تقسیم فلسطین و سپس همبستگی با او ،سازمان ملل ابتدا رای به تقسیم می دهد و 30 سال بعدبا فلسطین...

مهدی شکیبایی

یکم ؛ 29نوامبرسال 1977 :
سازمان ملل متحد در 29 نوامبر سال 1947 طرح کمیته انگلیسی پیل برای تقسیم فلسطین را با اکثریت آرا به تصویب رساند. پیل Peel نام رئیس کمیته ای انگلیسی بود که دولت بریتانیا در سال 1936 و به دنبال انقلاب بزرگ فلسطین به رهبری شیخ عزالدین قسام تشکیل داد. قطعنامه 181 مجمع عمومی موسوم به قطعنامه تقسیم موسوم است که 55 درصد سرزمین فلسطین را در اختیار صهیونیستها قرار داد و تنها 44 درصد این اراضی را برای تشکیل دولت فلسطین پیشنهاد کرد. در بخشی از این قطعنامه تصریح شده است که بیت‌المقدس باید به صورت وجودی مجزا و غیرنظامی تحت سرپرستی شورای قیمومت سازمان ملل متحد در آید که قوانین مربوط به بیت‌المقدس را تدوین نموده و یک فرماندار منصوب نماید.
شنبه 29 نوامبر 1947 م 33 کشور عضو سازمان ملل در سال 1947 در مقابل 13 رای مخالف و 10 رای ممتنع به چالش تقسیم فلسطین رای مثبت دادند. بریتانیا که خود زمینه ساز این طرح و اجرای آن بود اما در آن روز برای منحرف نمودن افکار عمومی به طرح تقسیم فلسطین رای نداد!
این طرح بلافاصله توسط شورای امنیت متشکل از پنج کشور پیروز در جنگ جهانی دوم به اجرا درآمد و رژیم  جعلی "اسراییل" براساس همین طرح در می 1948 اعلام موجودیت کرد. همین کشورها در سالهای پس از اشغال سرزمین فلسطین در بعد نظامی و اقتصادی به اسراییل کمک کردند تا این رژیم  در چهار جنگ تمام عیار بر کشورهای عربی پیروز شود و علاوه بر تمام سرزمین فلسطین بخش هایی از سوریه، اردن، لبنان و مصر را تحت اشغال در آورد.

دوم؛ 29نوامبرسال 1977 :
مجمع عمومی سازمان ملل متحد در همین روز با تصویب قطعنامه ای در سال 1977 (یعنی 30 سال پس از قطعنامه تقسیم فلسطین) 29 نوامبر را روز بین المللی همبستگی با فلسطین نامگذاری کرد.
 29 نوامبر به روز بین‌المللی همبستگی با مردم فلسطین معروف است و همه ساله در کشورهای اسلامی و غیر‌اسلامی مراسمی برای احیای این روز اجرا می‌شود.
این نامگذاری جدید پس از شکست اعراب از اسراییل و آمادگی برخی کشورهای عربی برای انعقاد قرار داد اجباری صلح با اسراییل  صورت گرفت. یکسال پس از این نامگذاری انور سادات رییس جمهور وقت مصر در منطقه ییلاقی کمپ دیوید آمریکا باحضور کارتر رییس جمهور وقت این کشور با مناخیم بگین دست دوستی داد و معاهده ننگین صلح با اسراییل را امضا نمود. قرار دادی که موجب شد شاه حسین پادشاه اردن نیز به صلح بااسراییل در ازای باز پس گیری سرزمینش راغب شود.  

سوم؛ باگذشت64 سال:

چنانچه ملاحظه می شود قرار تقسیم فلسطین در سال 1947 تصویب و بلافاصله توسط شورای امنیت (متشکل از پنج عضو پیروز در جنگ جهانی دوم ) اجرایی شد به گونه ای که  در اجرای این قرار تا به امروز خللی هم وارد نشده است اما قرارهمبستگی باملت فلسطین در سال 1977 ابتدا با مخالفت شورای امنیت روبرو شد و بعدا  توسط مجمع عمومی سازمان ملل تصویب گردید. مجمعی که قطعنامه های آن براساس قوانین بین المللی هرگز ضمانت اجرایی لازم را ندارد. صرف نظر از این موضوع نکته قابل تامل اینکه بالا ترین نهاد بین المللی که ماموریت برقراری عدالت جهانی را به دوش می کشد ابتدا باصدور قطعنامه ای رای به تقسیم یک کشور می دهد و سپس با صدور قطعنامه ای دیگر با همان ملت اعلام همبستگی می نماید. به این ترتیب دو قطعنامه از یک نهاد بین المللی در قبال یک موضوع صادر شده که یکی شکل عملی به خود گرفت و دیگری در حد نامگذاری یک روز باقی ماند بدون آنکه عملا با ملت و قضیه فلسطین همبستگی در سطح جهانی صورت گیرد.