تاثیر انتفاضه بر رژیم صهیونیستی(12)-اعتدال و افراط در یهودیان(2)

صهیونیسم در نگاه ما ، چنان که صهیونیستها ادعا می کنند ، پدیده ای یهودی نیست ، بلکه عبارت است از  نوعی جدا سازی به منظور تحقق استعمار غربی . این پدیده یکی از شیوه های استعمار جدید در اسکان و اشغال است . در این شیوه ، استعمار ، زمین مورد نظر را از تصرف صاحبان اصلی آن خارج ، و آنان را آواره و یا نابود می کند .
رژیم اشغالگر صهیونیستی ، در سال 1948م. با تصرف بخش چشم گیری از سرزمین فلسطین ، تاسیس گردید و در جنگ ژوئن 1967م. بر بخش های دیگری از فلسطین سلطه یافت . و از آن پس به مصادره اراضی غربی کرانه رود اردن و نوار غزه و ساخت و ساز شهرک های صهیونیستی روی آورد . ابتدا عملیات تصرف اراضی ، بر دشت اردن و مناطق نزدیک به خط سبز ، که دارای جمعیت انبوه فلسطینی نبود ، متمرکز بود ؛ اما بعد در مناطق پر جمعیت فلسطین نیز ساخت و ساز شهرک های صهیونیستی انجام گرفت که برخی از آنها تبدیل به شهرکهایی مانند "معالی ادومیم" گردید .
در واپسین سال دوره نخست وزیری نتانیاهو و دوران دولت باراک ، عملیات احداث شهرک ها چنان گسترش یافت که مساحت آنها در کرانه باختری و نوار غزه ، از سال 1992م. (زمان امضاء معاهده اسلو) تا 2000م. به دو برابر افزوده شد.
از نگاه بسیاری از ناظران ، انتخابات به معنای ورود به آخرین مرحله عملیات پایان بخشیدن به جنگ و تضاد تاریخی به شمار می رود . به ویژه که این امر برابر بود با توسعه چشم گیر شرکت های پیشرفته صنعتی "های تک" و ایجاد فضای اقتصادی مطلوب . اینها همه ، جامعه اسرائیل را ، که از سال های طولانی مبارزه و ناآرامی رنج می برد ، به آینده ای روشن نوید می داد ؛ آینده ای که در آن ، اسرائیل خواهد توانست در زمره یکی از قدرتمندترین کشور های صنعتی غرب قرار گیرد (مقاله "افسرده و ناتوانند و تن به آموزش نمی دهند"، از دانی زکائی ، مجله نیم ، شماره 17، تابستان 2001م) .
زندگی ساکنان شهرک های صهیونیستی ، بسیار شیرین و دلپذیر به نظر می رسید ، و ساکنان شهرکهای دشت اردن از این که خود را در آستانه ورود به مرحله ای از رفاه و آسایش می دیدند ،  خوشحال و راضی بودند . به همین جهت رادیوی منطقه ،  برنامه های ویژه ای را در جهت جذب ساکنان جدید پخش می کرد . در این برنامه ها ، خواننده اسرائیلی در ترانه و آواز خویش ، همکیشان خود را برای تحقق آرزوهایشان ، با این تعبیر دعوت به مهاجرت به این منطقه می کرد : باید در یک مجتمع مسکونی ممتاز ، در منزلی ویژه سکونت یابی و از سکونت و آرامش و استقلال در زیباترین تخش های دشت اردن بهره مند شوی . (هارتض،سپتامبر 2001م)
در این میان ، شهرک صهیونیستی "یافیت" تبلیغات موفقیت آمیزی در جذب دهها خانواده (از جمله یک زوج همجنس باز) که تمایل خود را به استقرار در این شهرک نشان داده بودند ، به عمل آورد . برخی از آنان در اندیشه احداث یک مرکز عمده زراعی ، به صورت طبیعی و سنتی (بدون استفاده از کود شیمایی) بودند . در میان ایشان زنی متخصص در امور دینی و روحی ، تصمیم گرفتت به تنهایی در یک ساختمان دور افتاده زندگی کند تا بتواند قدرت روحی خود را محک بزند .
پس از آن ، هشت خانواده دیگر بدان جا وارد شدند و نام خود را در محله "خودت خانه ات را بساز" ثبت کردند . فرزندان اهالی این شهرک چندان تحت تاثیر مثبت محیط واقع شدند که تصمیم گرفتند پس از خدمت سربازی ، برای ادامه زندگی به همان جا بازگردند .
بدین ترتیب با تبلیغاتی که انجام شد ، 130 باب از خانه های منطقه به فروش رسید و شور زندگی مجددا در شهرک صهیونیستی "یافیت" راه یافت و منطقه ویژه بازی و تفریح کودکان ، یک بار دیگر سرشار از نشاط و حیات گردید و مهد کودک دوباره فعال ، برنامه های تفریحی شبانه از سر گرفته شد و احساس خوشبختی ، همه ساکنان ، به ویژه سالخوردگان را فرا گرفت .
این حیات دل انگیز و لذت بخش ، هر روز ادامه داشت و روزانه هزاران اتومبیل در جاده شماره 90 به رفت و آمد می پرداخت و رانندگان ، گاه در مقابل پمپ بنزین می ایستادند ، ساندویچی نیز تهیه می کردند و همه چیز بر وفق مراد پیش می رفت .
در این جا لازم است پیش از پرداختن به آثار انتفاضه به دو دیدگاه معتدل و افراطی صهیونیستی نگاهی کنیم :
برخی از هواداران صلح و آرامش برآنند که اساس درگیری فلسطینیان و صهیونیست ها ، جنبه روانی دارد و باید از میان برداشته شود . و البته این امر جز با ایجاد امنیت در میان ساکنان شهرک ها صهیونیستی ، امکان پذیر نیست . این افراد تاکید می کنند چنانچه این امر تحقق پذیرد به جای افراط و خشونت ، به نحوی اعتدال و میانه روی را شاهد خواهیم بود . در این صورت می توانیم با آنان پای میز مذاکره گرد آییم و با منطق خرد ورزی ، به تفاهم معقولی ، که مصالح  دو طرف را تامین می نماید، دست یابیم .
آنچه این افراد از آن تجاهل و غفلت می ورزند این است که خصومت و تضاد میان اعراب و اسرائیل ، جنبه ذهنی و روانی ندارد ، بلکه این امر ناشی از یک سلسله امور واقعی و خارجی است . صهیونیست ها مجموعه ای از انسان های تازه وارد غربی به سرزمین فلسطین هستند که خود را بر آن تحمیل کرده و مردم بومی آنجا را بیرون رانده اند . از اینرو اصلاح اوضاع جاری فلسطین جز از طریق واگذاری زمین های اشغالی به صاحبان اصلی و بازگرداندن ملتی که از آن اخراج شده اند ، امکان پذیر نیست .
اما این پرسش ها هم چنان باقی است :
دلیل خشونت روز افزون صهیونیست ها چیست ؟
به چه دلیل یهودیان اسرائیلی ، از شارون قاطعانه حمایت می کنند ؟
چرا رعب حاصله از عملیات شهادت طلبانه فلسطینیان ، آنان را به رعایت جانب اعتدال ، وا نمی دارد ؟
آیا انتخاب شارون ، دلیلی قاطع بر صدق نظر مخالفان جنبش انتفاضه تلقی نمی شود ؟ زیرا در حقیقت ، شارون تندرو ، جای باراک میانه رو را در برابر عملیات شهادت طلبانه فلسطینیان گرفت .
برای پاسخ به این سوالات ، باید به این نکته اشاره شود که جامعه اسرائیلی ، ساکنان اصلی این سرزمین را با یکی از سه ویژگی زیر می شناسد :
1 انسان غایب ؛
2 انسان حاشیه ای ؛
3 انسان حقیقی .
البته این نگرش های سه گانه ، ثابت و همیشگی نیست ، بلکه مانند هر صورت ذهنی دیگر ، بر اساس  شرایط ، تغیر می کند ؛ چنان که اختلاف توازن قوا ، نقش موثری در تضعیف و یا تقویت صورت ذهنی مزبور دارد .
تمام/ن/24