیونیستی بسیار بالا و خارج از توان نیازمندان به مسکن به حساب می آورند.
"نتان زهافی" طی مقاله ای در روزنامه "معاریو" روز چهارشنبه (20/07/2011) از خطر گسترش و افزایش تعداد تظاهر کنندگان در خصوص بحران مسکن پرده برداشت. وی در مقاله خود می نویسد که " اعتراضات برپاکنندگان چادر تاثیر خود را گذاشت". در این شرایط نتانیاهو با شرایطی سراسیمه و برای کنترل بحران سعی می کند با دادن وعده های معجزه آسا بحران مسکن را در روزهای آینده حل کند، لیونی نیز با استفاده از جو بوجود آمده موضوع بازپس گرفتن رأی اعتماد از کابینه نتانیاهو را مطرح کرد. وزیر مسکن از حزب شاس نیز از ادامه یک طرح برای ساختن هزاران واحد مسکونی منصرف می شود. اعضای کنیست با مشاهده این چنین بحران بزرگ راهی جز اعلام همبستگی با تحصن کنندگان در چادرها پیش روی خود نمی بینند و اعلام می کنند که ما با شما در این اعتراضات هم رآی هستیم.
زهافی در مقاله خود با طرح سوالی تحت عنوان "در این اینجا چه اتفاقی می افتد؟ چه چیزی باعث شده آنان اینگونه اعتراض کنند؟ پاسخ می دهد: تنها یک پاسخ وجود دارد ... آنها هراسان و نگران هستند.... آنها همانطور که قبلا نتانیاهو در خصوص شرایط دیگری گفته بود، ترسیده اند. آنها از افراد فاقد مسکن و دانشجویان می ترسند، آنها از پیوستن پزشکان، معلمین مدارس، همسران نظامیان، پیمانکاران، افراد فراموش شده جامعه و دیگر گروها به معترضان هراس دارند. بعید نیست که ترس آنها از این اعتراضات بخاطر احتمال تبدیل شدن آن به یک هدف سیاسی مانند انچه را که در تونس، مصر، لیبی، یمن، یونان، فرانسه و اسپانیا گذشت مبنی بر درخواست مردم برای سرنگونی نظام باشد".
این در حالی است که گزارشهایی نیز در خصوص برنامه اتحادیه دانشجویان برای افزایش اعتراضات و برنامه ریزی بیشتر در این مورد منتشر شد.این گزارشها تاکید کردند که دانشجویان در نظر دارند برای اجبار حکومت جهت حل بحران مسکن اقدام به یورش و اشغال ساختمان های مجلل و مشهور شهر تل اویو و دیگر شهرها که ثروتمندان و افراد بانفوذ در آنها زندگی می کنند، نمایند. این دانشجویان پس از اقدام به این کار قصد دارند درهای ساختمانهای به اشغال در آمده را از داخل قفل و در بالای بامهای آنها تجمع و "شعار مشکل مسکن باید حل شود"، سر دهند تا دولت را برای تصویب قوانینی در این باره مجبور سازند. معاریو در گزارشی به نقل از مسئولان اتحادیه دانشجویان - تصمیم به این کار دارند- هدف از این کار را اعمال فشار برحکومت نتانیاهو اعلام کرد. "ایتسیک شمولی" رئیس اتحادیه دانشجویان اظهار داشت که "در آینده بسیار نزدیک همه شما توان اعتراضات دانشجویان را خواهید دید".
نتانیاهو: عامل این بحران، بروکراسی است!
بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسراییل عامل اساسی در بوجود آمدن این بحران را مساله "بروکراسی" معرفی کرد، وی علاوه بر این عدم وجود رقابت در این بخش را نیز یکی دیگر از عوامل بحران مسکن به شمار آورد. نخست وزیر رژیم صهیونیستی در جلسه روز یکشنبه دولت در تاریخ (17/07/2011) اظهار داشت که "من بحران اجاره مسکن را درک می کنم. از وجود این بحران به شکل عمومی آگاه هستم. دولت برای حل این مشکل که سالهاست گریبانگیر اسراییل است اقداماتی اتخاذ کرده است. ما یک کشور کوچک هستیم که با تقاضای بالای مسکن مواجه ایم ، تقاضا در دو بخش برای خرید و اجاره برابر است. تعداد واحد های مسکونی جهت تامین این تقاضا به صورت کافی وجود ندارد و دلیل این مشکل وجود دو نوع بروکراسی احمقانه که مانع از برنامه ریزی برای ساخت و ساز واحدهای مسکونی است، می باشد. به طوری که در حال حاضر برای ساختن یک واحد مسکونی بیش از 5 سال زمان نیاز وجود دارد. این بروکراسی مانع بازاریابی برای فروش واحدهای مسکونی نیز شده است. ما در این مرحله در حال درمان این دو بروکراسی هستیم".
نتانیاهو تعهد کرد که دولت در خلال دو هفته "دو قانون تاریخی که اسراییل از مدتها پیش منتظر آنها بود به تصویب خواهد رساند، و تنها با استفاده از این دو قانون ممکن است که گامی در خصوص فایق شدن بر بحران مسکن برداشته شود.
وی گفت: " من دوست دارم پیشا پیش بگویم که این برنامه به زمانی ما بین یک تا سه سال نیاز دارد تا بتوان هزاران واحد مسکونی آماده فروش در بازار فراهم ساخت. این طرح بهترین راه حل بحران خواهد بود. هر کس هم که دوست دارد می تواند ما را برای تصویب این دو طرح یاری کند".
نتانیاهو پس از این مساله به بالا رفتن قیمتهای مواد لبنیاتی نیز اشاره کرد و گفت: " قیمتها واقعا بالا است. ما در دولت راهکارهای اصلاح قیمتهای محصولات اساسی مواد لبنیاتی و مواد غذائی را برای نهادینه کردن یک برنامه درست مورد بررسی قرار خواهیم داد. پیشا پیش می خواهم بگویم که سه برنامه من برای این کار شامل سه طرح خواهد بود: راهکار اول رقابت، راهکار دوم رقابت، راهکار سوم رقابت خواهد بود. رقابت قیمتها را برای مصرف کننده پایین خواهد آورد. و این رقابت است که خواهد توانست راهکار حل این مشکلات باشد".
لیونی در یک مصاحبه با پایگاه خبری "یدیعوت آحارانوت" به تاریخ روز دوشنبه (18/07/2011) در خصوص بحران مسکن اظهار داشت که "اعتراضات فقط محدود به تل آویو نیست و ماهیت آن فقط بحران مسکن نمی باشد". وی برای کاستن از بحران مسکن از جوانان که تازه زندگی مشترک خود را شروع کردند خواست تا برای سکونت به منطقه نقب و الجلیل بروند و نیز به نظر وی باید ساخت و ساز مسکن برای بالا بردن عرضه جهت اجاره دادن واحدهای مسکونی را مورد تشویق و از ان حمایت کرد. لیونی در ادامه با بیان اینکه دولت موظف است به ایجاد فرصتهای اشتغال، مسایل بهداشت و سلامت، ایجاد مسکن و آموزش اهتمام کند، بحران بوجود آمده در خصوص مسکن را محدود فقط به تل آویو نمی داند و از آن به عنوان "مشکل کل اسراییل" یاد می کند.
در خصوص این اعتراضات گسترده لیونی اظهار داشت: " من از بیداری مردم بسیار راضی هستم. اینها انسانهائی هستند که برای حق مبارزه می کنند. مفهوم افراد سیاسی و فقراء در حیطه حزبی بر آنها منطبق نیست. وی همچنین خواستار کاهش میزان مالیاتها بر ساخت و ساز مسکن شد.
در روزهای اول اعتراضات صداهائی از سوی کنیست در خصوص حمایت از این اعتراضات و ضرورت افزایش تعداد چادرهای معترضان در تل آویو شنیده شد.
از سوی دیگر "میری ریگف" عضو حزب لیکود و سخنگوی نظامی سابق در روز دوم برپائی چادرهای معترضان به وضعیت مسکن به میان آنها رفته و نسبت به تجمع آنها اعتراض کرد. وی آنها را وابسته به گروه های مخالف و چپگرا معرفی کرد. معترضان نیز پس از شنیدن اظهاراتش وی را از آنجا اخراج به طوری که یکی از معترضان با پاشیدن آب به وی خشم خود را از صحبتهای وی ابراز داشت. ریگف پس از این حادثه اعلام کرد که وی شکایتی بر علیه معترضان به خاطر بدرفتاری با وی تقدیم دادگاه کرده است.
اعتراضات گسترده اسراییلی ها، اعضای کنیست را به این فکر انداخت تا مساله بازپس گرفتن رای اعتماد خود را به کابینه نتانیاهومطرح کنند. "روبرت طیفاییو" عضو حزب کادیما در شروع یکی از جلسات کنیست خطاب به نتانیاهو گفت: مسیر(جاده) روچیلد به میدان التحریر دیگری بر ضد کابینه شما تبدیل خواهد شد. وی درصحبتهای خود به میدان التحریر مصر و تجمع مردم و در نهایت سرنگونی نظام مبارک اشاره دارد.
طیفاییو در ادامه افزود:" در این وضعیت که احزاب به قوانین عجیب و غریب مشغول هستند اغلب مردم از مشکلات رنج می برند. مردم به این قوانین عجیب و غریب نیازی ندارند، در یک کلام ساده آنها نیازمند یک واحد مسکونی و زندگی آبرومندانه هستند... اینکه آنها در یک خانه زندگی کنند نه در یک کاروانسرا... من بیش از این برای این معترضان در این مکان حرفی نمی توانم بزنم. آیا باید بگوییم که آنها باید در حاشیه شهر ها زندگی کنند؟ این هم یک دروغ است. زیرا من در منطقه اوفاکیم منطقه ای که فاقد هر گونه راه های مواصلاتی عمومی، اماکن آموزشی و حتی شهرداری است، زندگی می کنم... من چه چیزی باید به این افراد معترض بگویم؟ ایا به آنها بگویم که نگران نباشید زیرا نتانیاهو در حال پیاده سازی اصلاحات است؟ من به آنها می گوییم که این اصلاحات دروغین است و باور نکنید. می خواهم به نتانیاهو بگویم که مسیر(جاده روچیلد) می تواند به میدان التحریر دیگری برای دولت شما تبدیل شود.
"اریل اتیاس" عضو حزب شاس به نمایندگی از دولت اظهار داشت که اعتراضات بر ضد افزایش قیمتهای مواد لبنیاتی یک گام هوشمندانه در رابطه با انجام راهکار حل این معضل به شمار می آید. وی در خصوص بحران پیچیده وضعیت مسکن اضافه کرد: این بحران تنها معلول یک بخش یا یک محصول نیست، بلکه مساله به 120 هزار قرارداد در خصوص ساخت و ساز که 80 هزار مورد آن به فروش منازل دست دوم و تلاشهای مالکان آنها برای بدست اوردن بالاترین سود از خلال فروش آنها به دیگراست، باز می گردد.
اتیاس در ادامه تصریح کرد: قیمتها در تل آویو بالا است و این افزایش در قیمتها همچنان ادامه خواهد داشت، زیرا ما زمینی برای ساخت و ساز نداریم، یک راه حل وجود دارد، و آن هم این است که مانند سایر پایتخت های دنیا در حاشیه شهر اقدام به ساخت و ساز کنیم. تل آویو مهمترین شهر ماست و اعتراضات نیز یک مساله عادلانه به شمار می آید. و هر کس فکر کند که قیمتهای واحدهای مسکونی یا اجاره بها تا 50درصد کاهش یابد حتما اشتباه کرده است یا قصد گمراه کردن دیگران را دارد.
رئیس حزب شاس دولت را به انحلال تهدید کرد
از سوی دیگر "الیاهو یشای" رئیس حزب شاس و وزیر داخلی حکومت رژیم صهیونیستی در مصاحبه روز سه سنبه (19/07/2011) تاکید کرد که دولت باید قیمتهای زمین برای ساخت وساز مسکن را تا حد بسیار زیادی کاهش و نیز این زمین ها را به شکل مجانی در اختیار پیمانکاران قرار دهد و بهره ای برای وامهای مسکن از افراد فاقد مسکن در نظر نگیرد. وی ادامه داد که فروش واحدهای مسکونی و نداشتن سود برای دولت از این مورد، به معنای فاجعه نیست. یشای با بیان اینکه راه حلی برای خروج از بحران مسکن ارائه خواهد داد و در عین حال تهدید کرد که در صورت عدم موافقت با آن، از دولت ائتلافی خارج خواهد شد.
اما گروهی از اعضای کنیست در دولت ائتلافی اعتقاد دارند که این اعتراضات از سوی صهیونیستها در خصوص بحرانهای موجود تاثیری بر دولت یا محبوبیت نتانیاهو در انتخابات آینده نخواهد داشت.
یک مسول بلند پایه در حزب لیکود روز چهارشنبه(20/07/2011) به روزنامه صهیونیستی "هاآرتص" گفت: این اعتراضات تاثیر مهمی بر طرفداران نتانیاهو و وزرای کابینه وی و نیز بر حزب لیکود نخواهد داشت. مردم اعتراضات بیماران سرطانی را بر ضد دولت در انتخابات اخیر که ارکان نظام را برای ماه های زیادی به لرزه درآورد همچنان به یاد دارند. هیچ کدام از آن معترضان از حزب کادیما یا از هر کدام از احزاب دیگر، در پی آن اعتراضات، انتقام نگرفت، بیماران سرطانی در آن برهه از حمایتهای مردمی گسترده تری از سوی مردم در پی خارج شدن تعدادی از داروهای حیاتی برای درمان آنها از حمایتهای دولت، برخوردار بودند. اعتراضات اخیر در قیاس با اعتراضات بیماران سرطانی بسیار کم اهمیت تر به شمار می آید.
هاآرتض ادمه داد: افراد نزدیک به یشای که دولت نتانیاهو را به انحلال و خروج از ائتلاف تهدید می کنند، بوجود آمدن بحران فوری و نزدیک در اسراییل را پیش بینی نمی کنند. این افراد نزدیک به یشای تصریح کردند که وی اعتراضات اخیر را مساله سیاسی نمی داند و اعلام خروج از ائتلاف دولت فوری و یا قطعی نیست، یشای "ثبات و استقرار اوضاع را بر بحران ترجیح می دهد".
همچنین بسیاری از سیاستمداران احتمال کاهش موعد مقرر برای انجام انتخابات سراسری به خاطر این بحران را بعید دانستند. روزنامه هاآرتص به نقل از یک مسئول آگاه نقل کرد که انجام انتخابات در مدت زمان نزدیک به نفع هیچ عضو احزاب کنیست نخواهد بود. بنابراین احتمالی برای سقوط دولت در پی اعتراضات وجود ندارد. این منبع آگاه در ادامه می گوید: مساله مهم که باید به آن توجه کنیم این است که باید بین اعتراضات و تاثیر واقعی آنها تفاوت قائل شد. اعتراضات در تل آویو و خصوصا پس از پاشیدن آب بر خانم ریگف، یک نوع اعتراض سیاسی ازسوی چپگرایان به شمار می آید. این مسئول در ادامه می افزاید که تنها در صورتی که این اعتراضات گسترده تر شده و به سایر نقاط گسترش یافت، در آن هنگام ممکن است که مجبور شویم نگران آن باشیم.
نتانیاهو علی رغم اینکه وعده های زیادی برای فائق شدن بر این بحران تا کنون داده، اما دولت وی هیچ گونه پیشنهاد عملی ارائه نکرده است. گزارش روزنامه "مارکر" وابسته به "هاآرتص" روز چهار شنبه (20/07/2011) خبر داد که نتانیاهو و اتیاس در نظر دارند 5000 واحد مسکونی جدید دیگر ساخته شده در "اراضی حکومتی" با قیمتهای ارزان به فروش برسانند. بعدها معلوم شد که وزارت دارائی با این اقدام مخالف است و دلیل این مخالفت این است که این واحدهای مسکونی برای یهودیان "حریدیم"(یهودیان تندرو) تخصیص خواهد یافت.
رابطه بحران مسکن و شهرکسازی
در پی ظهور بحران اعتراضات در خصوص بهای مسکن "بن کسبیت" طی مقاله ای در روزنامه "معاریو" بحران مسکن و شهرکسازی را با یکدیگر مرتبط دانست. وی با اشاره به اینکه بخش اندکی از اسرائیلی ها با ماندن در شهرکهای مستعمره نشین موافق و اغلب صهیونیستها با یک طرح میانه یعنی تخلیه مستعمره نشینهای دورافتاده و تنها نگهداری مستعمره های واقع در اراضی موسوم به "مجموعه های شهرک نشینی" موافق هستند.
کسبیت که یک تحلیلگر برجسته مسائل اجتماعی در جامعه رژیم صهیونیستی به شمار می آید، اعتقاد دارد که " پاره ای روابط بین شهرکسازی و بحران مسکن وجود دارد. وی این رابطه را به مبالغ هنگفت سرمایه گذاری شده در بخش مستعمره نشینی(شهرکسازی) از سالهای پیش تا به امروز ربط می دهد.
وی در خصوص این هزینه ها تصریح می کند که این هزینه ها ده ها میلیارد دلار و حتی بیشتر اعلام شده است، دولت در طول دهها سال مبالع نجومی در این بخش سرمایه گذاری کرده است و هیچ امیدی به بازگشت این سرمایه ها وجود ندارد. این هزینه ها عبارتند از خرید مقادیر فراوان زمین، تهیه زیر ساختها، فروش منازل ساخته شده با هزینه پایین و حتی گاهی اوقات کمتر از هزینه های اولیه، احداث خیابانهای پر هزینه، و دیگر هزینه های صورت گرفته در این اراضی[سرزمینهای فلسطینی] که احتمال دارد در نهایت نتوانیم در آنها زندگی کنیم.
این روزنامه نگار در ادامه می گوید: برخی براین باورند که دولتهای پیشین عمدا این کار را انجام داده اند. به طوری که باعث ایجاد بحران مسکن در مناطق مرکزی و نقاط حاشیه ای نیز شده است.هدف آنها از این کار اجبار اسراییلی ها برای سکونت در مناطق مستعمره نشین و شهرکهای احداثی است...این حجم گسترده از سرمایه گذاری را تصور کنید، نتانیاهو خود به خوبی می داند که قسمت اعظم این سرمایه گذاریها تا ابد در اختیار ما نخواهد ماند، به طوری که خود وی نیز این مساله را قبلا گفته بود. اسرائیل نباید به خودش دروغ می گفت و بهتر بود که این مبالغ هنگفت را در داخل[نه در سرزمینهای فلسطینی] سرمایه گذاری می کرد. اگر این اموال در زمینه زیر ساختها و در مناطق اطراف نقب و الجلیل سرمایه گذاری می شد و از آن برای افرادی که تازه ازدواج و زندگی مشترک خود را تشکیل داده اند سرمایه گذاری و فرصتهای اشتغال برای آنها فراهم می شد و نیز با این پولها مقادیر لازم مسکن تهیه می کردیم، دراین صورت مردم عادی هم قادر بودند که به راحتی مسکن خود را تامین می کردند و هر کدام به جای داشتن یک خانه قادر بودند دو واحد مسکونی خریداری کنند، به طوری که از یکی در تابستان و از دیگری در زمستان می توانستند استفاده کنند. این همان صحبتهای گروه کثیری از اقتصاددانان است و در واقع این همان حقیقت است.
کسبیت در بخش دیگری ازمقاله خود تصریح می کند: در این هنگام که صحبت از محال بودن خرید یک خانه می شود... باید تصمیم قبلی اسراییل را به خاطر آوریم. تصمیمی که در حال حاضر سعی در فرار از آن و فراموش کردنش داریم. منظور همان تصمیم در خصوص بکارگیری منابع در داخل سرزمینها(خودی) و یا تصمیم گرفتن در بکارگیری این منابع در مناطق مورد اختلاف که در منطقه خط سبز واقع شده اند، می باشد... و کسی که تصمیم بگیرد که منابع خود را در یهودا، سامره، غوش قطیف و بلندیهای جولان مصرف کند قطعا باید بداند که برای کار کردن در این جا، بدون منابع خواهد ماند. نقطه سر خط.
از طرفی دیگر "نحمیا شترسلر" تحلیلگر مسایل اقتصادی ـ اجتماعی در مقاله ای در روزنامه "هآرتص" به مساله تفاوت بین بحران مسکن و قیمت فراورده های لبنیاتی اشاره می کند. وی در این باره می نویسد: نتانیاهو به طور طبیعی باید نگران باشد. مساله فراورده های لبنیاتی را می توان حل کرد. وی موارد لازم برای اینکار را دارد. اما مساله مسکن یک مساله بسیار بزرگ و پیچیده همراه با منافع گسترده می باشد. قیمتهای واحدهای مسکونی روز به روز در حال افزایش و نیز بهای اجاره بها نیز به شکل سرسام آوری زیاد شده است. صحبت کردن در خصوص این مسایل به میلیونها دلار بلکه شاید به میلیاردها دلا نیاز است. جوانان متحصن در چادرهای جاده روچیلد همه چیز را آماده می خواهند. آنها مسکن در تل اویو و بویژه در مرکز این شهر را می خواهند و نیز کاهش اجاره بها و عقلانی شدن آن را مطالبه می کنند. آنها در پی خرید یک واحد مسکونی در تل آویو و بازپرداخت اقساط آن از خلال یک درآمد متوسط نیز هستند. و انجام این مساله امکان پذیر نیست مگر اینکه پدری ثروتمند داشته باشی که بتواند خانه را برای شما خریداری کند.
شترسلر به مساله ای دیگر در این خصوص اشاره می کند که عبارت است ازاینکه: تعدادی از جوانان سوالاتی را از دیگر جوانان مطرح می کنند و از آنها می پرسند چرا تنها شما قادر هستید در مرکز تل اویو زندگی کنید و دیگران نمی توانند؟ چرا در حاشیه شهر زندگی نمی کنید؟ تا ازآنجا هر روز صبح به محل کار خود در تل آویو بروید، زیرا در انجا وسایل رفت و آمد عمومی وجود ندارد. بله درست است آنها تنها در مرکز ت لاویو دوست دارند زندگی کنند. یک خانم معترض جوان در تل آویو می گوید که تنها در اینجا زندگی وجود دارد. کجا می توان در جای دیگر امکاناتی که در تل آویو وجود دارد را یافت؟ اگر من فرضا در عسقلان باشم چه کاری می توانستم بعد از ظهرها انجام دهم؟ من تل آویو را دوست دارم و تنها زندگی کردن در آن را می خواهم.
این نویسنده ادامه می دهد: آنها در واقع از یک انقلاب اجتماعی و تغییرات زیاد صحبت می کنند. و اینکه تنها زمانی که راه حلی برای مشکلاتشان مشخص شد حاضر هستند چادرهای و مکانهای تجمع اعتراضات را رها کنند.
حقیقت ثابت کرده است که آنها بر این مطالبات خود تا تحقق همه آنها اصرار دارند. برای دولت نیز امکان اینکه بی تفاوت در خصوص این مطالبات باشد ، وجود ندارد. بویژه که ما اکنون در عصری هستیم که یک نظام با یک اعتراض گسترده ممکن است ساقط شود.(اشاره به سقوط رژیم مبارک در مصر)
پزشکان اعتراضات خود را گسترده تر می کنند
در چارچوب بحران فزاینده بخش مسکن و افزایش قیمتهای سایر محصولات و خدمات، اعتراضات بخش بهداشت و سلامت و پزشکان نیز باعث هر چه بیشتر دامن زدن به این بحران شده است. بویژه آن دسته از پزشکان متخصص که بیمارستانهائی که قبلا در آن اشتغال داشتند را رها، و بدلیل اعتراض به شرایط کاری خود دست از کار کشیدند و به دیگر مناطق منتقل شدند. این اتفاقات در مهمترین مرحله زمانی از اعتراضات پزشکان که نزدیک 4 ماه طول کشیده بود صورت گرفت. در نهایت دادگاه ملی رژیم صهیونیستی که پزشکان در خصوص اعتراضات خود به آن متوسل شده بودند در روز پنجشنبه (20ـ21/07/211)حکمی مبنی بر لزوم برگشتن تمام پزشکان معترض به محلهای کار خود و نیز غیر قانونی بودن تمام اقدامات اعتراض امیز آنها صادر کرد. دادگاه در این راستا از وزارت بهداشت خواست تا صدور دستوری اجباری، همه پزشکان معترض را مجبور سازد تا سریعا به محل کار خود باز گردند.
جالب است که این حکم صادر شده از سوی دادگاه همزمان با مهمترین روز اعتراضات پزشکان و تصمیم آنها برای به حداقل رساندن خدمات کاری خود صورت گرفت و این مساله باعث افزایش خشم و اعتراض آنها گردید.
این اعتراضات از سوی پزشکان با پیوستن پزشکان متخصص و پزشکان آموزشی و دیگر گروهای مهم بخش سلامت در رژیم صهیونیستی علی رغم توافقات صورت گرفته بین اتحادیه پزشکان و وزارت دارائی مبنی بر افزایش حقوق پزشکان تا سطح 40 و 45 درصد صورت گرفت. دکتر "یونا فایسبوخ" رئیس موسسه موسوم به "میر شام" که پزشکان تازه آموزش دیده اعضای آن هستند و به دفاع از حقوق آنها اهتمام دارد، حقوق دریافتی پزشکان اسرائیلی را بسیار پایین تر از حقوقی که همکاران آنها در کشورهای پیشرفته دریافت می کنند، اعلام کرد.
"یانیف یوگاف" مدیر موسسه "میر شام" نیز در خصوص حکم صادر شده از سوی دادگاه رژیم صهیونیستی بر ضد پزشکان گفت: این موسسه تلاش خواهد کرد با هر وسیله ممکن این حکم را باطل سازد.
وی در ادامه اضافه کرد: دولت سعی میکند پزشکان تازه آموزش دیده را با روشهای افراطگرایانه و غیر مناسب و محروم کردن آنها از ابتدائی ترین حقوق خود ساکت کند. وی با تهدید به اینکه در صورتی که مشکلات این بخش از پزشکان حل نشود تصریح کرد که موسسه "میر شام" اقدام به برپایی تظاهرات اعتراض امیز گسترده خواهد کرد و پزشکان نیز به صورت دسته جمعی استعفا خواهند کرد.
در تاریخ قبل از صدور حکم دادگاه بر ضد پزشکان، نزدیک به 300 نفر از پزشکان متخصص و در حال آموزش شاغل در بیمارستان "ایخیلوف" در تل آویو محل کار خود را ترک و با یک تظاهرات در این شهر تعدادی از مهمترین خیابانها و راههای مواصلاتی شهر را بستند. آنها همچنان در شعارهای خود بر ضد نتانیاهو خواستار استعفای وی شده اند.
در ادامه این تظاهرات از سوی پزشکان 300 پزشک در حال آموزش دیگر و بسیاری از رؤسای بخشهای مهم بیمارستان "رامبام" در جنوب شهر تل اویو به پزشکان معترض قبلی پیوستند و راه های ارتباطی جنوب شهر را تا چند ساعت به طور کامل تعطیل کردند. کارکنان و پزشکان بیمارستان "مئیر" در ادامه به گروه های قبل پیوسته و از مسؤولان اتحادیه پزشکان به خاطر توافقات ناکافی صورت گرفته بین این اتحادیه و وزارت دارائی خواستار استعفای آنها شدند.
درچنین شرایط بحرانی و اعتراضات گسترده از سوی پزشکان و متخصصان بخش بهداشت و سلامت رژیم صهیونیستی، دکتر "گلعاد ریطن" از بیمارستان "ایخیلوف" با انتقاد شدید از حقوق بسیار پایین پزشکان در حال آموزش تصریح کرد که هر کدام از این پزشکان تنها 24 شیکل در هر ساعت کار کردن دریافت می کنند و این در حالی است که کارکنان و کارگران بخش نظافت بیمارستانها برای هر ساعت کار کردن در این بخش 29 شیکل دریافت می کنند . به گفته وی این رفتار یک ظلم بسیار وحشتناک در حق این پزشکان به شمار می آید.
منبع : THE PALESTINIAN FORUM FOR ISRAELI STADIES
مترجم: سعید شاوردی
تمام/ش/26