دستگاههای جاسوسی اسراییل(2) - نوع خروجی
کیفیت و نوع تولیدات (خروجی) دستگاه های اطلاعاتی اسرائیل بر اساس چارچوب کاری آنها متفاوت است ولی به هر حال می توان سه نوع محصول و داده اطلاعاتی را دسته بندی کرد:
1- داده های اطلاعاتی مورد نیاز برای نهایی سازی تصمیمات سرنوشت ساز در سطوح سیاسی و نظامی راهبردی . بدین معنا که دستگاه اطلاعاتی اوضاع سیاسی و راهبردی را در برابر چشمان تصمیم گیرندگان ترسیم می کنند تا با اطلاع از آن با تهدیدها مقابله شود.
2- داده های اطلاعاتی و جاسوسی لازم برای فعال سازی تاکتیک های نیروهای امنیتی و نظامی نظیر گردآوری اطلاعات دقیق درباره پایگاه های فرماندهی و محل نصب موشکهای دشمن و یا جمع معلوماتی که مواجهه با حملات شهادت طلبانه و تک های ایذایی و نیز بازداشت دست اندرکاران آن کارامد باشد.
3- انجام عملیات جنگی و منکوب کردن تحرکات متخاصمانه نظیر حملات سری بر ضد سلاحهای پیشرفته و غیرسنتی دشمن و ناکام گذاشتن طرحهای نظامی و چریکی ضد اسرائیلی و مقابله با فعالیتهای جاسوسی دشمن.
با توجه به این تقسیمات می توان نتیجه گرفت که فعالیت های اطلاعاتی و استخباراتی صهیونیست ها در دو سطح انجام می شود :
أ – ماموریتهای اطلاعاتی سنتی که تمام دستگاه های اطلاعاتی جهان به شکل روتین بدان می پردازند.
ب – ماموریت های اطلاعاتی روزآمد به معنی بکارگیری دستگاه اطلاعاتی به عنوان یک "جنگجو" ی شریک در جنگ.
همچنین فرایند "تامین داده های اطلاعاتی امنیتی " یکی از دستاوردهای دستگاه جاسوسی اسرائیل می باشد چرا که از جمله وظایف این دستگاه ها تهیه بانک اطلاعاتی مربوط به اوضاع راهبردی محیط پیرامون اسرائیل و ارائه به مقامات سیاسی در جهت تصمیم سازی امنیتی و سیاست خارجی و ارائه اطلاعات درباره خطرات آنی و آتی پیش روی اسرائیل است و این همه به شرط آنکه وضعیت داخلی اسرائیلی برای دیگران فاش نگردد.
ارزیابی ها و برآوردهای دستگاه های اطلاعاتی حداقل سالانه یکبار به حکومت صهیونیستی ارائه می شود حال آنکه روزآمدسازیهای این گزارشها و قضایای مرتبط با آن بشکل مستمر در طول سال به اطلاع نخست وزیر می رسد.
اما جالب آنست که بدانیم "امان" به یاری برخی شاخه های دیگر "دینام" اصلی دستگاه اطلاعاتی اسرائیل در امور ارزیابی و نتیجه گیری می باشد و تنها سازمانی است که تمام عناصر برآورد اطلاعاتی را مورد کنکاش قرار می دهد و از اینرو می تواند به اراده خود داده ها را از صافی بگذراند و یک گزارش اطلاعاتی فراگیر و نهایی به دست دهد .اما دیگر دستگاه های اطلاعاتی برآوردهایی در زمینه های بخصوص و محدود دارند که متفاوت از محصول ماموریت ها و فعالیت های امان است ولی با این وجود تمام زمینه های تحقیقاتی در تمام دستگاه های اطلاعاتی اسرائیل با هم همکاری ها و دادوستدهایی دارند.
مدیریت و میزان همکاریها
در دستگاه جاسوسی و اطلاعاتی اسرائیل هیچ یک از موسسه ها اداره مرکزی و هسته برنامه ریزی و هدایت فعالیت های استخباراتی نیستند بلکه هر واحدی از لحاظ ساختاری و روش کاری جداگانه کار می کند، همچنین بین خود یک برنامه کاری مشترک نیز ندارند، بودجه هاشان نیز از محل واحدی تامین نمی شود و زیر نظر یک سازمان عام نیز نیستند. بنابراین هر یک از این دستگاه ها شامل واحدها و کمیته های مستقلی است که زیرمجموعه هایی به شرح زیر دارد.
1- هیئت پژوهشگران ویژه که وظیفه تحقیق و جمع آوری اطلاعات را دارند.
2- کادرهای اجرای ماموریت سری بر ضد دشمنان با تکیه بر دستاوردهای اطلاعاتی بخش های تحقیقاتی .
3- واحدهای فنی، زیرساختی و کمیته هماهنگ سازی که فرصت فعالیت اتوماتیکی با جریانی سیال را برای دستگاه اطلاعاتی فراهم می کنند.
اما درباره ساختار سازمانی و اداری دستگاه های اطلاعاتی اسرائیل نیز باید گفت "امان" از باقی دستگاه های دیگر گسترده تر است و قدرت مانور آن نیز در برخی زمینه ها نظیر شنود، عکسبرداری هوایی، پژوهش و ماموریت های ویژه بیش از سایر دستگاه ها می باشد.
اما دستگاه های موساد و شاباک تخصص بیشتری در تعامل با موضوعات مربوط به افراد ( یعنی کشف، شکار و گردآوری اطلاعات از ایشان، بکارگیری مزدوران و انجام مصاحبه و تحقیق با جاسوسان) عملیات پیشگیرانه و اجرایی ویژه مزدوران و جاسوسان دارند . موساد تحرک و پویایی خاصی در عملیات خارج از اسرائیل دارد و شاباک همین پویایی و برش را در داخل اراضی اشغالی دارد.
با آنکه هیچ سازمان مرکزی این دستگاه های جاسوسی را هماهنگ نمی کند ولی این دستگاه ها در برخی زمینه های مشترک با یکدیگر فعالیت دارند که شامل موارد زیر است :
1- همکاری محدود سران دستگاه ها : این فرایند متاثر از منافع مشترک این دستگاه هاست و بشکلی جدی و مقرراتی انجام می پذیرد چرا که هیچ یک از دستگاه ها دست به کاری نمی زنند که باعث تضعیف طرف مقابل شود.بعنوان مثال سران این دستگاه ها می توانند توانمندیهای اجرایی خاصی را بسان دیگر دستگاههای اطلاعاتی دنیا برای خود و معاونانشان فراهم آورند که البته این امر موجب دشواری هایی از جمله مهمترین آنها برخورد بین روسای دستگاه ها، خواهد بود.
2- شورای سران دستگاه های اطلاعاتی: در این شورا علاوه بر سران دستگاه ها مشاور نظامی نخست وزیر نیز حاضر است و نشست به منظور رد و بدل آخرین رخدادها و دستاوردهای اطلاعاتی و نتیجه گیری مشترک و هماهنگ سازی در زمینه های کاری مشترک و راهبردی انجام می شود.
3- همکاری محدود بین هیئت های اجرایی که به انجام عملیات مشترک و با مهارتی عالی انجامیده ولی حجم این همکاریها ناچیز است چرا که اساسا متاثر از منافع مشترک دستگاه های اطلاعاتی می باشد نه آنکه بر اساس برنامه ریزی یک دفتر مرکزی هماهنگ کننده باشد .گاهی نیز در اثر شخصیت و روابط شخصی سران دستگاه ها و دشواریهایی که برای دستیابی به تفاهم مشترک با یکدیگر دارند، تعامل چندانی صورت نمی پذیرد.
4- همکاری فراگیر و ریشه ای در زمینه داده های اطلاعاتی : با وجود این امر در واقع همکاری عملی در زمینه داده های کارامد نظیر نتیجه گیری های کارامد از عملیاتهای انجام شده، وجود ندارد.
5 – سند موافقت بر تقسیم مسوولیت ها و ماموریت های دستگاه های اطلاعاتی: این سند به عنوان نتیجه همکاری مشترک دستگاه های اطلاعاتی می باشد که به امضای سران دستگاه ها ،وزیر جنگ و نخست وزیر اسبق شارون رسیده است. این سند در سایه نبود یک سازمان اداری وحدت بخش بین این موسسه های اطلاعاتی به دلیل مشارکت مشخص شده آن در زمینه همکاری این موسسه ها از اهمیت بسزایی برخوردار است.
6- سند تعیین اهداف مهم : این سند موضوعات مهمی را که دستگاه اطلاعاتی بایستی با اهتمام پیگیری نماید بر اساس جدول اولویت ها مشخص می کند . این سند که توسط موسسه امان تهیه می شود توسط سران سیاسی تایید می گردد .این سند با وجود اینکه مهمترین زمینه های فعالیت اطلاعاتی را مشخص می کند به دلیل تفاسیر مختلف از آن و نبود یک دستگاه اداره مرکزی فعالیت اطلاعاتی، بشکلی حاشیه ای بکار گرفته می شود!
7- تنظیم یک دوره آموزشی مشترک برای سطوح مختلف در دستگاه های اطلاعاتی با هدف تبادل تجارب و مهارتها.
8- پایگاه یادبود و سوابق اطلاعاتی: که هدف آن جمع کردن و ایجاد همکاری بین کارمندان سابق دستگاه های اطلاعاتی اسرائیل می باشد.
دستگاه های اطلاعاتی صهیونیستها عنصر بسیار مهمی در مجموعه امنیتی و مجموعه امور خارجه این رژیم است چرا که نه فقط دستگاهی برای تامین اطلاعات ضروری هستند بلکه در انجام ماموریت های سری و تکمیل عملیات ویژه نیروهای مسلح، وزارت خارجه و پلیس با هدف دفاع از این رژیم و عملی کردن اهداف قومی یهود، نقش کلیدی دارند.
با وجود اهمیت فوق العاده دستگاه های اطلاعاتی اسرائیلی، این دستگاه ها نظام سازمانی سستی دارند و برنامه کاری فراگیر و بودجه عمومی یا دستگاه نظارتی بخصوصی ندارند و همکاری بین آنها نیز جزئی بوده و شکل مشخص و هماهنگ شده ای ندارد و هر از گاهی به دلیل خواست شخصی، سران هر دستگاه تغییر می کند .
گویا با نبود یک سامانه مرکزی هماهنگ کننده این دستگاه ها نوعی تباین و ابهام آلودگی در عملکرد آنها مشاهده می شود و هر چه فعالیت این دستگاه ها در امور "پروتوکولی" افزایش یابد و برای توسعه بخشیدن به فعالیت در دیگر زمینه ها تلاش کند ،حجم انعطاف پذیری بین انها کاسته شده و دچار برخوردها و درگیریهای بیشتری می شوند.
بر اساس آن چه گذشت می توان اینگونه نتیجه گرفت که دشواریهایی که در زمینه همکاری این دستگاه ها مشاهده می شود به شکل کلی مربوط به حالت ابهامی است که از مشکلات اساسی موجود در مجموعه امنیت ملی اسرائیل سرچشمه می گیرد که عبارتند از :
1- نبود یک دستگاه واحد که معنای امنیت قومی راهبردی اسرائیل را مشخص کرده و در راه اجرای ان تمام نیروهای فعال در دستگاه امنیتی را به کار گیرد.
2 – ابهام درباره شایستگی سران سیاسی در حوزه امینت قومی اسرائیل .
ـــــــــــــــــــــــــــــ
پایان بخش دوم از مجموعه چهاربخشی
صفحات اجتماعی
اینستاگرام تلگرام توییتر آر اس اس