دست مقاومت برای مذاکره
دست برتر است

به گزارش خبرگزاری قدس(قدسنا)، با وجود گذشت صد و چهل و نهمین روز از عملیات طوفان الاقصی، رژیم صهیونیستی با شراکت راهبردی ایالات متحده آمریکا تاکنون نتوانسته اقدام مثبت و برگ برنده پیروزی در عرصه منازعه به دست آورد. صهیونیست ها با وجود تهدیدات و تبلیغات گسترده برای حمله زمینی گسترده به رفح اعلام کردند که حملات خود را به این منطقه تا 17 اسفندماه به تعویق خواهند انداخت و این یعنی رژیم صهیونیستی نه تنها توان حمله زمینی گسترده به رفح را ندارد بلکه در روند جنگ یک طرفه و بدون هیچ توافقی دست از حملات خود کشیده که این اقدام حاکی از ضعف این رژیم است.

در این خصوص خبرگزاری قدس(قدسنا) در گفت و گوی اختصاصی با دکتر مجتبی فردوسی پور، کارشناس ارشد مسائل غرب آسیا به تشریح شرایط میدانی و سیاسی در غزه پرداخته است.

فردوسی پور در پاسخ به این سوال مبنی بر این که در شرایط پیچیده جنگ در غزه و تهدیدهای متقابل یکدیگر توسط مقامات رژیم صهیونیستی و مقاومت، حمله به جنوب غزه از سوی صهیونیست ها چه تبعاتی را در بر خواهد داشت پاسخ داد: برای ایالات متحده آمریکا و اسرائیل هیچ دستاورد پیروزمندانه ای نبوده است چون آن ها هدف گذاری اساسی شان برای وضعیت میدان نبرد در غزه را نابودی جنبش مقاومت در غزه به طور کامل اعلام کرده بودند که برای آن ها حاصل نشد.

وی ادامه داد: نکته حائز اهمیت دوم این است که صهیونیست ها خواستند با خلع سلاح مقاومت و کوچ اجباری فلسطینیان از غزه به خارج آن بتوانند تضمین امنیت غلاف غزه به خصوص شهرک های امنیتی رژیم صهیونیستی در سدیروت و عسقلان را به دست بیاورند که تا به حال اتفاق خاصی در این خصوص به وجود نیفتاده و آخرین تغییرات میدان نبرد این بوده که اسرائیلی ها از مرحله دوم عملیات در غزه به مرحله سوم رفته اند که این اقدام به معنی این است که اسرائیلی ها آتش گسترده و بی هدف خود را به هدف قراردادن نقاط سوق الجیشی که شناسایی می کنند تقلیل خواهند داد و این اقدام ناشی از فشار ایالات متحده آمریکا برای مدیریت و فرماندهی رژیم صهیونیستی نیست بلکه نشان گر ضعف آن هاست که بعد از گذشت نزدیک به 5 ماه تا الان نتوانسته اند از ریختن حجم زیاد آتش در نوارغزه دستاوردی داشته باشند و شاید توجیه این کار صهیونیست ها این باشد که برای اینکه بتوانند افکارعمومی را مقداری از التهاب کم کنند و یا حمایت آن ها را به دست بیاورند، آرایش نظامی خود را به صورت حضور کمتر در میدان تغییر دهند و این شاید تنها برگ برنده رژیم صهیونیستی است که با این کار توانسته اند ایالات متحده را در کنار خود تا پایان جنگ نگه دارند.

از طرف دیگر جنبش مقاومت، فشار پاسخ خود بر رژیم صهیونیستی را همچنان حفظ کرده و همچنان توان شلیک راکت و موشک علیه مواضع رژیم صهیونیستی را تا عمق سرزمین های اشغالی را دارد و علاوه بر آن در معادلات میدان یعنی بازیگری و فرماندهی میدان که رژیم صهیونیستی عملیات زمینی را طراحی کرده بود دست برتر همچنان با مقاومت است و یکی از دلایلی که اسرائیل به مرحله سوم شیفت کرد و از نقاط استراتژیک غزه عقب نشینی کرد دلیل همین شکستی بود که در مقابل جنگ میدان و عملیات زمینی از مقاومت خورد.

این تحلیلگر ارشد غرب آسیا با اشاره به عطف توجه رژیم صهیونیستی به مناطق جنوبی رفح همچون خان یونس توضیح داد: اساساً با توجه به این که جنبش مقاومت بیشترین تجمع نیروی خود را به منطقه جنوب غزه دارد یعنی مناطق خان یونس و رفح، تشخیص رژیم صهیونیستی این است که در این معادلات، نیروهای مقاومت از پناهگاه های زیرزمینی برای تردد و ارزیابی به محل حضور خانواده های خود مراجعه می کنند. لذا یکی از عللی که اسرائیلی ها تمرکز خود را بر خان یونس گذاشته اند به این دلیل است که شاید در برخی از نقاط تونل ها بتوانند نیروهای مقاومت را هدف قراردهند و رفح هم مستثنی از این گزینه نیست.

وی افزود: نکته مورد توجه سوم این است که احساس صهیونیست ها این است که تعداد زیادی از فرماندهان مقاومت در رفح هستند و اگر اقدامات میدانی خود را در خان یونس و رفح بگذارند می تواند فرماندهان مقاومت رامورد هدف قرار بدهند البته این استراتژی تا به الان کارساز نبود و دیدیم که در خان یونس به جای این که مقاومت در تله صهیونیست ها بیفتد در واقع تیپ های زرهی و تیپ های نیروی زمینی رژیم صهیونیستی در تله مقاومت گرفتار شدند و در هدف مقاومت قرار گرفتند و با آسیب جدی و فراوانی که دیدند از مرکز غزه عقب نشینی کردند و اعتقاد من این است که در مورد رفح هم همین اتفاق خواهد افتاد.

فردوسی پور با اشاره به اظهارات رهبر حزب الله لبنان گفت: سید حسن نصرالله دبیرکل حزب الله لبنان به این نکته اشاره کرد که چون تراکم جمعیتی در غزه بیش از یک میلیون نفر است و مردم غزه در در رفح متمرکز هستند، هرگونه اقدام نابخردانه رژیم صهیونیستی، منجر به تلفات بالای فلسطینیان خواهد شد و رژیم صهیونیستی و ایالات متحده آمریکا ابایی از این مساله ندارند و طبیعتاً تهدید سید حسن نصرالله مبنی بر این که اگر جرم و جنایت صهیونیست ها گسترش پیدا کند می تواند دامنه جنگ را گسترده تر کند و این مخاطرات برای رژیم صهیونیستی را افزایش خواهد داد و برد موشک های حزب الله را که تا تلاویو بود را به نقاط دورتر برساند و بنابراین تهدید حزب الله همیشه اساسی بوده و اسرائیل این تهدید را درک می کند.

وی ادامه داد: فرایند اقدام دیپلماتیک در وضعیت غزه دو رویکرد اساسی دارد که یک رویکرد مربوط به مقاومت و یک رویکرد هم مربوط به رژیم صهیونیستی است. رویکرد مربوط به مقاومت عبارت از این است که مقاومت به عنوان گام نخست موافق است با آتش بس کوتاه مدت که بعد با افزایش زمان آن بتواند ظرفیت زمانی طولانی مدت را در بر بگیرد و سپس مساله ارسال کمک های انسان دوستانه آزاد و بدون مانع رژیم صهیونیستی مطرح است و موضوع دیگر مساله بازسازی غزه و بازگشت حالت عادی به غزه است.

این دیپلمات سابق در اردن در تحلیل شروط صهیونیست ها برای آتش بس تشریح کرد: رژیم صهیونیستی در مقابل شرایط مقاومت و سیاست های اتخاذ شده برخی کشورهای عربی، این گونه شروط خودشان را تبیین کرده اند که هرگونه آتش بس را منوط به خلع سلاح و نابودی مقاومت می داند و حاضر به اجرای آتش بس نیستند و از طرف دیگر، برای وضعیت آینده غزه می توان یک فرضیه را در نظر گرفت که ممکن است در پوشش تضمین های لازمی که کشورهای عربی اسلامی هم سو که مراودات دیپلماتیک و اقتصادی با رژیم صهیونیستی دارند در نقطه مناسبات و معاهدات امنیتی و تابع کشورهای غربی، غزه به وضعیت پیوسته کرانه باختری تبدیل شود و به تعبیر دقیق تر، غزه کرانیزه شود و به کانتون های امنیتی رژیم صهیونیستی مشابه کرانه باختری تبدیل خواهد شود.

وی افزود: شروط مطرح شده از سوی غربی ها به طور معمول در میز مذاکره به دلیل اینکه خود مقاومت در مذاکرات حضور فیزیکی ندارد و توسط واسطه های عربی آن یعنی قطر و ترکیه دنبال می شود، مورد پذیرش مقاومت نیست و بر اساس آخرین اخبار، مذاکراتی که در مصر با وجود مشارکت قطر ترکیه و سیا و موساد و شین بت برگزار شده، اطلاعات متقنی وجود ندارد که این نشست به نتیجه و دستاورد اساسی رسیده باشد که ما بتوانیم وضعیت آتش بس در غزه را مشاهده بکنیم و تبادلی صورت بگیرد، بنابراین هریک از دو طرف شروط خود را در وضعیت میدان تعریف می کنند و هرطرف به دنبال این است که برنده میدان را برای اعمال شروط خود در میز مذاکره داشته باشد، تا الان دست مقاومت برای اثبات و شروط خودش، دست برتر است.

انتهای پیام/م.د