آواره سازی مدرن فلسطینی‎ها چیست و از کجا کلید خورد/ برآورد اسرائیلی‌ها برای سیطره نهایی بر قدس

به گزارش خبرنگار خبرگزاری قدس (قدسنا)، دهمین جلسه کمیسیون سیاسی و امور بین الملل جمعیت دفاع از ملت فلسطین عصر امروز در تهران با موضوع بررسی ابعاد تصمیم ترامپ درباره بیت المقدس، علل خیزش مردم فلسطین و  جهان اسلام علیه تصمیم دولت آمریکا و طرح آمریکا برای پایان بحران فلسطین با نقش آفرینی عربستان، مصر و اردن برگزار شد.
 

در ابتدای این نشست «حسین رویوران» دبیر کمیسیون سیاسی و امور بین الملل جمعیت دفاع از ملت فلسطین تاکید کرد: کم کردن بودجه آنروا در راستای حذف این ارگان وابسته به سازمان ملل و در نهایت حذف کلی مساله آوارگان است.

وی افزود: آمریکا در نظر داشت این تصمیم را به یک باره عملی کند اما به توصیه مقامات صهیونیستی، حذف تدریجی آن را با کاهش کمک ها در دستور کار قرار داد.  همچنین آمریکا در نظر دارد که پس از انتقال سفارت خود به قدس و شناسایی قدس به عنوان پایتخت رژیم اسرائیل، کشور یهودی را به رسمیت بشناسد که در این صورت به طور کلی مساله بازگشت آوارگان و تشکیل کشور فلسطینی از صحنه محو می شود.

وی افزود: شناسایی شهرک های صهیونیست نشین در کرانه باختری به عنوان اراضی اسرائیلی و تلاش ها برای الحاق کرانه باختری نیز در راستای طراحی بزرگ آمریکا و رژیم صهیونیستی است.

رویوران در ادامه با اشاره به اینکه اسرائیل در شرایط کنونی به طور عملی 58 درصد از کرانه باختری را تحت اشغال دارد، افزود: آنها در نظر دارند کل کرانه باختری را در نهایت اشغال نمایند. در اینجا بحث انتقال فلسطینی ها از غزه به صحرای سینا مطرح شده است که اخیرا یک سناریوی آن به طور جدی عنوان شد اما هیچ مقام مصری در راستای تکذیب آن برنیامد. در این طرح قراراست شهرهای مهم فلسطینی در کرانه باختری به اردن واگذار شود و در واقع شاهد شکل گیری یک مناطق فلسطینی جدا از هم باشیم.

رویوران ضمن هشدار درباره خطرناک بودن طراحی ها برای حذف مساله فلسطین، افزود: در اسرائیل اراده ای برای حل و فصل بحران وجود ندارد، تشکیلات خودگردان هم کاری برای مخالفت با این تصمیمات نشان نمی دهد.

وی افزود: یکی از نکات جالب توجه و مهم در بحث جزیره تیران و صنافیر است که از مصر به عربستان سعودی واگذار شده است. عربستان در حال ایجاد پروژه ای تحت عنوان نیوم با سرمایه گذاری هنگفت در روبروی صحرای سینا (کرانه های دریای سرخ) است . این منطقه بزرگ اقتصادی قرار است با استفاده از پل به دو جزیره تیران و صنافیر مرتبط شود . عمده تحلیل ها بر این است که این منطقه برای جذب فلسطینی ها در آینده نزدیک ساخته می شود و عربستان در نظر دارد در آن فقط فلسطینی ها را بپذیرد. در واقع با این پروژه قرار است یک آواره سازی مدرن و جدید رخ دهد که در آن خبری از قتل و کشتار و اخراج نیست بلکه فلسطینی ها با ابزار تشویق و تطمیع به خروج از سرزمین خود دعوت می شوند.

وی در ارتباط با پروژه و هدف اصلی ترامپ افزود: ترامپ در شرایط کنونی در حال از میان برداشتن موانع برای اسرائیل است تا در نهایت شرایط برای رویارویی با ایران فراهم شود.

دبیر کمیسیون سیاسی و امور بین الملل جمعیت دفاع از ملت فلسطین درادامه با اشاره نشست اخیر شورای مرکزی سازمان آزادیبخش فلسطین که در آن مسائل متعددی بدون الزامات اجرایی مطرح شد، افزود: این شورا سه سال پیش از ابومازن خواسته بود که همکاری امنیتی با اشغالگران را قطع کند اما وی همچنان به این همکاری ها ادامه می دهد، پس باید گفت با وجود اینکه تصمیمات این شورا برای ابومازن جلوه اجرایی دارد، اما وی در عمل هر آنچه را که بخواهد عمل می کند نه آنچه را که ملت فلسطین می خواهند!

وی در ادامه در ارتباط با عدم مشارکت حماس و جهاد اسلامی در نشست شورای مرکزی ساف، افزود: حماس و جهاد مکان نشست را که در رام الله بود مناسب تشخیص ندادند، آنها معتقد بودند که این نشست نباید در شهری که کنترل امنیتی آن در دست اشغالگران است، برگزار شود. چون این مساله باعث می شود که نتوان تصمیمات مهم و راهبردی در راستای مطالبات ملت فلسطین اتخاذ کرد.

وی در ادامه افزود: یک اشتباه بزرگ مقامات ساف و تشکیلات خودگردان در توافق  اسلو این بود که بدون پذیرش مرزهای 1967 از اسرائیل (به عنوان مناطق فلسطینی)، اراضی 1948 را به عنوان اراضی اسرائیلی به رسمیت شناختند. اسرائیل در این توافق زیر بار هیچ مطالبه ای به صورت رسمی نرفت و همه مسائل را به آینده موکول کرد.

رویوران با اشاره به خطرات شدید پیشروی قدس، افزود: تصور اسرائیلی ها این است که در 10 سال آینده قدس به طور کامل در دست و سیطره آنها قرار خواهد گرفت. متاسفانه ساف و تشکیلات خودگردان همچنان با سقف خواسته های اسلو در حال حرکت است و آمریکا و اسرائیل به سیاست های خود ادامه می دهند، در واقع ملت فلسطین و جامعه فلسطینی متاسفانه یک راهبرد مشترک برای آزادسازی سرزمین خود ندارد و دچار یک دو قطبی شدید است. یک طرف به مبارزه اعتقاد راسخ و جدی دارد و طرف دیگر خواهان سازش و صلح است. در این شرایط وحدت جامعه فلسطینی لازم است و نقطه آغاز هر حرکتی در واقع انسجام درونی فلسطینی ها است.

انتهای پیام/م.ت/22