روایت تکان دهنده شهروندان غزه از دوران اسارت خود و رفتار وحشیانه نظامیان صهیونیست/ شیوه‌های وحشتناک شکنجه در بازداشتگاه‌های مخوف اشغالگران

"جوان محمود صالح" خبرنگار قدسنا در نوار غزه: اقدامات رژیم صهیونیستی علیه بازداشت شدگان فلسطینی با منشورها و قوانین بین المللی به ویژه توافقنامه چهارم ژنو سال 1949 تعارض دارد، توافقی که انتقال اسیران از اراضی اشغالی به مراکز بازداشت در اراضی تحت سلطه اشغالگران را منع کرده و ناپدیدسازی اجباری و شکنجه و تعدی به کرامت انسان را جرم دانسته است و این جنایت به پرونده تجاوزات ارتش رژیم اسرائیل به فلسطینیان در نوار غزه و دیگر مناطق فلسطینی اضافه شده است.

برآوردهای اولیه به ثبت بیش از سه هزار مورد بازداشت اشاره می‌کند که دستکم 200 نفر از آنها زن و کودک هستند و هیچ اطلاعات رسمی از مکان‌های بازداشت یا شرایط و اتهامات وارده به آنها در دست نیست.
 

"م، ن" 26 ساله می‌گوید: نظامیان صهیونیست مرا در ایست‌های بازرسی در نزدیکی میدان الکویت که شهر غزه را از منطقه مرکزی جدا می‌کند، بازداشت کردند. در این ایست بازرسی افراد دیگری هم بازداشت شدند.

وی افزود: مرا با باتوم و قنداق تفنگ‌هایشان مورد ضرب و شتم قرار دادند که آثار این ضرب و شتم در جای جای بدن من و به طور خاص در پشت من نمایان است، شکنجه من در تمام دوران بازداشت ادامه یافت و در طول دوران 50 روزه بازداشتم، تنها یک بار توانستم استحمام کنم.نظامیان صهیونیست در طول این دوره، عمدا و به اشکال مختلف که قابل توصیف نیست، به ما اهانت می‌کردند.

این شهروند فلسطینی خاطر نشان کرد:همه ما را با باتوم‌های فلزی و برقی و ریختن آب داغ بر روی سرهایمان، شکنجه می‌کردند و شماری از اسرائیلی‌ها هم با موبایل‌هایشان، لحظات شکنجه و ضرب و شتم ما را فیلمبرداری می‌کردند و در حالی از ما عکس می‌گرفتند که هیچ لباس مناسبی به تن نداشتیم و همچنین هنگام خواب هدف حمله سگ‌هایشان قرار می‌گرفتیم.

وی ادامه داد: حتی برای قضای حاجت اجازه خروج از زندان را به من نمی‌دادند و فقط هر 24 ساعت یک بار این اجازه را به من می‌دادند، در طول دوران بازجویی که چهار روز طول کشید، چشمانم را بسته بودند، سئوالات بازجویی درباره رزمندگان و مقاومت و تونل‌های آن منطقه‌ای بود که ما در آنجا زندگی می‌کردیم.

این شهروند فلسطینی اظهار داشت به مدت چهار روز از خوردن غذا محروم بودم تا اینکه مرا به زندانی در قدس اشغالی منتقل کردند، از سرما رنج کشیدم، مرا از پتو یا تشک برای خواب در دورانی که در زندان بودم، محروم کردند.

"ابوعمر،ک"، 42 ساله هم می‌گوید: نظامیان صهیونیست با یورش به منزلم در بیت لاهیا، مرا بازداشت کردند، به آنها گفتم ناراحتی قلبی دارم، ولی آنها اعتنایی نکردند، آنها مجبورم کردن لباسهایم را درآورم، به یک خانه که بمباران کرده بودند، منتقل کردند، احساس کردم می‌خواهند مرا اعدام کنند، بدون اینکه احدی متوجه شود. آنها تعداد بیشتری از همشهریان و افرادی از اماکن دیگر را بازداشت کرده و به بازداشتگاهی که یک قفس آهنین بود، منتقل کردند که در مسیر حرکت متحمل رنج و سختی و اهانت زیادی شدم.

وی افزود: در طول دوره بازداشت در معرض ضرب و شتم با باتوم و دشنام و الفاظ رکیک قرار داشتیم، احساس تشنگی شدید داشتیم، وقتی از آنها درخواست آب می کردیم، آب را در برابر چشمانمان بر روی زمین می ریختند تا ما را عذاب روحی دهند، در حالی که عطش ما را اذیت می کرد، مجبورمان می کردند بر روی زانو بشینیم، آن هم در حالی دو دستمان بسته بود، روزها را همینگونه بدون حرکت سپری کردیم.

ابوعمر خاطر نشان کرد که در طول دوران بازداشت که حدود 45 روز طول کشیده، در معرض شکنجه و ضرب و شتم قرار گرفته و نظامیان صهیونیست، آنها را عریان کرده و مورد ضرب و شتم و شکنجه قرار داده و با ادعای اینکه ما خرابکاران حماسی هستیم، مورد تمسخر قرار می دادند.

"ض، ح" شهروند 31 ساله فلسطینی هم درباره نحوه بازداشت و دوران سخت اسارت خود می‌گوید که نظامیان صهیونیست، مرا در ایست نظامی خود در میدان الکویت بازداشت کرده و مرا وادار کردند لباسهایم را درآورم، مرا مورد ضرب و شتم شدید قرار دادند. ما خودمان را با پتوهای خیس می پوشاندیم، با سرمای غیر عادی روبرو بودیم، آبی نیاشامیدیم.

وی افزود نظامیان صهیونیست ما را به مکان دیگری منتقل کردند و مورد انواع شکنجه قرار دادند، به  هر مکانی که ما را منتقل می کردند، شیوه شکنجه جدیدی را علیه ما به کار می بردند، یک نظامی صهیونیست با پایش به  صورتم کوبید، هنگامی که اعتراض می کردم، او و همقطارانش با شدت بیشتری مرا لگد می زدند. روزهایی را سپری کردیم که کوهها هم قادر به تحملش نبودند(کنایه از شدت شکنجه و ضرب و شتم)، جزئیاتی وجود دارد که هیچ زندانی نمی توان آنها را بیان کند.

این شهروند فلسطینی ادامه داد: تمام بازداشت شدگان را در فضای باز به طور مستمر مورد ضرب و شتم قرار می دادند، آنها مرا از پای از سقف آویزان کردند، تقریبا روزی چهار تا شش ساعت در معرض شکنجه بودم، آنها مرا تهدید کردند که خانواده ام را مورد تعرض و هتاکی قرار می دهند، آنگاه عکسهایی را به من نشان داده و گفتند که مربوط به اعضای خانواده ام است و آنها را به شهادت رسانده اند.

وی گفت اطلاعاتی را از من درخواست می کردند که چیزی از آن نمی‌دانستم،صهیونیستها ما را وادار می کردند به گروههای مقاومت و شخصیتهای مشخصی فحاشی کنیم و اینکه برای اسرائیل هورا بکشیم و درباره سگ آنها که به ما حمله می کرد، بگوییم تاج سرمان است.

ابوخالد 61 ساله در گفتگو با خبرگزاری قدس درباره نحوه بازداشت و شکنجه خود که 25 روز طول کشید، گفت اگر دوران بازداشتم بیشتر از این زمان طول می کشید، به خاطر ضرب و شتم و شکنجه شدید وگرسنگی و محرومیت از غذا، جانم را از دست می دادم، نظامیان صهیونیست، نان کپک زده را به من می دادند. آنها در اتاقهای بازجویی از من درباره تونلها و اسیران و شخصیتهایی از جنبش حماس و جنبش جهاد اسلامی سئوال می کردند، به آنها می گفتم من چیزی از آنها نمی دانم، چرا که من غیر نظامی هستم و عمرم را در کار و خانه سپری کردم و 61 سال دارم. وقتی می گفتم که چیزی نمی دانم، بازجوی صهیونیست جام خشم خود را بر سرم لبریز می کرد و مستقیما به چشم و صورتم می کوبید، چنین شکنجه ای را در زندگی ام ندیده بودم، بدترین رفتارها را با ما کردند و به سن و سال بالایم هم اعتنایی نکردند.

وی درباره رنجی که متحمل شد، افزود در کنار شکنجه جسمانی، در معرض توهین روحی روانی شدید قرار داشتیم، آنها با الفاظ رکیک به من توهین می کردند و برای روزهای متمادی چشمانم را بسته بودند.

"م" به "خبرگزاری قدس" می‌گوید : نظامیان رژیم اشغالگر، مرا از منزلم در محله الزیتون شهر غزه بازداشت کردند، از لحظه بازداشت، چشمانم را بستند و به شیوه توهین‌آمیز مرا مورد بازرسی بدنی قرار دادند، از برخی اسامی در محله‌ای که زندگی می کنم، سئوال کردند، آنگاه مرا به بازداشتگاه بردند، مجبورم کردم تمام لباسهایم را درآورم، برخی نظامیان به من نگاه می کردند و الفاظ رکیک به کار می بردند، برخی لباسهایم را به من ندادند و من احساس سرما می کردم.

وی افزود: که 22 روز در بازداشت بودم و بارها مرا مورد بازجویی قرار دادند، هر بار نظامیان زن صهیونیست، مرا برهنه می‌کردند و قادر به دفاع از خود نبودم و نظامیان مرد هم به من نگاه کرده و به من می خندیدند، آنها به من فحاشی و حتی تهدید به تعرض جنسی می‌کردند.

وی افزود هرگز در طول زندگی خود، اهانتی را که نظامیان زن و مرد رژیم اشغالگر به من کردند، فراموش نخواهم کرد.

حالت حزن و اندوه در هنگام گفتگوی این زن فلسطینی بر چهره اش آشکار بود، او می‌گوید به سبب رفتار غیرانسانی و توهین آمیز اشغالگران، آسیب روانی دیده است، آنها رعایت حال زنان را نمی کردند و به همین سبب این رفتارها هرگز از خاطره ام نخواهد رفت.
 

محمد می گوید که آثار ضرب و شتم و شکنجه بر بدنهای شهروندان بازداشت شده وجود دارد که در طول دوران بازداشت در زندانهای اسرائیلی مورد ضرب و شتم مستمر قرار داشتند.
 

انتهای پیام/ر.ی/20