نگاه سوال برانگیز سازمان ملل به جنایت جنگی در غزه

رژیم صهیونیستی که تلاش داشت با کمک متحدان عربی و غربی، نابودی غزه را اجرایی کند پس از 22 روز جنایت و کشتار سرانجام وادار به اعلام آتش بس یک جانبه و در نهایت خروج از غزه شد.

 جنایتهای رژیم صهیونیستی در حالی صورت گرفت که ملتهای جهان و نهادهای حقوق بشر با حمایت از غزه خواستار مقابله با رژیم صهیونیستی شدند. نکته قابل توجه در قبال تحولات غزه  موضع گیری سازمان ملل و شخص بان کی مون دبیر کل سازمان ملل دربرابر این تحولات است. به رغم آنکه جنایتهای صهیونیستها در غزه بر کسی پوشیده نیست سازمان ملل متحد در روزهای نخست راه سکوت در پیش گرفت و سپس نیز به محکوم کردن ظاهری این جنایت ها بسنده کرد.

اعضای شورای امنیت حتی با صدور قطعنامه 1860 در شورای امنیت نه تنها گامی برای مقابله با جنایتهای صهیونیستها بر نداشتند بلکه  راه را برای ادامه جنایتهای اسرائیل هموار کردند. در این میان نکته بسیار قابل تامل مواضع بان کی مون در قبال تحولات غزه است. وی که تا روزهای پایانی جنگ اقدام چندانی انجام نداده بود پس از سفر به غزه به انتقاد از عملکرد رژیم صهیونیستی در تخریب مراکز سازمان ملل در غزه پرداخت.

جالب توجه آنکه وی اشاره چندانی به جنایتهای صهیونیستی علیه شهروندان غزه نداشت و خواستار محاکمه صهیونیستها به دلیل حمله به مراکز این سازمان شد. به عبارتی دیگر موضع وی چنان بود که گویی حملات و کشتار در غزه امری طبیعی و به دور از اهمیت بود و تنها تخریب مراکز سازمان ملل جنایت جنگی است. بان کی مون با این رفتارها نشان داد که سازمان ملل همچنان تحت تاثیر قدرتهای بزرگ قرار دارد که نتیجه آن موضع‌گیری‌های ضعیف در برابر فجایعی چون جنایتهای صهیونیستها در غزه است.