گزارش رسانه های خارجی پس از اوج گیری بهارعربی:نزدیک شدن روابط برخی کشورهای عربی با...

همزمان با اوج گیری تحولات مرتبط با بهارعربی اخباری منتشر شد که حاکی از نزدیک شدن برخی کشورهای عرب با رژیم صهیونیستی بود. رویکردی که اخبار آن در برخی رسانه ها مورد پیگیری قرار گرفت.
با شعله ور شدن زبانه های آتش اعتراضها در برخی کشورهای عربی و در صف مقدم آن تونس و مصر، رهبران این کشورها برای سرکوب معترضان، به پشتیبانی آمریکا چشم دوختند، اما با وجود خوش خدمتی کامل آنان، واشنگتن حامیان دیروز خود را در برابر سیل عظیم اعتراض و خشم مردمی تنها گذاشت.
برخورد با حسنی مبارک که سالها مهم ترین همپیمان واشنگتن در خاورمیانه به شمار می آمد، نمونه بارزی از این سیاست آمریکا است.
در اوج تحولات مرتبط با کشورهای عربی اخباری مرتبط با نزدیک شدن برخی کشورهای عربی به اسراییل منتشر شد که این گمان را تقویت می کرد که برخی از سران عرب از بیم گسترش بهار عربی و بی اعتمادی به پشتیبانی آمریکا، به رژیم صهیونیستی روی آورده و در صدد برآمدند روابط خود را با تل آویو تقویت کنند اما برای در امان ماندن از خشم مردم خود بر محرمانه بودن این روابط تاکید دارند.
البته روابط برخی کشورهای عربی از جمله عربستان با صهیونیست ها به تحولات پس از بهار عربی مربوط نمی شود، بلکه پیشینه ای بسیار قدیمی دارد و با وجود تلاش ریاض بر حفظ محرمانه بودن آن، خبرهای مختلفی در مورد این روابط به ویژه در رسانه های صهیونیستی منتشر شد.
عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی ، عقد قراردادهای تجاری و توافق با شرکتهای هواپیمایی از جمله اقداماتی بود که بین کشورهای عربی حوزه خلیج فارس با صورت گرفت و با گذشت زمان اشتهای آنان به توسعه روابط با صهیونیست ها افزایش یافت.
** روابط پنهانی برخی سران عرب با رژیم اشغالگر قدس
خبرگزاری النخیل عراق 21 نوامبر 2011: برخی منابع اسرائیلی از تلاش تعدادی از سران عرب کشورهای خلیج فارس برای تقویت روابط با اسرائیل پس از انقلاب های پی در پی عربی خبر دادند. روزنامه ماکور ریشون اسرائیل در مقاله ای به قلم آریئیل کهانا نوشت: یکی از مهم ترین دلایل این گام غیرمنتظره سران عرب، این است که آمریکا متحدان دیروز خود در خاورمیانه مانند حسنی مبارک و معمر قذافی را تنها گذاشت. از همین رو برخی کشورهای خلیج فارس به ویژه عربستان به طور پنهانی در صدد تقویت روابط با اسرائیل برآمدند. سران عرب دریافتند که هرگز نمی توانند به کاخ سفید اطمینان داشته باشند به این معنی که هرچند مبارک سالهای طولانی، بزرگترین متحد خاورمیانه ای آمریکا و مهم ترین خدمتگزار آن بود اما آمریکایی ها به این موارد اهمیتی نداده و در سرنگونی وی مشارکت کردند. قذافی نیز به منظور جلب رضایت آمریکا، برنامه توسعه تسلیحاتی را کنار گذاشته و به مبارزه با تروریست پرداخت و به پلیس امنیتی غرب در مدیترانه تبدیل شد. با وجود این، آمریکا قدر این خوش خدمتی های قذافی را ندانسته و فرماندهی حملات غرب برای سرنگونی او را بر عهده گرفت.
در  ادامه این سوال مطرح می شود که آمریکا با این اقدام چه پیامی برای رهبران عرب که سالها به او خدمت کردند، دارد؟ آیا انتظار دارد آنان در برابر قطار بهار عربی ساکت بمانند تا آنان را زیر گرفته و له کند به این دلیل که خدمت آنان به آمریکا برای جلب حمایت آن کافی نبوده است؟
این نویسنده صهیونیست پاسخ می دهد: در این شرایط سران عراب با نوعی سردرگمی به دنبال متحد جدیدی برآمدند تا دست کمک را به سوی آن دراز کرده و ثبات و استقرار را برای آنان به ارمغان آورد و چه کسی بهتر از اسرائیل که با آمریکا نیز رابطه ای دیرینه داشته و آنان را از خیانت واشنگتن در امان می دارد از همین رو برخی کشورهای عرب و در راس آن عربستان در صدد ایجاد کانالهای ارتباط پنهانی با اسرائیل برآمده تا روابط خود را با آن تقویت کنند و چه بسا ترس از ایران، نقطه مشترکی باشد که دو طرف را به هم نزدیک می کند.
اما ترس رهبران عرب از خشم مردمی به دلیل ارتباط با اسرائیل موجب شد این روابط را به طور کاملا محرمانه و پنهانی آغاز کنند.
** پیشینه روابط برخی کشورهای عربی با صهیونیست ها از نگاه رسانه های عربی، غربی - صهیونیستی
عربستان :
دقت در تاریخ روابط عربستان با اسرائیل، از پیشینه طولانی و گستردگی آن در سطوح مختلف از جمله سیاسی و تسلیحاتی پرده برمی دارد. روابطی که در آن عربستان با پیشکش کردن میلیون ها ریال به معامله های مختلف با اسرائیل روی آورد و در ورای شعارهای مبارزه با اسرائیل و قطع روابط با آن و مخالفت با عادی سازی روابط ، به روابط پنهانی با آن پرداخت.
گرچه ریاض تلاش فراوانی داشته و دارد که این روابط محرمانه باقی بماند اما گاه حضور برخی سیاستمدارن در نشست های مختلف و ارتباط آنان با خبرنگاران، از آن پرده برداشته و یا رسانه های صهیونیستی از این دیدارها خبر داده اند.
عرب تایمز 4 سپتامبر 2010: از بارزترین نشست هایی که روزنامه ها و پایگاههای خبری آن را فاش کردند، خبر پایگاه ویلکا اسرائیل در تاریخ 12 می 2008 در مورد سفرمحرمانه شاهزاده بندربن سلطان به اسرائیل با استفاده از هواپیمای اختصاصی بود. این سومین سفر بن سلطان به اسرائیل بود و پیش از آن نیزدرسپتامبر 2006 عازم تل آویو شده و به طور پنهانی با برخی سران امنیتی و سیاسی صهیونیستی دیدار و اعلام کرده و گفته بود که ریاض آماده است طی چند مرحله به عادی سازی روابط با اسرائیل اقدام کند.
به گزارش منابع خبری عرب زبان ' وی پیش از آن نیز در جریان حمله صهیونیست ها به لبنان و پس از آنکه حزب الله اعضای اطلاعاتی غربی و صهیونیستی را از بیروت بیرون رانده بود، با اولمرت و کاندولیزا رایس وزیر خارجه وقت آمریکا که در آن زمان در فلسطین اشغالی بسر می برد دیدار کرده بود.'
همچنین عدنان خاشقچی تاجرسعودی درپنجاه و پنجمین سالگرد تاسیس روزنامه یدیعوت آحرونوت به این روزنامه گفت: در مورد عملیات موسوم به موسی برای کوچاندن یهودی های فلاشه در اتیوپی به اسرائیل، در تفرجگاه اختصاصی وی در کنیا در سال 1982 تصمیم گیری شد.
وی گفت: عادل الجبیر سفیر کنونی عربستان در واشنگتن پس از حوادث 11 سپتامبر و زمانی که در سفارت کشورش در واشنگتن فعالیت داشت، مهاجرت یهودیان آمریکا به اسرائیل و تماس با یوسی بیلین که در آن زمان وزیر کابینه حزب کار اسرائیل بود ساماندهی می کرد و بندر بن سلطان نیز با اسرائیلی ها تماسهای دیرینه ای داشت.
اما عربستان و اسرائیل در جنگ یمن نیز با یکدیگر هماهنگی و همکاری داشتند. گزارش برخی رسانه ها نشان می دهد که در جنگ اخیر یمن، عربستان از نوعی گاز اعصاب علیه معترضان حکومت استفاده کرد که منجر به فلجی موقت در فرد می شود. گازی که فقط اسرائیل آن را تولید می کند و این دلیل قاطعی بر واردات سلاح از اسرائیل به عربستان است همانطور که بحرین و امارات نیز با اسرائیل معامله تسلیحاتی داشته و تیربارهای ساخت آن را خریداری کردند.
به هر حال روابط صهیونیستی- سعودی و از جمله موضع شرم آور سعودی در جریان حمله صهیونیست ها به لبنان، پیشینه زیادی دارد که برخی از آن به قلم 'بشیر صقر' نویسنده مطبوعاتی مصر، تحت عنوان 'اسناد عادی سازی روابط سعودی- اسرائیلی' در روزنامه التجمع مصر در تاریخ 24/1/2006 منتشر شد.
در این تحقیق وی از ریشه های روابط عربستان و و این رژیم اشغالگراز جنگ دوم خلیج فارس پرده برداشته است.
براساس این گزارش،استیو رودان خبرنگار اسرائیلی در روزنامه جروزالیم پست جزییات دقیق این ارتباط را به تحریر در آورده است.
طبق این گزارش: جنگ 1991 خلیج فارس نقطه عطفی برای صنایع نظامی اسرائیل بود زیرا توانست مقادیری از آن را به آمریکا و متحدان عرب آن بفروشد، به عنوان مثال عربستان سکوهای پرتاب موشک و هواپیماهای تجسس و بدون سرنشین و تجهزات دریایی به اضافه 14 پل نظامی ساخت شرکت تاس اسرائیل را به مبالغ هنگفتی خریداری کرد. همچنین اسرائیل دوربین های دید شب و تجهیزات کاشت مین را در اختیار عربستان قرار داد و ژنرال شوارتز کوف فرمانده نیروهای ائتلاف غرب علیه عراق دستور داد تمام نوشته های عبری از این سلاحها پاک شود تا محل ساخت آن مشخص نباشد.
' دقت در سیاست عربستان در قبال اسرائیل روشن می سازد که ریال سعودی اسب پیشکش آن به اسرائیل در هر مناسبتی بود و عربستان در مورد به اهتزاز در آمدن پرچم خود درمسجد الاقصی در مقابل میلیون ها دلار، با اسرائیل از در سازش وارد شد.'
اما روابط دو طرف از تجارت سلاح و نفت فراتر رفته است. به گزارش روزنامه یدیعوت آحرونوت واردات مرکبات اسرائیل از طریق اردن و نیز تجهیزات آبیاری در سال های دهه 90 را نیز شامل شد.
به گزارش برخی منابع خبری عرب: عربستان با اسرائیل در مورد واردات مرکبات توافقنامه امضا کرد. این روزنامه چند ماه بعد از تماس عربستان با دفتر شواری محلی شهرک کرنی شمرون و اعلام آمادگی برای خرید آپارتمانهای مسکونی در آن خبر داد.

در این میان نکته قابل ملاحظه این است که گرچه عربستان بر حفظ محرمانه بودن این روابط تاکید فراوانی دارد، اما روزنامه های طرف صهیونیستی بر طبل رسوایی آن کوبید.
روزنامه السفیر 27/9/2006 : روزنامه یدیعوت آحرونوت اسرائیل نوشت آن دسته از محافل اسرائیل که به دیدار اولمرت با یک مسوول سعودی اشاره داشتند از ذکر نام و هویت این شخص سعودی و محل ملاقات آنان خودداری کردند با این وجود ارزیابی کلی در محافل سیاسی این است که اولمرت چندی پیش به اردن سفر کرده و آنجا با یک مسوول بلند پایه سعودی دیدار طولانی ای داشت.
یدیعوت آحرونوت به استقبال گسترده محافل سیاسی اسرائیل از این دیدار اشاره کرده و نوشت: سیلوان شالوم وزیر خارجه سابق این دیدار را منکر شده و گفت که عملا دیداری با مسوول سعودی صورت نگرفت اما دیدار با آنان دستاورد بزرگی است. اما اوفیر بینس وزیر علوم، فرهنگ و ورزش اسرائیل دیدار با یک مسوول بلند پایه سعودی را مثبت دانسته و گفت دیدار با مسوولان هر کشور عربی برای ما اقدامی مثبت است و موجب توسعه دایره کشورهای میانه رو مانند مصر اردن در مقابل محور شر می شود. یوسی بیلین رئیس حزب راستگرای میرتس نیز گفت که گفت و گو با عربستان به خودی خود اقدامی مثبت و خوشایند است و اگر چنین اتفاقی رخ داده باشد نشان می دهد که تماس با سعودی ها در حال تقویت است.
این روزنامه صهیونیستی در مورد روابط تجاری با عربستان نوشت: در طول پنج سال 2001 تا 2006 شاهد افزایش 30درصدی تعامل تجاری با عربستان بودیم و دهها شرکت اسرائیلی امروز در پروژه های عربستان شرکت دارند و یکی از پروژه های بزرگ، مجهز کردن مدارس عربستان به کامپبوتر از طریق شرکت رمات هشارون است.
'علاوه براین، عربستان از دستاوردهای اسرائیل در زمینه کشاورزی استقبال کرده و تقریبا شش ماه پیش یک مشاور کشاورزی اسرائیلی ، دو هفته درعربستان اقامت داشت. همچنین بیش از دو سال است که وزارت کشاورزی سعودی با یک شرکت هلندی که در واقع شعبه ای از یک شرکت اسرائیلی است در زمینه توسعه شاخه های مختلف کشاورزی در ارتباط است.'
برخی روزنامه های عرب زبان نوشتند: امپراتوری نفت عدنان خاشقچی تاجر سعودی در سال 1991 روابط با تاجران اسرائیلی را با استفاده از جمعیت دوستی اسرائیلی – عربی آغاز کرد و حلقه ارتباط آنان عبدالعزیز الفاید مدیر توسعه تجاری شرکت نفت ملی عربستان بود و برخی دیدارهای آنان در قاهره و امان صورت گرفت و حتی الفاید به تل آویو نیز سفر کرد.
اورلی ازولای خبرنگار یدیعوت آحرونوت در واشنگتن در گزارشی که در رسانه های آمریکایی منتشر شد گفت: تلاش کردم از طریق رئیس اداره اطلاع رسانی سفارت عربستان به چگونگی روابط پنهانی بین اسرائیل و عربستان پی ببرم و این مسوول سعودی گفت که عربستان اولین کشور عربی نخواهد بود که با اسرائیل رابطه برقرار می کند و ما قبل از هرچیز به سایر کشورهای عربی اجازه خواهیم داد که چنین کنند. وقتی او به این مسوول سعودی گفت که اولمرت شاه عربستان را مردی فهمیده می داند که در قبال کشورش احساس مسوولیت دارد او سرش را به نشانه رضایت تکان داده و هیچ نشانه ای از غیر منتظره بودن این سخنان در صورت وی دیده نشد.
قطر

پایگاه خبری نبض سوریه 30 اوت 2011 : انتشارات جزیره الورد در قاهره اخیرا کتابی را با عنوان 'قطر و اسرائیل و پرونده روابط پنهانی' از یک نویسنده اسرائیلی به نام سامی ریفل رئیس دفتر منافع اسرائیل در قاهره منتشرکرد. در این کتاب، از رشد روابط اسرائیل با قطر و تلاش مداوم اسرائیل برای نفوذ در کشورهای عربی خلیج فارس پرده برداشته شده است.
براساس این گزارش، محمد البحیری که این کتاب را از عبری به عربی ترجمه کرده در مقدمه آن نوشته است: اهمیت این کتاب در این است که سامی ریفل یکی از کسانی است که در سوق دادن قطار عادی سازی روابط اسرائیل با بسیاری از کشورهای عربی نقش زیادی داشت و اولین دیپلمات اسرائیلی بود که فعالیت خود را در قطر آغاز کرد.
'وی در فاصله سالهای 1996 تا 1999 رئیس نخستین دفتر نمایندگی منافع اسرائیل در دوحه بود. او همچنین از اعضای تیمی بود که دردفتر مدیر کل وزارت خارجه اسرائیل، ماموریت تقویت عادی سازی روابط با کشورهای عربی خلیج فارس را برعهده داشتند. وی درسالهای اخیر ریاست بخش روابط اسرائیل با اتحادیه اروپا و ناتو در وزارت خارجه را برعهده گرفت و سپس به وزیر مختاری سفارت اسرائیل در پاریس رسید. این دیپلمات اسرائیلی قدرت گرفتن حمد بن خلیفه آل ثانی امیر قطر را آغازگر تسریع رشد روابط قطر با اسرائیل دانسته و در این خصوص به اظهارات جدید امیر قطر با شبکه ام بی سی و سه ماه پس از به قدرت رسیدن استناد کرده و می گوید وی در این مصاحبه، ضمن اشاره به اجرایی شدن طرح پروژه گاز قطر و اسرائیل و اردن، لغو تحریم اقتصادی عربها علیه اسرائیل را خواستار شد. '
'سامی ریفل همچین به استقبال قطر از عادی سازی روابط با اسرائیل و صادرات گاز به آن اشاره کرده و می گوید هدف قطر از این اقدام، تبلیغ میدان گازی شمال این کشور بود که گفته می شود بزرگترین میدان گاز طبیعی جهان و ذخیره آن بیش از 25 تریلیون متر مکعب است. وی تاکید کرد: بدون حمایت مسوولان بلند پایه و امیر قطر و وزارت خارجه این کشور و شرکتهای بزرگ آن، برقراری روابط قطر- اسرائیل دشوار بود. ریفل همچنین دلیل تنش روابط مصر و قطر را ناشی از فشار قاهره بر دوحه به منظور مهار تسریع برقراری روابط با اسرائیل و نگرانی مصر از موقعیت سیاسی خود در سطح منطقه ای دانسته وگفت که قاهره بیم داشت که اسرائیل برای امضای قرارداد گاز، قطر را جایگزین مصر کند. این دیپلمات اسرائیلی از شیخ موزه همسر امیر قطر قدردانی کرده و او را تاثیرگذارترین زن درجهان عرب عنوان کرد.'
براساس این گزارش ' ریفل امضای توافقنامه اوسلو در سال 1993 را نقطه آغاز روابط اسرائیل با کشورهای عربی خلیج فارس دانسته و مذاکرات دو جانبه با فلسطینی ها و توافقنامه صلح با اردن را نیز در این خصوص موثر می داند و می گوید تلاش اسرائیل به منظور برقراری روابط با کشورهایی مانند عربستان، قطر، کویت، امارات و بحرین در سپتامبر 1994 نتیجه داده و شورای همکاری خلیج فارس از توقف تحریم اقتصادی غیر مستقیم شرکتهایی که با اسرائیل یا در آن فعالیت داشتند خبر داد و به این ترتیب یکی از بزرگترین موانع فعالیت شرکتهای آمریکایی فعال در اسرائیل و کشورهای نفت خیز خلیج فارس از بین رفت و زمینه برقراری روبط با نهادها و موسسات و شرکتهای هواپیمایی عربی مانند خطوط هوایی اردن و گلف ایر که مقر آن در بحرین است فراهم شد. اسرائیل همچنین با شرکت هوایپمایی قطر ایر و سایر شرکتهایی که از محدودیت مربوط به مسافران و کالاهای اسرائیلی را کاستند روابط برقرار کرد.'
امارات
نهرین نت 15 اکتبر 2009: به اهتزاز در آمدن پرچم اسرائیل در ابوظبی نشانه خطرناکی از توسعه روابط پنهانی بین تل آویو و ابوظبی است و هرچند امارات ارتباط با اسرائیلی ها را تکذیب کرده است اما روابط دو طرف تا امضای قراردادهایی با شرکت های امنیتی اسرائیل پیش رفت. با وجود اینکه دو طرف تلاش زیادی داشتند که این روابط پنهانی باقی بماند اما رسانه ای اسرائیل با انتشار تصاویری از نمایندگان اسرائیل در نشست کمیته اداری آژانس بین المللی انرژی های تجدید پذیر در ابوظبی این موضوع را برملا کردند.
برخی مطبوعات وابسته به صهیونیست ها در این باره نوشتند: با وجود روابط دیپلماتیک با امارات، فقط دو نماینده اسرائیلی به نامهای سیوما هلفرین از وزارت خارجه و ابراهم راویف از وزارت امور زیربنائی در این کنفرانس حضور داشتند. این روزنامه ها بر استقبال 'از هیات اسرائیلی مانند یکی از اعضای این کنفرانس' اشاره کرده و نوشتند: برای نخستین بار پرچم اسرائیل در کنفرانس ابوظبی بالا رفت.
از سوی دیگر خلبانهای اماراتی درهمان ایام نیز در آموزشهای نظامی در آمریکا در پایان ماه سپتامبر 2009 با دو خلبان اسرائیلی همکاری کردند. هرچند ابوظبی کوشید چنین مشارکت نظامی که نشانه ها و معانی خطرناکی را دارد، انکار کند اما روزنامه های غربی از آن پرده برداشتند.
به گزارش نهرین نت: امارات در فاصله سالهای 2007 تا 2009 قراردادهای امنیتی و نظامی متعددی را با شرکتهایی که افسران موساد و نظامیان اسرائیلی بر آن نظارت دارند، امضا کرد. این قراردادها در زمینه همکاری امنیتی و راهبردی است. در این میان اسرائیلی ها تاکید دارند که امارات، تمایل زیادی دارد که نیازهای خود را از اسرائیل تامین کند و در تلاش برای تقویت روز افزون توان قدرت نظامی و امنیتی خود در منطقه است.