ویژه غزه (6 ) گزارشی از تحولات پیش و پس از جنگ

دکتر حسین کنعانی مقدم

سران بسیاری از کشورهای غربی از جمله مقامات ارشد آلمان ، انگلیس و فرانسه در حالی با ادعای حمایت از آزادی در بیستمین سالگرد فروپاشی دیوار برلین در آلمان گردهم آمده و شعار آزادی برای بشریت سر دادند که منابع خبری از نقش مستقیم این مدعیان حقوق بشر در کشتار فلسطینی ها در جنگ 22 روزه غزه گزارش دادند. در این چارچوب در کنار بسیاری از منابع خبری که پیش از این از نقش سران کشورهای غربی در جنگ 22 روزه خبر داده بودند ، رادیو رژیم صهیونیستی از همدستی "نیکولا سارکوزی "، "آنگلا مرکل " و "گوردون براون " رهبران فرانسه، آلمان و انگلیس در جنگ علیه نوار غزه پرده برداشت.
رادیو رژیم صهیونیستی در گزارشی اعلام کرد که رهبران کشورهای بزرگ جهان از عملیات نظامی اسرائیل علیه فلسطینیان حمایت می‌کردند. بر اساس این گزارش، "نیکولا سارکوزی " رئیس جمهور فرانسه‌، "آنگلا مرکل " صدراعظم آلمان و "گوردون براون " نخست‌وزیر انگلیس در آن زمان در سفری مشترک به تل‌آویو با "ایهود اولمرت " نخست‌وزیر سابق اسرائیل دیدار و حمایت مطلق خود از اسرائیل برای انجام عملیات نظامی علیه آنچه "تروریسم " در نوار غزه و مشخصا حماس نامید، را اعلام کردند. به گفته رادیو رژیم صهیونیستی، منابع اسرائیلی از این مسئولان اروپائی خواسته‌اند تا با گزارش گلدستون در مورد جنگ غزه مقابله کنند زیرا این گزارش چهره اسرائیل در جهان بویژه در اروپا را مخدوش می‌کند. این گزارش ها در حالی منتشر می شود که کشورهای مذکور در کنار آمریکا در طول جنگ22 روزه غزه حاضر به حتی انتقاد از رژیم صهیونیستی نشدند و چنان وانمود کردند که این کشتار در صحنه بین الملل روی نداده است . جالب آنکه همین کشورها در زمانی که منافعشان حکم می کند برای کوچکترین مسائل به عنوان حقوق بشر و حمایت از حق زندگی و آزادی به دخالت در امور داخلی سایر کشورها مبادرت می ورزند و حتی به تشکیل پرونده در شورای امنیت می پردازند. این مدعیان حقوق بشراکنون به رغم اذعان مجامع جهانی همچنان به حمایت از جنایت کاران صهیونیست ادامه داده چنانکه تلاش های گسترده ای را برای عدم اجرایی شدن گزارش گلدستون مسئول کمیته حقیقت یاب سازمان ملل در مورد جنگ غزه و جنایات صهیونیست ها فعالیت های گسترده ای انجام می دهند. اسناد منتشر شده باردیگر پرده دیگری از دروغین بودن ادعاهای به اصطلاح دموکراتیک کشورهای غربی را آشکار می سازد که حقوق بشر را صرفا ابزاری برای رسیدن به اهدافشان می دانند و بر اساس آن در برابر تحولات جهانی موضع گیری می کنند. این کشورها در کنار آمریکا در حالی با ارسال سلاح و حمایت های سیاسی و اقتصادی در کشتار فلسطینی ها در جنگ 22 روزه غزه و بیش از دو سال محاصره این منطقه مشارکت کرده اند که بحران های انسانی ناشی از این اقدامات همچنان دامن گیر ساکنان غزه بویژه زنان و کودکان است.
در این چارچوب در کنار گزارش نهادهای بین المللی از جمله شورای حقوق بشر ، وزارت آموزش و پرورش فلسطین در گزارشی اعلام کرد که تجاوزات رژیم صهیونیستی عامل بیماری روحی کودکان فلسطینی است. "علی مناصره" مدیر کل پژوهش های انسانی وزارت آموزش و پرورش تشکیلات خودگردان فلسطین در گزارشی اعلام کرد: تجاوزات اسرائیل منجر شده است کودکان فلسطینی به بیماری های روحی بدی مبتلا شوند به طوری که این امر باعث شده است 200 دانش آموز اخیرا برای درمان به روانشناس مراجعه کنند.در بخش دیگر گزارش گفته شده است: توسعه دیوار نژادپرستانه حائل باعث شده است دانش آموزان 11 مدرسه که اغلب آنها ساکن قدس هستند از رفتن به مدرسه باز بمانند و بنابراین بیشتر مدارس قدس مملو از جمعیت شده است چرا که اسرائیل به آنها مجوز عبور و مرور [برای رفتن به مدارس قبلی خود که در سمت دیگر دیوار حائل قرار دارند] نمی دهد.
اسرائیل از آغاز سال تحصیلی جاری سه دانش آموز را شهید، 11 نفر را زخمی و 27 نفر دیگر را بازداشت کرده است.رژیم صهیونیستی علاوه براین بسیاری از مدارس فلسطینی قدس را به دلایل واهی تعطیل می کند.در پایان گزارش گفته شده است: ده ها مدارس بر اثر بمباران اسرائیل در جریان جنگ 22 روزه غزه خسارت دیده اند و محاصره ظالمانه این منطقه طرح احداث 20 مدرسه جدید در غزه را نیز متوقف کرده است.این در حالی است که کشورهای غربی که ادعای حمایت از بشریت را سر داده و برای سیار کشورها در این زمینه گزارش های چند صد صفحه ای منتشر می کنند در برابر این جنایت ها سکوت کرده و چنان نشان می دهند که انگار 5/1 میلیون نفر ساکن غزه جزء بشریت نمی باشند و از حق حیات برخوردار نیستند .
اسرائیل که از ژوئن 2007 به مدت 18 ماه منطقه غزه را در محاصره کامل  قرار داده بود و در روند ارسال سوخت، غذا و دارو به این منطقه اختلال ایجاد کرده بود تصمیم گرفت که با حمله نظامی (مقاومت) را از ریشه بکند.
تمام شواهد و قرائن حاکی از برنامه ریزی گسترده اسرائیل پیش از حمله به غزه دارد.به عبارت دیگر جنگ بیست و دو روزه غزه در مقایسه با جنگ سی و سه روزه اسرائیل و حزب الله در سال 2006 این تفاوت عمده را داشت که اسرائیل این بار با برنامه ریزی وسیع تر و ظاهرا دقیق تری وارد صحنه نبرد با گروه های مقاومت شد و با حمله ناگهانی خود در نیمروز شنبه 27 دسامبر 2008 و کشتار وسیع حدود سیصد تن از مردم غزه که به گواهی آمار خونبارترین روز مردم فلسطین از سال 1967 تاکنون بود،سعی داشت عنصر "غافلگیری" و حمله "پیش دستانه" را در پیش گیرد تا بتواند به زعم خود شیرازه نیروهای مقاومت فلسطین را از هم بپاشد.
بسیاری چه در اسرائیل و چه در نقاط دیگر جهان براین باور بودند که چون اسرائیل خود کنشگر و شروع کننده این جنگ بوده است بنابراین با یک برنامه ریزی دقیق و اجرای درست آن خواهد توانست نیروهای مقاومت را که به لحاظ نظامی توان کمتری نسبت به اسرائیل دارند، نابود بکند.
"زیپی لیونی" وزیر امور خارجه برآوردهای دستگاه امنیتی اسرائیل نشان می‌دهد که می‌توان حماس را ظرف سه یا چهار اسرائیل نیز دو روز قبل از آغاز جنگ به نوار غزه، گفته بود که روز نابود کرد.
"مئیرداگان " رئیس موساد نیز پیش از جنگ نیز از انهدام کامل زیر ساخت‌ها و نفرات اصلی حماس و جهاد اسلامی فلسطین خبر داده بود. سازمان موساد به سران ارتش گفته بود که بر اساس گزارش‌های موثق جاسوس‌‌های ساکن نوار غزه، نیروهای اصلی حماس حداکثر در 300 ساختمان مستقرند و امکانات نظامی آنها نیز صرفاً در همین 300 نقطه قرار دارد بنابراین اگر این نقاط، منهدم شوند جریان مقاومت به طور کلی فلج می‌شود.
با شروع جنگ نظامیان اسرائیل حملات گسترده هوایی را به نقاط مختلف غزه انجام دادند و مناطق مختلفی را به شدت بمباران کردند.
حملات دامنه دار هوایی اسرائیل در حالی ادامه داشت که بیشتر قربانیان را غیر نظامیان تشکیل می داند و این حملات در از کار انداختن توان دفاعی نیروهای مقاومت نقش چندانی نداشت.چه اینکه در طول این مدت شلیک موشکهای مقاومت به داخل خاک اسرائیل همچنان ادامه داشت.
مناطق و شهرک های اسرائیلی همچون بئرالسبع،اشدود،عسقلان،سدیروت و... هر روز در تیررس موشک ها و خمپاره های نیروهای مقاومت بودند.
ارتش اسرائیل پس از چند روز حملات نظامی در روزهای میانی این جنگ تصمیم به یورش زمینی به منطقه غزه کرد.
مقامات اسرائیل بر این باور بودند که حمله زمینی به غزه و استقرار نظامیان اسرائیلی در این منطقه منجر به نابودی توان دفاعی گروه های مقاومت خواهد شد.
اسرائیل وارد منطقه ای کاملا محدود به طول 40کیلومتر و به عرض 6 تا 11کیلومتر می شد که در هر کیلومتر مربع یک تیپ کامل زرهی را با پیشرفته ترین ادوات نظامی و پشتیبانی کامل مستقر کرد.4 تیپ چترباز نیز در کنار این نیروها مورد استفاده قرار گرفتند.فرماندهان و سران نظامی اسرائیل نیز در نقاط جنگی مستقر بودند.
در طول این مدت حملات هوایی نیز در کنار حملات زمینی ادامه داشت. در این میان بیش از یک هزار تن بمب بر سر 1.5میلیون شهروند ساکن در منطقه ریخته شده است و اگر حتی شلیک های تانک و توپخانه و دریایی را درنظر نیاوریم، باید گفت روی هر یک کیلومتر مربع (هزارمترمربع) به طور متوسط 3 تن بمب پیشرفته (3کیلوگرم برای هر مترمربع به طور متوسط) ریخته شده است. ملاحظه دیگر این است که بمب های فرود آمده نه بمب های عادی بلکه اغلب بمب های ممنوعه و تقویت شده از قبیل بمب های فسفری، اورانیومی و حرارتی بوده و به عنوان مثال قدرت تخریب برخی از این بمب های کوچک کمتر از 90کیلوگرمی، به اندازه قدرت بمب های 900کیلوگرمی بوده است.
اما هر چه که گذشت مقاومت گسترده نیروهای مقاومت فلسطین باعث شد جنگ برای اسرائیل حالت فرسایشی پیدا کند و سرانجام مجبور به اعلام آتش بس یکجانبه شد.
اسرائیل به اهداف از پیش اعلام شده خود که همان جلوگیری از پرتاب موشک گروه‌های مقاومت بود در این جنگ دست نیافت و پرتاب موشک گروههای مقاومت تا شب اعلام آتش بس نیز به سمت شهرک‌های اسرائیلی ادامه داشت. حماس نه تنها در این جنگ تضعیف نشد و برد موشک‌های آن کاهش نیافت بلکه روز به روز بر برد موشکی خود افزود و مبارزان فلسطینی تا عمق 45کیلومتری عمق اسرائیل را هدف قرار دادند.
نکته جالب در این جا بود که ایهود اولمرت نخست وزیر اسرائیل در حالی خبر آتش بس را شنبه شب پس از نشست کابینه اسرائیل اعلام کرد که بر این باور بود که اسرائیل به اهداف ترسیم شده خود در این جنگ و بلکه بیشتر از آن دست یافته است و توانسته ماشین جنگی حماس را از کار بیاندازد.
اما ادعای اولمرت مبنی بر پیروزی در جنگ و شکست حماس در حالی صورت گرفت که گردان‌های شهید عزالدین القسام، شاخه نظامی جنبش مقاومت اسلامی فلسطین (حماس)، پایگاه هوایی حتساریم اسرائیل را در حین سخنرانی ایهود اولمرت با موشک گراد هدف قرار داد.
القسام همچنین شهرک اسرائیلی اوفیکم را با سه فروند موشک گراد موشک‌باران کرد.
به گفته مقامات اسرائیلی، پیش از آغاز سخنرانی مستقیم ایهود اولمرت، نیروهای مقاومت شهرهای اشدود و عسقلان را با دو فروند موشک هدف قرار دادند.
تمام این شواهد دال بر این است که اسرائیل در رسیدن به مهمترین هدف خود ناکام بوده است.
به رغم شهادت بیش از یک هزار و 350 نفر از مردم فلسطین که در بین آنها 410 کودک، 108 زن و 118سالخورده دیده می شوند و زخمی شدن پنج هزار و 320 نفر و وارد شدن خسارت های مادی گسترده به فلسطینیان اما اسرائیل با دارا بودن توان گسترده نظامی و تجربه جنگ سی و سه روزه نتوانست به هیچ یک از اهداف خود برسد.
اما در این سوی میدان یعنی گروههای مقاومت همواره بر این نکته تاکید کرده اند که هدف آنها مبارزه با اشغالگری و دفاع از حقوق و آرمان های مردم فلسطین است که تحولات میدانی جنگ نشان داد که نه تنها این جریان از بین نرفت بلکه توانست با نشان دادن توان خود و عبور قهرمانانه از 22 روز جنگ قدرت خود را بازتولید کند.
در این باره روزنامه یدیعوت آحارونوت نوشت که در پایان جنگ با ادامه‌ی پایداری افسانه‌ای و وحدت گروه‌های مقاومت در برابر حملات، سازمان‌های نظامی اسراییل در حملات بی‌هدف خود بر سر ساکنان نوار غزه شکست خوردند و تنها این حملات بی‌هدف سرپوشی بود بر ناامیدی‌شان از اهداف خود از جنگی که در برابر جهانیان آغاز کردند، اما ملت‌های جهان از عمق فاجعه، میزان تلفات و ناتوانی سیستم‌های امنیتی اسراییل در تسلیم ساختن حتی یک فلسطینی حتی از طریق طرح‌های متعدد پیشنهادی که مهمترین آن طرح مصر بود بسیار شگفت زده شده بودند و خشم و انزجار خود را از این حملات از طریق تظاهرات گسترده اعلام کردند در حالیکه در کنار کشورهای جهان بسیاری از سازمان های بین المللی و حقوق بشر نیز مجازات مقام‌های اسراییلی را به عنوان جنایتکاران جنگی خواستار شده‌اند. براستی که تنها دستاورد این جنگ معرفی مقام‌های اسراییل به عنوان جنایتکار جنگی بود وهیچ دستاوردی دیگر برای آنها نداشت ه از ژوئن 2007 به مدت 18 ماه منطقه غزه را در محاصره کامل قرار داده بود و در روند ارسال سوخت، غذا و دارو به این منطقه اختلال ایجاد کرده بود تصمیم گرفت که با حمله نظامی به زعم خود این دندان فاسد(مقاومت) را از ریشه بکند.
تمام شواهد و قرائن حاکی از برنامه ریزی گسترده اسرائیل پیش از حمله به غزه دارد.به عبارت دیگر جنگ بیست و دو روزه غزه در مقایسه با جنگ سی و سه روزه اسرائیل و حزب الله در سال 2006 این تفاوت عمده را داشت که اسرائیل این بار با برنامه ریزی وسیع تر و ظاهرا دقیق تری وارد صحنه نبرد با گروه های مقاومت شد و با حمله ناگهانی خود در نیمروز شنبه 27 دسامبر 2008 و کشتار وسیع حدود سیصد تن از مردم غزه که به گواهی آمار خونبارترین روز مردم فلسطین از سال 1967 تاکنون بود،سعی داشت عنصر "غافلگیری" و حمله "پیش دستانه" را در پیش گیرد تا بتواند به زعم خود شیرازه نیروهای مقاومت فلسطین را از هم بپاشد.  در میان صهیونیست های به هلاکت رسیده 203 نظامی در رده های مختلف و 53 شهرک نشین صهیونیست وجود دارد. شاخه های نظامی گروه های مقاومت فلسطینی از جمله گردانهای شهید "عزالدین قسام" شاخه نظامی جنبش حماس ، گردان های شهدای الاقصی شاخه نظامی جنبش فتح، گروهان های قدس شاخه نظامی جنبش جهاد اسلامی و گردان های "شهید احمد ابوالریش"، " شهید ابوعلی مصطفی" و " شهید جهاد جبریل" در جریان جنگ غزه حداقل 191عملیات علیه نیروهای رژیم صهیونیستی انجام داده اند. ، گردانهای قسام در بیانیه های مختلف نظامی اعلام کرده اند که در 22 روز جنگ و مقاومت، 194 موشک گراد، 312 موشک قسام ، 373 گلوله خمپاره، 55 گلوله آر پی جی به سوی شهرک های صهیونیست نشین در جنوب فلسطین اشغالی یا مواضع نظامیان صهیونیست شلیک کرده اند که در نتیجه حداقل 49 شهرک نشین و 125نظامی صهیونیست به هلاکت رسیده و 247 شهرک نشین و 110 نظامی صهیونیست زخمی شده اند. در بیانیه های این گردان ها خاطرنشان شده است که تک تیراندازان جمعی این گردان ها موفق شده اند حداقل 52 نظامی صهیونیست متجاوز به خاک غزه را هدف قرار داده، به هلاکت برسانند. گروهان های قدس شاخه نظامی جنبش جهاد اسلامی نیز اعلام کره اند که در 20 عملیات جداگانه در غزه حداقل 18 نظامی صهیونیست به هلاکت رسیده و 15 نظامی دیگر زخمی شده اند. تیپ های ناصر صلاح الدین ( کمیته های مقاومت مردمی) نیز در بیانیه های خود از 51 عملیات علیه اشغالگران صهیونیست خبر داده و خاطرنشان کرده اند که در برخی از این عملیات حداقل 4 نظامی صهیونیست به هلاکت رسیده و 13 نظامی دیگر زخمی شده اند و خسارت های زیادی به ماشین جنگی ارتش صهیونیستی وارد شده است. گردان های شهید جهاد جبریل شاخه نظامی جبهه خلق برای آزادی فلسطین - فرماندهی کل نیز در بیانیه های نظامی خود اعلام کرده که در19 عملیات جداگانه در نوار غزه و سرزمین های اشغالی فلسطین 39 نظامی صهیونیست را به هلاکت رسانده و 5 نظامی دیگر را زخمی کرده اند. گردان های شهید احمد ابوالریش هم تاکید کرده اند که با اجرای چند عملیات، 7 نظامی صهیونیست را به هلاکت رسانده و بیش از 17 نظامی دیگر را زخمی کرده اند. گردان های شهید ابوعلی مصطفی نیز اعلام کرده اند که با اجرای چند عملیات در غزه و سرزمین های اشغالی توانسته اند شمار زیادی از نظامیان اشغالگر را به هلاکت رسانده و یا زخمی کنند. رژیم اشغالگر صهیونیستی پس از بروز اختلافات در صفوف ارتش و سیاستمداران این رژیم در خصوص حمله به غزه و پیامدهای منفی اخلاقی ناشی از قتل عامل مردم غزه بویژه کودکان و زنان و حمله به مراکز امدادرسانی و بیمارستان ها و آثار سیاسی نامطلوب ناشی از شکست های نظامی وعدم تحقق اهداف تعیین شده و همچنین حفظ روحیه نظامیان خود، همچنان سانسور نظامی را ادامه داده، تلاش می کند مانع انتشار اخبار واقعی تلفات شود.
در همین رابطه " آفی فاکسمن " روزنامه نگار و کارشناس اسرائیلی در امور نظامی اخیرا در مقاله ای در روزنامه صهیونیستی "معاریو" خاطرنشان کرده است: رسانه های اسرائیلی به شمار کشته ها و زخمی ها ارتش اسراییل اشاره نمی کنند تا روحیه مبارزان فلسطینی بالا نرود و نظامیان اسرائیل روحیه خود را از دست ندهد. فاکسمن می افزاید: "ایهود اولمرت" نخست وزیر موقت اسرائیل از کشته شدن تنها 10 نظامی اسراییلی خبر داده است و آنها حتی اگر شمار کشته ها به 100 تن هم برسد بیشتر از آن را اعلام نخواهند کرد زیرا تصمیم گرفته اند که شمار کشته های اعلام شده از 10 نفر فراتر نرود. برخی منابع اسراییلی، مقامات نظامی و سیاسی و رسانه های گروهی رژیم صهیونیستی را به دروغ گویی و عوام فریبی متهم کرده، می گویند: اجساد دهها نظامی هنوز در بیمارستان "سوروکا" و در سردخانه های مراکز پزشکی و نظامی دیگر نگهداری می شود و دهها زخمی که وضعیت جسمی شان وخیم است با مرگ دست و پنجه نرم می کنند و برخی هم به رغم تلاش پزشکان مرده اند. اما سازمان اطلاعات و امنیت داخلی اسرائیل (شاباک) اذعان کرده است که در 22 روز حمله به نوار غزه حدود 565 موشک و 200 گلوله خمپاره به شهرک های اسرائیلی در جنوب فلسطین اشغالی شلیک شده و این در حالی است که در چند روز قبل از اعلام آتش بس، تعداد زیادی موشک به شهرک ها اصابت کرده است.آمار این سازمان نشان می دهد که 10 درصد موشک ها دوربرد و از موشک های گراد بوده و از آغاز جنگ براثر اصابت موشک ها 1272 اسرائیلی زخمی شده اند.