ای کاش از ارزش های انقلاب بیشتر و بهتر سخن بگوییم

به گزارش خبرگزاری قدس (قدسنا)، سینمای ایران عبارتی برای توصیف فیلم‌های سینمایی محصول ایران است  که با توجه به وضعیت کشور و به نوعی پوست انداری فرهنگی بعد از انقلاب شکوهمند اسلامی دچار تغییرات کمی و کیفی مطلوبی شد.

با  پیروزى انقلاب، در ابتدا این تصور مطرح شد که حاکمیت دینى با سینما سر سازگارى ندارد و سینما از حیات فرهنگى این سرزمین حذف خواهد شد؛ اما با سخنان رهبر انقلاب این ذهنیت برطرف شد و با تأیید فیلم ”گاو“ ساختهٔ داریوش مهرجویى از طرف ایشان، بعنوان سینمایى سالم، تلقى تازه‌اى در مورد آیندهٔ سینماى ایران پدید آمد؛ اما بهرحال برخوردها متفاوت بود.

با پیروزى انقلاب وزارت فرهنگ و هنر در وزارت علوم ادغام شد. در روز نخست دستور بازگشایى سینماها صادر شد و بسیارى از آثار انقلابى یا حتى استعمارى به نمایش درآمد. دفتر کمپانى‌هاى خارجى در اول سال ۱۳۵۸ تعطیل شد. در جلسهٔ مشترک شوراى تهیه‌کنندگان، واردکنندگان، سینماداران و هنرمندان در تیرماه ۱۳۵۸، تصمیم بر این گرفته شد که از ورود هر نوع فیلم خارجى جلوگیرى شود و سپس پروانهٔ نمایش فیلم‌هاى ایرانى که از سال ۵۸ تا ۵۹ مجوز گرفته بودند لغو شد.

ممیزى ها نیز ویژگى‌هاى تازه‌اى یافت و در سال‌هاى نخست پس از انقلاب در جریان تنش‌هاى حادّ سیاسی، سینما به نازل‌ترین حد خود از لحاظ کمى و کیفى رسید.

تولید فیلم تحت تأثیر بى‌ثباتى سیاسی، تغییر مداوم مسؤولان و نوسان معیارهاى ممیزى و در نتیجه عدم امنیت در سرمایه‌گذاری، ورود فیلم‌هاى خارجى رونق یافته بود.

در این بین، تعدادى از تولید‌کنندگان فیلم‌هاى ایرانى تلاش کردند تولید فیلم را بار دیگر به جریان اندازند. به گونه‌اى که با آرمان‌هاى اسلامى نیز انطباق داشته باشد. فیلم‌هاى برزخى‌ها، فریاد مجاهد، سرباز اسلام و ... حاصل این تلاشند.

اما با گذشت چندین دهه سینماگران و بزرگران عرصه فرهنگ و هنر بر این عقیده اند که سینمای امروز ایران دیگر کمتر بوی انقلاب را می دهد و سینما گران ما سعی در پخش و پوشش ارزش های انقلابی در سینمای خود نمی کنند.

چندی پیش محمدرضا اسلاملو کارگردان فیلم سینمایی «شهابی از جنس نور» در رابطه با روند سینمایی کشور و ارزش های حفظ نشده انقلاب این چنین گفت: متأسفانه بسیاری از مدیران اصلی سازمان سینمایی آنچنان که باید، نگاه انقلابی ندارند و همین باعث شده که حجم انبوهی از فیلم های تولید شده فاقد آرمان ها و عقاید انقلابی باشند و در عرصه سینمای جمهوری اسلامی ایران که یکی از تأثیرگذارترین رسانه ها در تمامی دنیا شناخته می شود اثری از دیدگاه انقلابی وجود نداشته باشد.

این فارغ التحصیل فیلم و تلویزیون از کالج ارتباطات دانشگاه تگزاس آمریکا خاطرنشان کرد: این روزها اگر یک شخص خارجی که فرصتی برای حضور در ایران ندارد بخواهد با دیدن فیلم های سینمای ایران به وضعیت عمومی فرهنگی و اجتماعی کشوری که داعیه دیدگاه های عظیم انقلابی و آرمانی دارد دست پیدا کند، به همان وضعیت فرهنگی می رسد که این روزها در سینمای هالیوود مشابه آن وجود دارد!

وی ادامه داد: من افسوس می خورم زمانی که می بینیم در آثار فرهنگی و هنری ما و به ویژه در سینما هیچ نگاهی از شعار آرمانی «انقلاب ما انفجار نور بود» وجود ندارد؛ گویا مدیران سینمای کشور در خواب غفلت فرو رفته اند و نمی خواهند از این خواب بیدار شوند؛ قطعاً نتیجه به کار گماردن نیروهایی که باور و اعتقاد ضعیفی به اصل انقلاب دارند بهتر از این هم نمی تواند باشد.

بعد از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی توجه ویژه ای به فرهنگ و هنر فیلم سازی شد به طوری که هر ساله و به صورت منظم دست کم یک جشنواره بین‌المللی فیلم که در بهمن ماه هر سال به نام جشنواره بین‌المللی فیلم فجر در کشور برگزار می‌گردد نیز در ایجاد علاقه به سینما در قشر جوان کشور از یکسو و توسعه این هنر نقش مهمی ایفا می کند.

امسال نیز این جشنواره به قوت خود با قی است و در آن فیلم هایی که ساخته شده اند به نمایش در می آیند.

حسین مسافرآستانه کارشناس فرهنگی در آستانه برگزاری این دوره جشنواره فیلم فجر در رابطه نسبت این جشنواره با انقلاب اسلامی گفت: متأسفم که در تولیدات سالانه سینمای کشور نشانی از اهداف و آرمان های انقلاب اسلامی نیست و از آنجا که جشنواره فیلم فجر گلچین تولیدات یک سال از سینما را به نمایش می گذارد بدیهی است که فیلم های ارزشی و انقلابی به دلیل فقدان تولید جایی در آن ندارند.

مدیرعامل سابق موسسه رسانه های تصویری افزود: تردیدی نیست که در جشنواره فیلم فجر که به عنوان جشن بزرگ سینمای ایران برای پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی همه ساله برگزار می شود باید نام و نشانی از انقلاب اسلامی وجود داشته باشد اما متأسفانه به دلایل متعدد از جمله دلایل اقتصادی و فرهنگی ما سال ها است که چندان تولیداتی در این زمینه نداشته ایم و هیچ مدیری هم برای ریشه یابی چنین موضوعاتی پیش قدم نشده است و همین امر باعث شده تا سینما و جشنواره فیلم فجر عاری از نام و نشان انقلابی باشند.

حالا و با گذشت چندین دهه از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی و توجهات ویژه مدیران و مسولان انقلابی مبنی بر پیشرفت و ساماندهی سینمای ایران مقداری کم لطفی است که در ساخته های سینما گران ارزشمند ایرانی رنگ و بویی از ارزش های انقلاب اسلامی نباشد.

البته که فیلم های ارزشی و قابل احترامی نیز در چند دهه اخیر بر پرده سینماهای کشور نمایان شده و شاهد استقبال خوبی نیز از مخاطبانش بوده مانند: آژانس شیشه ای، بازمانده، به رنگ ارغوان، دیده بان،  افق، عقاب ها، کانی مانگا، نفوذی، ملکه، ویلایی ها، اروند، هیهات، دهلیز، محمد رسوالله (ص)، حمله به اچ۳، شیدا و ماجرای نیمروز و ... اما خب انتظارها بیش از این است امیدواریم تا با برنامه ریزی های صحیح بتوانیم به این مهم دست یابیم.

کاش ارزش این عشق را که ایرانیان به میهنشان هدیه دادند را بیشتر بدانیم و از ارزش های این انقلاب بیشتر و بهتر سخن بگوییم.

انتهای پیام/پ.ع/30