ماهیت دستور نظامی1650؛اخراج فلسطینیها ازکرانه باختری

فرماندهی منطقه مرکزی ارتش رژیم صهیونیستی دستور نظامی 1650 را که ژنرال گادی شمنی در چهارماهه سوم سال گذشته آن را تصویب کرد به مرحله اجرا درآورد.
شمنی منشی سابق آریئل شارون نخست وزیر اسبق رژیم صهیونیستی و کاردار نظامی حال حاضر تل آویو در واشنگتن است.
ماهیت و محتوای اصلی دستور نظامی 1650 اعلام رسمی این موضوع است که همه مناطق کرانه باختری رود اردن و در راس آن بیت المقدس ، از جمله سرزمین هایی هستند که همواره تحت کنترل دستگاه امنیتی اسرائیل قرار دارند و این دستور در مرحله اول به معنای مرگ توافقنامه اسلو و توافقنامه های امضا شده بعد از آن است.
دومین پیام آن این است که تشکیلات خودگردان فلسطین تابع بی چون وچرای مفاد مندرج در این دستور نظامی و در مقدمه آن ملاحظات امنیتی است.
و نکته سوم این که هیچ بافت جفرافیایی و سیاسی واحدی در سرزمین های اشغالی وجود ندارد.
ملاحظه این موضوع بسیار مهم است که اعلام دستور نظامی 1650 در ساختار سیاسی هدفمند و رو به رشدی صورت گرفت بدین گونه که در ابتدا با انکار شدید توافقنامه اسلو آغاز شد هنگامی که اسحاق رابین با این گفته که " هیچ وعده های مقدسی ( داده شده درباره بیت المقدس ) را نمی شناسد" به صراحت توافقنامه مذکور را نادیده گرفت و و در همین راستا دولت ایهود باراک و قبل از آن حکومت پرز و نتانیاهو در نخستین دور از حکومت خود این توافقنامه ها را انکار و از پذیرش آن خودداری کردند ، توافقنامه هایی که اساس آن پایان مرحله انتقالی ، اعلام تشکیل کشور مستقل فلسطینی به پایتختی قدس شریف و احترام به حق بازگشت آوراگان فلسطین بر اساس تصمیم 194 حداکثر تا سال 1999 یعنی 5 سال بعد از امضای توافقنامه اسلو است.
تمامی ما امروز به لطف دید باز سیاسی که داریم شکست مذاکرات کمپ دیوید سال 2000 ، دیدار شارون از مسجد الاقصی به همراه باراک را  که باعث انتفاضه دوم شد و احداث دیوار حائل  که اشغال کامل کرانه باختری رود اردن را در پی داشت به خوبی به یاد داریم.
ما همچنین  ترورها و بازداشت ها و در راس آن ترور ابوعلی مصطفی ، شیخ احمد یاسین ، محاصره یاسر عرفات و سپس توطئه صورت گرفته علیه وی و ... را به یاد می آوریم.
این اقدامات نظامی و امنیتی از نظر صهیونیست ها مقدمه اجرای سیاست ها و تجاوزگری های کنونی بوده است به گونه ای که سال 2005 با دخالت نظامی مجدد در نوار غزه و تحمیل محاصره آن به تجزیه و جدایی سیاسی میان کرانه باختری رود اردن و نوار غزه اقدام کرده است و به عبارت دیگر پایه های اصلی حاکمیت قانونی سلطه ملی فلسطین با این اقدامات دستخوش ضعف و سستی شد.
همه ما محتوا و ماهیت مواضع نخست وزیر کنونی ( نتانیاهو ) را دستکم از اوایل سال جاری تاکنون را درک می کنیم زمانی که برای مشارکت در مراسم جشن ( عید درخت ) به شهرک صهیونیستی معالیم ادومیم رفت و در آنجا گفت : قدس واحد ( کل بیت المقدس ) پایتخت اسرائیل است و این شهرک بخشی از آن ( بیت المقدس ) و راه منتهی به آن محسوب می شود.
مقامات صهیونیستی پیشتر در اقدامی شهرک صهیونیستی " کیدار " و مابین آن  را که بیش از 12 هزار دونم مساحت دارد به منطقه صهیونیست نشین ادومیم ملحق کرده بودند و ابتدا با ساخت یک مرکز پلیس اسرائیل طرح منطقه ( e1 ) را به مرحله اجرا درآوردند.
نتانیاهو سپس به منطقه آریل در مرکز کرانه باختری رود اردن رفت تا به صهیونیست های مقیم آنجا بگوید ، " ما به خاطر فرزندانمان آینده را می سازیم " و در سخنانی دیگر افزود " تاریخ دولت عبری قدیم در کرانه باختری رود اردن است و در اینجا باید جستجو شود."
صهیونیست ها در اقدامی پیش دستانه تحرک گسترده ای را برای شهرک سازی در بیت المقدس ، در مرکز مناطق قدیمی و عربی بیت المقدس آغاز کردند و از اجرای ساخت 218 کنیسه که 70 مورد از آنان تنها در منطقه قدیمی بیت المقدس بنا می شود سخنانی ایراد کردند ، منطقه الاغوار را به طور کامل تحت کنترل نظامیان اسرائیلی قرار دادند.
بنابراین ما در برابر سیاست راهبردی و یک رشته از اقدامات اشغالگرانه و تجاوزگرانه صهیونیست ها قرار داریم که در حال عملیاتی شدن است و صهیونیست ها از هیچ تلاشی برای تثبیت و تداوم این اقدامات ظالمانه فروگذار نمی کنند :
 از جمله این که به  اشغال و کنترل مجدد کرانه باختری  اقدام کردند ، نوار غزه را با سلاح های ممنوعه بین المللی هدف قرار دادند و محاصره شدیدی را به این منطقه و ساکنان مظلوم آن تحمیل کردند و هدف اصلی آنان ( صهیونیست ها ) از این اقدامات تحریک آمیز انکار حقوق فلسطینیان در تعیین سرنوشت شان ، تشکیل کشور مستقل فلسطینی به پایتختی بیت المقدس و حق اوراگان فلسطینی بر اساس تصمیم 194 می باشد.
دستور ( تصمیم ) نظامی 1650 در راستای تحقق این اهداف صهیونیست ها و خدمت به این سیاست و جامه عمل پوشاندن به آن ها در عرصه عمل است.
بدون تردید مقابله با این اقدامات خودسرانه و مستبدانه صهیونیست ها اقتضا می کند سطح و میزان جبهه گیری در برابر این طرح اشغال – جایگزین کردن یهودیان به جای فلسطینیان - از جهت سیاسی و عملی ارتقا یابد و در دو عرصه داخلی و خارجی تدابیر موثری برای مقابله با توطئه های صهیونیست ها اندیشیده شود چراکه تنش با رژیم صهیونیستی فراتر از این که تنشی فلسطینی اسرائیلی باشد با توجه به رویکرد و طبیعت نژادپرستانه ای که دارد تنشی عربی و بشری به شمار می رود و اقتضا می کند...
1-همه اشکال هماهنگی با مقامات صهیونیستی به خصوص در زمینه امنیتی متوقف شود و برای مقابله با اقدامات صهیونیست ها حرکتی مانند جنبش ازادیخواه ملی و دمکراسی فلسطین شکل گیرد و حوادث و رویدادهای اخیر به خوبی بیانگر این حقیقت است که اشغالگران طرح و توطئه آینده خود را فاش ساختند و اساس این طرح این است که رژیم صهیونیستی خود را به عنوان یک نیروی اشغالگر تحمیل کند، قانون بین المللی و با حمایت و چراغ سبز آمریکا تصمیمات بین المللی را نایدده بگیرد زیرا واشنگتن به رغم اختلاف تاکتیکی که اخیرا میان آمریکا و اسرائیل رخ داده است تل آویو را تحت فشار قرار نمی دهد.
2-فراهم سازی حمایت مردمی از همه کسانی که دستور نظامی 1650 آنان را هدف قرار داده است تا با هر قدرتی در هر جایی و هر زمانی که بخواهد آنان را هدف قرار دهد مقابله کنند.
 حمایت از شهروند فلسطین و حق آن برای زندگی ، حیات و حرکت ، بخش جدایی ناپذیر از حمایت زمین و مقدسات و حمایت از مقاومت در برابر اشغالگران با همه اقدامات و سیاست هایشان می باشد.
3-ایجاد وحدت ملی فلسطین و پایان دادن به اختلاف داخلی میان گروه های فلسطینی حربه ای برنده و قاطع برای مقابله با سیاست اشغالگری صهیونیست ها به شمار می رود و احیای وحدت به بدنه ملت فلسطین شرط لازم برای مقابله یا سیاست ها و اقدامات ظالمانه صهیونیست ها به شمار می رود تا حقوق عادلانه فلسطینیان محقق شود ، و از آزادی ، حق تعیین سرنوشت ، استقلال و حق بازگشت یهره مند شوند و هیچ بهانه یا توجیهی برای ادامه سلطه گری اسرائیلی ها وجود ندارد.
4-تحرک سیاسی در عرصه منطقه ای ، بین المللی و با توسل به نهادها و محافل قانونی بین المللی تا اسرائیل در انزوای کامل قرار گیرد و همچنین درخواست صدور تصمیمات بین المللی در حمایت از مردم فلسطین و حقوق سیاسی آنان.
در واقع این موارد هسته اولیه مقابله چند بعدی با رژیم صهیونیستی و اقدامات نظامی ، سیاسی ، اقتصادی و نژادپرستی و در نهایت تصمیم نظامی 1650 مقامات اسرائیلی به شمار می رود و باعث تقویت مقاومت و ایستادگی مردم فلسطین برای مقابله با صهیونیست ها می شود.
به قلم عبدالرحیم ملوح
مرکز پژوهش های الزیتونه
مترجم : سید محمد مسعودی علوی