ایران محورمذاکرات تل آویوباژاپن،تجربه کنشگری توکیو در روابط با جمهوری اسلامی ایران نشان میدهدکه ژاپنی ها...

سفر پنج روزه وزیر جنگ رژیم صهیونیستی به توکیو و مذاکرات وی با مسوولان ژاپنی در شرایطی صورت می گیرد که از نگاه بسیاری از تحلیل گران، تلاش صهیونیست ها بر قرار دادن موضوع ایران به عنوان مهمترین سر فصل های گفتگوهای دوجانبه متمرکز شده است. 
بگزارش خبرگزاری قدس(قدسنا)'ایهود باراک' معاون نخست وزیر و وزیر جنگ رژیم صهیونیستی، در روز چهارشنبه بیست و ششم بهمن ماه جاری تل آویو را به مقصد توکیو ترک کرد تا در سفری پنج روزه به ژاپن با مقامات این کشور به رایزنی و گفتگو بنشیند.وزیر جنگ رژیم صهیونیستی در ابتدای سفر خود با 'یوشیهیکو نودا' نخست وزیر ژاپن، دیدار کرده و در ادامه، مذاکرات خود را با 'کویچیرو گمبا' وزیر امور خارجه و 'نوآکی تاناکا' وزیر دفاع این کشور پی گیری می کند.مذاکرات گسترده مقامات ژاپنی با صهیونیست ها پیرامون بررسی زمینه ها و راه های ارتقای روابط دو جانبه و نیز مسائل گوناگون و تحولات خاورمیانه جریان خواهد یافت اما ناظران موضوعات بین المللی محور تشدید فشارها بر جمهوری اسلامی ایران را اصلی ترین کارویژه این گفتگوها برای صهیونیست ها به شمار می آورند.تحلیل گران در این پیوند با اشاره به چندین دور مذاکره بی حاصل مقامات آمریکایی با رهبران توکیو بر سر موضوع ایران اشاره کرده و ماموریت اصلی ایهود باراک را در جهت تکمیل پروسه آمریکایی تاثیرگذاری بر تصمیم ژاپنی ها برای تنگ تر کردن حلقه محاصره سیاسی- اقتصادی علیه تهران می دانند.

نگاهی به تعاملات و جهت گیری های سیاسی توکیو- تل آویو

با نگاهی اجمالی به مولفه های گوناگون روابط رژیم صهیونیستی با ژاپن می توان دریافت که این تعاملات هیچ گاه و در هیچ زمینه ای گرم و چشمگیر نبوده است. آغاز روابط سیاسی توکیو- تل آویو به 1331 هجری شمسی یعنی چهار سال پس از تاسیس رژیم جعلی اسراییل باز می گردد. در این زمان ژاپنی ها با اشاره آمریکا یک ماه پس از اعلان استقلال از اشغالگری آمریکایی ها، رژیم صهیونیستی را به رسمیت شناختند. همچنان که گفته شد با وجود قرار داشتن ژاپن و رژیم صهیونیستی در حلقه متحدان نزدیک واشنگتن، توکیو هرگز در شمار دوستان تل آویو نبوده و حتی در روند تحولات گذشته و کنونی خاورمیانه در بسیاری موارد مواضعی ناهمسو با خواست ها و اهداف این رژیم اتخاذ کرده است. مهمترین محورهای تعارض دیدگاه های ژاپن و اسراییل به اختلاف نظر در زمینه ساخت و اشاعه سلاح های هسته ای در سطح بین المللی و نیز حمایت اعمالی و اعلانی دولت های ژاپن از مواضع گروه های سیاسی مبارز فلسطینی در برابر اشغالگری صهیونیست ها بازمی گردد.علاوه بر این با وجود جایگاه ویژه اقتصاد ژاپن در عرصه جهانی که سال ها پس از آمریکا، عنوان دومین اقتصاد بزرگ جهان را یدک می کشید، اسراییل جایگاه مهمی در تعاملات تجاری- اقتصادی خارجی ژاپن نداشته است که این مساله با عنایت به حجم بالای مراودات تجاری- اقتصادی این رژیم با جهان خارج و کارکرد ساختار اقتصادی این رژیم جالب توجه می نماید. بر اساس برخی آمارهای موجود حجم کل مبادلات تجاری ژاپن و اسراییل در آستانه سال 2008 میلادی (پایان سال 1386) کمتر از دو میلیارد دلار گزارش شده است. ارزش صادرات رژیم صهیونیستی در سال 2007 میلادی به کشور ژاپن معادل 85/0 میلیارد دلار و ارزش صادرات ژاپن به اسراییل رقمی کمتر از 1/1 میلیارد دلار بوده است. در زمینه مراودات سیاسی و فعالیت های دو جانبه دیپلماتیک نیز گفتنی است که از سال 1375 تاکنون تنها سه بار دیدارهای سیاسی در سطح نخست وزیر صورت گرفته و از شهریورماه سال 1388 و به دنبال پیروزی حزب 'دموکراتیک' به رهبری 'یوکیو هاتویاما' نخست وزیر اسبق ژاپن، نیز سردی خاصی بر تعاملات سیاسی حکم فرما بوده است.
کاربرد نظامی انرژی هسته ای نخستین محور تعارض توکیو و تل آویو 

ژاپن به عنوان نخستین و تنها کشوری که در سطح وسیع قربانی کاربرد نظامی جنگ افزارهای هسته ای بوده، از زمان پایان اشغال در صف مقدم مبارزه با تولید و گسترش سلاح های هسته ای قرار گرفت و حتی در جهت مقابله با تجاوزی گری نظامی از تاسیس یک نیروی نظامی کلاسیک برای شرکت در منازعات نظامی اجتناب کرده است. بر اساس قانون اساسی، تنها تدارک نظامی ژاپن در سال های اخیر ایجاد یگان های دفاعی با تجهیزات پیشرفته متعارف و در سطح محدود بوده است. این در حالی است که رژیم صهیونیستی با بهره گیری از پشتیبانی کامل آمریکا و دیگر کشورهای غربی از ابتدا موجودیت خود را با ایجاد زرادخانه های هسته ای و تولید جنگ افزارهای اتمی پیوند زد تا در رویارویی و تقابل با دشمنان منطقه ای بر سر موجودیت خود به ابزاری متوسل شود که از دید ژاپنی ها جز برای کشتار و ویرانگری ابداع نشده است.در روندی متعارض با تلاش های بین المللی سال های گذشته توکیو برای گسترش و توانمند سازی سازوکارهای سیاسی- دیپلماتیک و نیز حقوقی مبتنی بر پیمان هایی نظیر منع جامع آزمایش های اتمی و نیز تولید و اشاعه سلاح های اتمی، رژیم صهیونیستی همواره از پیوستن به رژیم ها و موافقت نامه های ضد جنگ افروزی اتمی خوداری کرده و حتی به توسعه جنگ افزارهای هسته ای مبادرت ورزیده است.در این پیوند صهیونیست ها هرگاه با مواضع جدی مقامات ژاپنی در زمینه الزام به پیوستن به پیمان های بین المللی مذکور و کنترل تاسیسات هسته ای از سوی مجامع بین المللی روبرو شده اند، تلاش کرده اند تا به موازات بهره گیری از نفوذ جهانی واشنگتن، همکاری های هسته ای خود با ژاپن در زمینه های غیر نظامی را پررنگ کرده و تا حدی از حساسیت های مقامات توکیو بکاهند.با توجه به بهره گیری وسیع ژاپنی ها از انرژی هسته ای برای تامین نیاز خود به اقسام دیگر انرژی و فعالیت 55 رآکتور هسته ای برای تامین 30 درصد از نیازهای این کشور به انرژی، اسراییلی ها تلاش کرده اند تا در تجهیز و راه اندازی رآکتورهای جدید و نگهداری و بهسازی تاسیسات کنونی با شرکت های ژاپنی همکاری کنند.بر اساس اعلان پایگاه خبری وزارت امور خارجه رژیم اشغالگر قدس در اسفند ماه سال گذشته تجهیزات ایمنی برخی نیروگاه های هسته ای ژاپن را یک کمپانی صهیونیستی با نام 'ماگنا' تولید و نصب کرده است. 
اختلاف نظرهای ژاپن و رژیم صهیونیستی بر سر حقوق اساسی فلسطینیان

با توجه به تجربه ناخوشایندی که ژاپنی ها از منازعات خاورمیانه داشته اند، مساله حفظ صلح و پرهیز از درگیری در منطقه خاورمیانه از جمله مهمترین نقطه نظرات منطقه ای توکیو بوده است. در این پیوند چالش های عمده ژاپن در تامین انرژی از منابع خاورمیانه در جریان جنگ های اعراب و اسراییل (از سال 1967 تا 1973 میلادی) موجب شد تا توکیو در زمره مهمترین حامیان برقراری صلح در منطقه قرار گیرد. در طول سال های اخیر، ژاپن از قطعنامه 242 شورای امنیت به عنوان مبنایی برای حل و فصل مسالمت‌آمیز منازعه اعراب و اسراییل حمایت کرده است. اما مشکلی که در مورد این قطعنامه وجود دارد این است که هیچ‌گونه توافق مشخصی در خصوص سرزمین های اشغالی که بایستی از سوی صهیونیست ها تخلیه شود وجود ندارد.رژیم صهیونیستی در لوای حمایت های واشنگتن بر این مساله پافشاری می کند که قطعنامه مذکور اسراییل را به خروج از کل سرزمین‌های اشغالی قبل از منازعات اعراب و اسراییل ملزم نساخته و صهیونیست ها تنها در صورت به رسمیت شناخته شدن حقوق ادعا شده می توانند به پشت مرزهای مورد توافق عقب‌نشینی کند. در مقابل ژاپن با اعلان مخالفت با تصرف سرزمینی از طریق کاربرد آشکار زور و قدرت نظامی معتقد است که صهیونیست ها بایستی در سرزمین های به رسمیت شناخته شده از سوی سازمان ملل محدود شوند. ژاپن در طول سال های اخیر و به ویژه پس از انعقاد موافقت نامه اسلو، کمک‌های زیادی به فلسطینی های ساکن در سرزمین های اشغالی اعطا کرده است. به دنبال امضای این موافقت نامه، ژاپن نخستین کشوری بود که اعلام کرد کمکی 200 میلیون دلاری برای فلسطینی‌ها اختصاص خواهد داد و از آن زمان تا کنون رقمی نزدیک به یک میلیارد دلار از سوی ژاپن به دولت خودگردان برای کمک به فلسطینی ها پرداخت شده است. با توجه به آنچه گفته شد نوع مواضع و کنشگری توکیو در مساله فلسطین به هیچ وجه مطلوب صهیونیست ها نبوده و از دید بسیاری از تحلیل گران این موضوع از جمله مهمترین دلایل موثر بر سردی روابط بین ژاپن و رژیم اشغالگر قدس بوده است. 

پیروزی دموکرات ها در ژاپن و انگاره های صهیونیست ها مبنی بر سردی بیشتر روابط

پس از اعلان نتایج انتخابات پارلمانی ژاپن در شهریور ماه سال 1388 و مشخص شدن پیروزی قاطع حزب دموکراتیک ژاپن به رهبری هاتویاما بر رقیب سنتی یعنی حزب 'لیبرال دموکرات' که بیش از نیم قرن سکاندار حکومت در ژاپن بود، رسانه های صهیونیستی به صورت آشکار نگرانی خود را از روی کار آمدن حزب جدید اعلان داشتند. اعلان مواضع هاتویاما که خود را 'اوبامای ژاپن' می خواند به ویژه در زمینه سیاست خارجی صهیونیست ها را در خصوص فاصله گرفتن بیشتر توکیو از واشنگتن نگران ساخت. تقویت برخی مواضع پیشین توکیو که از سوی اسراییلی ها نامطلوب قلمداد می شد، موجب شد تا رسانه های صهیونیستی از جمله روزنامه 'هاآرتص' سیاست های ژاپن را در آینده نزدیک سیاست هایی پرتنش معرفی کنند. در زمان ابتدای پیروزی حزب دموکراتیک از سوی دستگاه های تبلیغاتی صهیونیستی این تصور القا می شد که ژاپن در دوران جدید به دنبال گسترش روابط با چین و دیگر کشورهای آسیایی خواهد بود و این به معنای آغاز تنش در سیاست خارجی و چالش زایی رویکردهای جهانی توکیو خواهد بود. همچنین دور از تصور نیست که دولت جدید، گروه مبارز 'حماس' به عنوان مهمترین تشکیلات فلسطینی معارض با تل آویو را به رسمیت شناخته و از اسراییل بخواهد برای حفظ حقوق شهروندان فلسطینی شهرک سازی خود را به شکل کامل متوقف کند. هر چند بحران ها و مشکلات پیش روی هاتویاما و نخست وزیران جانشین وی از حزب دموکراتیک نظیر وقوع سونامی، بحران گسترده مالی، رکود اقتصادی، ناکامی در مذاکرات با آمریکایی ها بر سر خروج نظامیان آمریکایی از خاک ژاپن و... در طول سال های اخیر اجازه نداد که رهبران این حزب بتوانند به شعارهای انتخاباتی خود جامه عمل بپوشانند اما موضع گیری های ابتدایی صهیونیست ها نسبت به سیاستمداران حزب دموکراتیک موجب شد تا فضای سرد تعاملات ژاپن و اسراییل سرد تر از گذشته دنبال شود.

ژاپن در برابر خواست های ضد ایرانی تل آویو

در برهه زمانی کنونی توکیو در برابر تکرار درخواست های پیشین صهیونیست ها مبنی بر همراهی بیشتر با فشارهای بین المللی علیه جمهوری اسلامی ایران قرار گرفته است. همان گونه که از سوی بسیاری از تحلیل گران پیش بینی می شود، مذاکرات صهیونیست ها با مقامات توکیو در خصوص روابط تجاری- اقتصادی با جمهوری اسلامی ایران در ادامه خط سیر سیاست های گذشته پی گیری خواهد شد. پیش از این و در جریان سفر نیمه رسمی 'رایوجی یامانه' معاون ارشد پارلمانی وزیر امور خارجه ژاپن به قدس که به دعوت 'دانی ایالون' معاون وزیر امورخارجه رژیم اشغالگر قدس در نهم بهمن ماه جاری صورت گرفته بود، مقام صهیونیستی آنچه را که خطر 'ایران هسته ای' خوانده به مسوولان ژاپن گوشزد کرده و عنوان داشته بود که توکیو باید به نحو موثرتری به تحریم های ضد ایرانی بپیوندد.در قبال نیازهای عدیده ژاپن به انرژی و صادرات قابل توجه نفت ایران به مقصد این کشور، در هفته های اخیر نیز صهیونیست ها تلاش کرده اند تا در کنار شریکان آمریکایی خود به توکیو اطمینان دهند که دیگر کشورهای صادر کننده نفت، قادر بوده و تمایل دارند که در صورت پیوستن کامل و تمام عیار ژاپن به تحریم ها، هر گونه کمبود و کسری توکیو را جبران و برطرف کنند.در شرایط کنونی مقاومت توکیو در برابر خواست آمریکایی ها و صهیونیست ها بر این مبنا ادامه دارد که تحریم نفت ایران و قطع مراودات پولی- مالی خالی از هرگونه توجیه منطقی است. تجربه کنشگری توکیو در روابط با جمهوری اسلامی ایران نشان می دهد که ژاپنی ها علاقه چندانی به همراهی با سیاست های تکسوگرایانه واشنگتن و دیگر سردمداران پروسه اعمال فشار بر جمهوری اسلامی ایران خارج از چارچوب توافقنامه های بین المللی ندارند. همچنین با توجه به اوضاع بحران زده اقتصاد ژاپن که ساختار اقتصادی این کشور را نسبت به گذشته و همچنین رقیبان بزرگ منطقه ای همچون چین و کره جنوبی آسیب پذیر نموده، گمان نمی رود توکیو خطر دست زدن به اقدامی را بپذیرد که ممکن است به افزایش بهای انرژی و بی ثباتی ترانزیت و واردات این کالای استراتژیک منتهی گردد. علاوه بر این صهیونیست ها نیز با توجه به مولفه های روابط خود با توکیو و در زمینه تاثیر گذاری بر تصمیم های مقامات ژاپنی از وزن قابل توجهی برخوردار نیستند که بتوانند شاهین ترازوی سیاست های ژاپن را به نفع کفه آمریکایی ها و در تقابل با ایران تغییر چندانی دهند.

منبع:ایرنا

تمام:حُرّ14