لشکر کشی دیپلماتیک آمریکا به لبنان

لبنان برای برگزاری انتخابات پارلمانی ( 17 خرداد) در حالی آماده می‌شود که شرایطی ویژه بر این کشور حاکم شده است. با توجه به اینکه این انتخابات  اولین انتخابات پس از نشست آشتی ملی  در قطر ( 31 اردیبهشت 87 ) و اصلاح قانون اساسی است و از سوی دیگر روند انتخابات از موفقیت جریان ملی گرای 8 مارس بر جریان غرب گرای 14  مارس حکایت دارد. توجه محافل سیاسی و رسانه‌ای به این  انتخابات را چند برابر کرده است.

در این میان نکته قابل توجه تحرکات گسترده امریکا و به عبارتی تلاش آن برای تکمیل حلقه‌های بازیگران خود در انتخابات لبنان است. در شرایطی که پیش  از این هیئت هایی از کنگره امریکا در لبنان حضور یافته بودند ، کارتر رئیس جمهور اسبق ، آلبرایت وزیر امور خارجه اسبق امریکا به لبنان سفر کرده‌اند. و در آخرین اقدام نیز منابع خبری از سفر جو بایدن معاون اوباما به لبنان ( 1/3/88 ) خبر داده‌اند.

در کنار این افراد هیئت‌های اروپایی نیز در لبنان حاضر شده‌اند . حضور چنین افرادی در لبنان نشانگر آن است که امریکایی‌ها از چند نکته اساسی در هراس هستند و برای مقابله با آنها به سفرهای دیپلماتیک روی آورده‌اند. مسائلی نظیر احتمال پیروزی 8 مارس در انتخابات و شکست 14 مارس ، بازداشت‌های گسترده  جاسوسان رژیم صهیونیستی ، شکست طرح مصر برای به چالش کشاندن حزب ا.. ، ناکامی دادگاه ترور حریری برای مقابله با مقاومت و آزاد شدن 4 افسر لبنانی همگی از تزلزل در موقعیت امریکا در لبنان دارد.

در چنین شرایطی امریکا با لشکر کشی دیپلماتیک به لبنان تلاش دارد تا شاید موازنه‌ها را در این کشور تغییر دهد و با حمایتهای مالی و سیاسی از جریان 14 مارس بر انتخابات تاثیر گذارد. این رویکرد در حالی صورت می‌گیرد که برخی کشورهای عربی نیز  از این کشور حمایت می‌کنند در حالی که همگرایی مردم به مقاومت لبنان تاکنون این سیاست را به سمت شکست کشانده است هر چند که امریکا برای اجرای طرح تفرقه افکنی پس از انتخابات و حتی ایجاد بحران امنیتی برای به چالش کشاندن مقاومت نیز فعالیت می‌کند.