صهیونیستها از پاشنه آشیل درون اراضی اشغالی غافل شده اند؛
فلسطینیان 1948سلاحی حقیقی علیه موجودیت اسرائیل/انتقال رویکرد مبارزه از نسلی به نسل دیگر

وجود ملت فلسطین در اراضی اشغالی 1948 یک خطراستراتژیک و تهدیدی برای رژیم اشغالگر صهیونیستی محسوب میشود، آنها با این حضور میخی در نعش رژیم صهیونیستی فرو میبرند و برای تضعیف و از بین بردن ایده اش از اساس اقدام میکنند.
به گزارش خبرگزاری قدس(قدسنا) به نقل از الرساله نت، «ابراهیم المدهون» تحلیلگر فلسطینی طی یادداشتی بیان کرد: بیشترین چیزی که رژیم صهیونیستی را تهدید میکند و موقعیت او را سخت و پیچیده میکند، وجود ملت فلسطین در سرزمین تاریخیاش است چه در کرانه باختری باشد و چه در نوار غزه و مهم تر از آن فلسطینیان اراضی اشغالی سال 1948 است؛ کسانی که به سرزمین و موطن شان تعلق خاطر دارند و حضور خود را ادامه دادند و زیاد شدند و به نسلهای بعد از خودشان اصالت متعلق به فلسطین و هویت آن را به ارث نهادند.
بعد از گذشت هفتاد سال از مهاجرت، قتل، تهدید، آزار و شکنجه، فشار و تبعید؛ بیش از 7 میلیون فلسطینی هنوز در داخل آن زندگی میکنند و به سرزمینشان از نهر تا بحر و آنچه که بین راس الناقوره در شمال و شهر رفح در جنوب است تعلق دارند؛ 7 میلیون فلسطینی وابسته به سرزمینشان و ملتشان هستند و به قضیه فلسطین میاندیشند، پس این انباشت جمعیتی برای پروژه صهیونیستی که شب و روز برای یهودی سازی این سرزمین که خالی از عرب و مسلمانان باشد کار میکند بسیار خطرناک است.
دهها تحقیق و کتاب و مطالعات اسرائیلی امروزه نقشه های پیچیده جمعیت شناختی و بی پاسخ را بررسی می کند و آن را خطر حقیقی برای پروژههای صهیونیستی در منطقه توصیف میکند. به طوری که همه ترفندها، نقشهها و ایدههای آنها برای رهایی یا کاستن فلسطینیان از تعلقشان به سرزمین و دیارشان ناکام مانده است حتی آنهایی که به لبنان، سوریه و اردن پناه بردهاند، همه راه حل ها را رد کرده اند و فقط به یک چیز تمسک دارند و آن هم حق بازگشت به وطنشان است.
فکر نمیکنم که تاریخ وضعیت مشابهی برای ایستادگی ملت و تعلق او به سرزمین و هویت و فرهنگ و حقش مانند ملت فلسطین ثبت کرده باشد و با وجود شرایط مختلف و تلاشهای بسیار زیاد و سختیهای پی درپی و معاملات وسوسه انگیز بزرگ و حملات پیوسته پاکسازی قومی، نه تنها هویت فلسطینی از بین نرفت بلکه زیاد شد و قوت پیدا کرد و ریشه دوانید. سالمندان می میرند و کوچکترها شکست و ناکامی را فراموش میکنند و مبارزه به یک نسل جدید انتقال پیدا می کند که برای پیروزی با استواری و مقاومت می جنگند. در واقع ریشه این مبارزه هرگز خشکیده نشده و از نسلی به نسب بعد قویتر می گردد.
نه تنها وجود ملت فلسطین در اراضی اشغالی 1948 یک خطراستراتژیک و تهدیدی برای رژیم اشغالگر صهیونیستی محسوب میشود، بلکه همه شهروندان و ساکنان فلسطینی که در آنجا زندگی میکنند یک نیروی مقاومتی در حد خود هستند که برای آنها همین بس که در سرزمینشان زندگی کنند و به هویت و زبان و دینشان تمسک داشته باشند، کافی است. آنها با این حضور میخی در نعش رژیم صهیونیستی فرو میبرند و برای تضعیف و از بین بردن ایده اش از اساس اقدام میکنند.
برای همین اگر نتانیاهو حکومت یهودی را به رسمیت بشناسد، در حقیقت برای رهایی از یک و نیم میلیون فلسطینی است که آن را کابوس و خطر استراتژیک در پروژه صهیونیستی میداند، پس رژیم صهیونیستی از زمان اشغال اراضی فلسطین در سال 48 فشار و محاصره بر ساکنان اصلی آن را ادامه میدهد و از حق تملک، ساخت و بازسازی از سوی آنها جلوگیری میکند.
باید ملاحظه کرد که فلسطنیان اراضی اشغالی سال 48 در یک حالت عالی ملی زندگی میکنند به طوریکه برای ملت ما فلسطین میراث فرهنگی بزرگی را تقدیم کردند و به آنها به دید قهرمانان خط مقدم نگاه میشود و از آنها خواسته نمیشود جز اینکه ثابت قدم بمانند و به آموزش فرزندان و اقتصاد خانوادههایشان و ساخت موسسات فرهنگی و آموزشی اهتمام ورزند و با نقشههای امنیتی اسرائیلی که تشدید جنایت و توزیع مخدرها در بین جوانهاست بجنگند و کسانی که به حمایت از قضیه فلسطین اهتمام دارند باید تلاش و کمک خود را از طریق برجسته کردن برنامه های خود، هماهنگی با فلسطینیان و تعیین یک خط مشی مشترک و حمایت مالی،علمی و فرهنگی از آنها به منظور ادامه نقش سازنده فلسطینی آنها، صورت دهند.
انتهای پیام/الف/22
صفحات اجتماعی
اینستاگرام تلگرام توییتر آر اس اس