حرم ابراهیمی در شهر الخلیل با قدمت چند هزار ساله وقایع مهمی را بر خود دیده که بخش هایی از آن را در ذیل می آوریم.
به گزارش خبرگزاری قدس(قدسنا)، مسجد حضرت ابراهیم (ع) در مرکز شهر خلیل الرحمن و در میان کوی و برزن هایی با قدمت بیش از 6 هزار سال قرار دارد، گلدسته های این مسجد سر به افلاک کشیده است. این مسجد گنبدها و رواق هایی تاریخی دارد که هویت این شهر عربی اسلامی را به تصویر می کشد، در دامان خاک آن تعدادی از پیامبران عظیم الشان از جمله حضرت ابراهیم خلیل الله، حضرت اسحاق، حضرت یعقوب و حضرت یوسف که درود خداوند بر همگی آنان باد آرمیده اند و این مساله به شهر خلیل الرحمن رنگ و بوی معنوی بخشیده است؛ به گونه ای که به محفل علما و دینداران مبدل گشته است.
تاریخچه حرم ابراهیمی و شهر الخلیل
این شهر کهن 6 هزار سال قدمت دارد، آن را عرب های کنعانی بنا نهاده اند، حضرت ابراهیم (ع) در سال 2800 پیش از میلاد در آن سکنی گزید، سپس به آرامگاه خود آن حضرت و فرزندان و نوادگانش مبدل شد، آن بزرگوار پایه های شهر الخلیل را بر اساس ایمان و یکتاپرستی بنیان نهاد.
مسلمانان در سال 15 هجری شهر الخلیل را فتح کردند، این اقدام پس از فتح بیت المقدس صورت گرفت، ولی صلیبی ها بار دیگر آن را در سال 492 هجری را به اشغال خود درآوردند و به مدت 90 سال آن را تحت سیطره خود نگه داشتند، ولی بعدها به کانون اسلام مبدل گشت، این اقدام پس از آن صورت گرفت که صلاح الدین ایوبی در سال 583 هجری آن را از چنگال صلیبی ها آزاد کرد.
شهر الخلیل در دوره حکمرانی مملوکی ها (650 تا 915) شاهد عمران و آبادانی بود، مملوکی ها در این شهر مساجد، مدارس، تاسیسات و چندین گرمابه ساختند که این بناها تاثیر عظیمی در فرهنگ و تمدن این شهر و فلسطین داشت.
مسجد ابراهیم (ع) در سایه اشغالگری رژیم صهیونیستی
رژیم صهیونیستی در چهارم ماه ژوئن سال 1967 شهر خلیل الرحمن را به اشغال خود درآورد، نظامیان و مستعمره نشینان صهیونیست به تمامی بخش های این مسجد تاخته و در آنها مراسم های رقص و پایکوبی بر پا کرده و اقدام به شراب خواری نموده و حرمت آن را زیر پا گذاشته و با این تجاوزات احساسات مسلمانان را جریحه دار کردند.
رژیم اشغالگر قدس این مسجد را به یک معبد یهودی مبدل کرد و تمامی بخش های آن را به سیطره خود درآورد و آن را به یک پادگان نظامی مبدل ساخت، نیروهای ارتش رژیم صهیونیستی تمامی محله های واقع در شرق مسجد ابراهیم را با خاک یکسان کردند، این محله ها در مجاورت مسجد ابراهیم قرار داشت، هدف از این اقدامات ممانعت از ورود نمازگزاران به این مکان مقدس بود.
اشغالگران صهیونیست بخش های وسیعی از محله های السلایمه و جابر و العین الحمراء را ویران کرده و به جای این محله ها گردشگاه ها و تفرجگاه ها و کازینوهایی برای مستعمره نشینان صهیونیست ساختند.
فجایعی را که صهیونیست ها در داخل این مسجد به بار آوردند جانکاه و هولناک بود، مسئولان صهیونیستی در ماه می سال 1980 رسما با بر پایی آیین های مذهبی یهودیان در داخل این مسجد و محوطه و صحن های آن به جزء رواق الجاولیه موافقت کردند که سلطان سنگر الجاولی آن را در قرن هشتم هجری یعنی در عصر مملوکی ها؛ به ویژه در دوره سلطان قلاوون احداث کرد.
محوطه اصلی این مسجد از جمله های صحن های ابراهیمی و اسحاقی و یعقوبی و یوسفی به سیطره مستعمره نشینان صهیونیست درآمد، آنان صندلی های خود را در آنجا چیدند و صندوق های مملوء از کتاب های توراتی و ابزارهای دینی را در آنها گسترانده و مسلمانان را از ورود به این محوطه ها و اقامه نماز در آنها منع کردند و فقط به آنان در روزهای عید (فطر و قربان ) اجازه اقامه نماز دادند.
کشتار نمازگزاران فلسطینی در مسجد ابراهیم (ع)
ورود "باروخ گولدشتاین" در مورخه 25/2/1994 به مسجد ابراهیم (ع) و قتل عام 35 نمازگزار و مجروح کردن 350 تن دیگر، تجاوزی بی سابقه در تاریخ جنایات دشمن صهیونیستی به شمار می رود.
پس از این جنایت تحولات فراوان و خطرناکی رخ داد که در جریان آنان مسلمانان به عنوان قربانیان این تجاوز مجازات شدند، دشمن صهیونیستی کمیته تحقیقی تحت عنوان "شمگار" را تشکیل داد، در این دوره مسجد ابراهیم بسته شد و اشغالگران صهیونیست از ورود نمازگراران به این مکان مقدس ممانعت کردند.
تصمیمات این کمیته بسیار خطرناک می باشد، این مسجد میان مسلمانان و یهودیان تقسیم گردید، به نحوی که یهودیان 70 درصد آن را و مسلمانان 30 درصد آنان را به هیمنه خود درآوردند و مسئولیت امنیتی آن به طور کلی به ارتش عبری واگذار گردید.
نیروهای صهیونیستی به مدت 12 روز در سال از جمله مناسبت های دینی و پست های بازرسی مسلمانان را از اقامه نماز در آن منع کرده و پست های بازرسی آلومینیومی دایر نمودند که محوطه های داخلی را از همدیگر جدا می کرد؛ به نحوی که این مسجد از لحاظ شکل ظاهری به یک معبد یهودی مبدل گشت.
نیروهای ارتش رژیم اسراییل همچنان نمازگزاران فلسطینی را از ورود به این مکان مقدس منع می کنند و فقط در برخی روزها به آنان اجازه حضور در این مکان را می دهند.
مساله ای که انسان جوان را پیر می کند، اینکه وقتی می خواهی در داخل این مسجد نماز بخوانی با 7 پست بازرسی مواجه می گردی که در بعضی از آنها نیروهای صهیونیستی مستقر شده اند و در برخی دیگر هم گیت های الکترونیکی و دوربین قرار دارد و به همین خاطر تعداد نمازگزاران کاهش یافته و فعالیت های اقتصادی شهر الخلیل به رکود گراییده و تمامی مغازه ها و بازارهای اطراف این مسجد بسته شده است، مساله ای که موجب تشدید تجاوزات مستعمره نشینان صهیونیست و تجاوزات آنان علیه فلسطینیان شد.
در همین رابطه "محمد ذیاب ابوصالح" یک پژوهشگر فلسطینی تاکید کرد: تعدی یهودیان به مسجد ابراهیم (ع) از زمان انتفاضه الاقصی تاکنون به 666 مورد می رسد.
از سوی دیگر، "زید الجعبری" مدیر اوقاف الخلیل تاکید تصریح کرد: یهودیان در ماه ژانویه سال جاری از پخش صدای اذان در این مسجد ممانعت می کنند و مدعی هستند که پخش صدای اذان برای مستعمره نشینان صهیونیست مزاحمت ایجاد می کند.
کمیته عالی اسلامی در قدس اشغالی با انتشار گزارشی اعلام کرد: تجاوزات اسراییل در سال گذشته به مسجد ابراهیم به اوج گرفت؛ به گونه ای که نیروهای ارتش رژیم صهیونیستی این مسجد را در سال گذشته 23 بار بسته و به 174 نمازگزار حمله کرده و 31 جوان و دختر و زن را در ورودی این مسجد به بهانه تلاش برای چاقو زدن به آنان بازداشت کردند، طرح های دشمن صهیونیستی برای یهودی سازی این مسجد و سیطره کامل بر آن همچنان ادامه دارد، رژیم صهیونیستی همچنان به تبعید نمازگزاران ادامه می دهند، این اقدام از طریق اعمال فشار نظامیان و مستعمره نشینان صهیونیست صورت می گیرد.
تمام/ع ن /26
