برابری صهیونیزم بانژادپرستی در اجلاس دوربان دو

دکتر پوراندخت فاضلیان

بخش اول

 بیش از نیم قرن است که سرزمین فلسطین شاهد بربریت و نژادپرستى‏هاى صهیونیست است و هر چه زمان به جلو مى‏رود، خشونت صهیونیست‏ها با توجه به تقویت توان تسلیحاتى آنان نمود بیشترى پیدا کرده و شمار قربانیان جنایت از هزاران تن فراتر رفته و اسرائیل غاصب تا کنون بر گفته اولین نخست وزیر و مؤسس این رژیم (بن گورین) پاى بند بوده و توان نظامى خود را بر کشورهاى عربى برترى مى‏دهد.

(1) دنیا نظاره‏گر از بین رفتن جوانان فلسطینى مى‏باشد، که فقط به جرم دفاع از خانه و کشور خود با سنگ پرانى به جنگ غاصبان رفته‏اند. یعنى عدم موازنه قوا بین طرفین منازعه بخوبى مشهود است.

ملت فلسطین از مقاومت جنوب لبنان آموخته‏اند که فقط با تکیه و اعتماد به خدا، ایمان، عزم راسخ و روحیه شهادت طلبانه مى‏توان با رژیم غاصب صهیونیست مبارزه کرد.

همانطور که حزب‏الله توانست صهیونیست‏ها را با خفت مجبور به فرار نماید.

فلسطینیان بویژه بعد از یک دهه سپرى شده به پاى میز مذکرات صلح (اسلو، شرم الشیخ و.....) متوجه شدند که سازمان‏هاى عریض و طویل تحت‏شعارهاى مقدسى چون حقوق بشر و صلح، ملعبه دست قدرت‏هاى جهانخوار هستند که حتى نمى‏توانند یک قطعنامه علیه متجاوز صادر کنند; چرا که بازدارندگى از سوى رهبران رژیم اسرائیلى با هدف بازداشتن کشورهاى عربى و اسلامى از انجام اقدامات خصمانه علیه این رژیم مد نظر بوده است.

البته امنیت در اولویت اصلى استراتژیک اسرائیل قرار گرفته و همواره تلاش نموده برترى نظامى و تسلیحاتى خود را به کشورهاى منطقه نشان دهد و مقاومت فلسطین را تضعیف نماید.

به نظر برخى صاحبنظران، نظریه بازدارندگى یعنى: «تامین توانمندى‏هاى لازم در کشور بازدارنده با هدف متقاعد نمودن طرف مقابل و یا مجبور نمودن وى به چشم پوشى از رفتارى معین و یا وادار نمودن دشمن به انصراف از تصمیمات اتخاذ شده.

» (2) انتفاضه جدید با حرکت پویا و مصمم در جهت ریشه کن کردن رژیم صهیونیستى تا محو و نابودى کامل قدم برداشت، یعنى تفوق نظامى نه تنها موفق به توقف مقاومت فلسطینى‏ها نشده بلکه بر سرعت و شدت آن افزوده است و در این مدت کوتاه، صهیونیست‏ها با همه تجهیزات نظامى و پشتیبانى امریکا و غرب و با توجه به برترى توان نظامى خود (از جمله تکنولوژى هسته‏اى)، مستاصل و سردرگم شده و نتوانسته‏اند انتفاضه مردمى را خاموش نمایند.

لذا شارون، جنایتکار جنگى با سابقه قتل عام در صبرا و شتیلا، با شعار نابودى و طرح جدید وارد عمل شد.

طرح وى شامل ابعاد زیر بود: 1.تنگ‏تر کردن حلقه فشار بر فلسطینیان.2.فشار اقتصادى و غذایى (قطع آب و برق).(3) 3.بمباران تاسیسات زیر بنایى فلسطین.4.ترور رهبران عملیاتى فلسطین (که به معناى اعدام بدون محاکمه است).(4) 5.تقویت نسل کشى.

با توجه به مقاومت ملت فلسطین، طرح شارون به بن بست رسیده و به انزواى بین‏المللى انجامیده است، بگونه‏اى که در بلژیک، پشت میز محاکمه، شارون به عنوان جنایتکار جنگى مطرح شد و نیز در کشورهاى اروپایى، شاهد تظاهرات علیه صهیونیست‏ها مى‏باشیم.

صدور تسلیحات پیشرفته به کشورهاى عربى و اسلام نیز موازنه را به نفع اعراب تغییر داده است.

بازدارندگى اسرائیل و استمرار مقاومت مردم فلسطین به انتفاضه اول (1987) یا انتفاضه بزرگ انجامید، که با صلح مادرید در سال 1991، فروکش نموده و به تشکیل دولت‏خودگران فلسطین، در سال 1993 انجامید.

قبل از فروپاشى نظام شوروى سابق، اسرائیل به موجودیت فلسطین اعتراف کرده بود.

7 سال بعد از انتفاضه اول، شارون محکوم شد.

انتفاضه مسجد الاقصى با ویژگى مردمى بودن، نشان داد که اسرائیل کارآمدى تسلیحاتى خود را از دست داده است.

حال مى‏توان پرسید که آیا راهبرد بازدارندگى اسرائیل مانع دفاع فلسطینیان شده است؟ با توجه به افزایش روند نژاد پرستى و خشونت‏هاى جدید بخصوص ادامه حمله صهیونیست‏ها به مردم بى‏دفاع فلسطین اشغالى، مجمع عمومى سازمان ملل متحد طى قطعنامه شماره 111/52، موضوع برگزارى این کنفرانس جهانى نژادپرستى، تبعیض نژادى، بیگانه ستیزى و نابرابرى‏هاى مربوطه را به تصویب رسانید و در پى آن اجلاس‏هاى منطقه‏اى برگزار گردید.

بخش دوم

 در راستاى بررسى وضعیت موضوعات چهارگانه نژاد پرستى، تبعیض نژادى، بیگانه ستیزى، نابرابرى‏هاى مربوطه، سازمان ملل متحد اقدام به برگزارى اجلاس‏هاى مقدماتى منطقه‏اى در آسیا و اقیانوسیه، افریقا، امریکا، امریکاى لاتین و اروپا نمود (5) و راه درازى از ژنو، سانتیاگو، شیلى، داکا و تهران طى نمود که به دوربان ختم گردید.

جمع بندى نهایى بررسى قطعنامه و دستور کار این اجلاس، به اجلاس جهانى افریقاى جنوبى در شهر دوربان مؤکول گردید.

این اجلاس از تاریخ 28 آگوست الى 7 سپتامبر 2001، برابر با 4 الى 16 شهریور 1380 در سه بخش زیر برگزار گردید.

- 26 الى 28 آگوست: برنامه جوانان

 - 28 آگوست الى 1 سپتامبر: برنامه گروه‏هاى غیردولتى

 - 2 الى 7 سپتامبر: برنامه گروه‏هاى دولتى لذا کمیساریاى عالى حقوق بشر و دبیر کل اجلاس، طى بیانیه‏اى اعلام کرده بود که هر گاه کشورهاى عربى و اسلامى موضوع صهیونیزم را مطرح نمایند، اجلاس با شکست روبرو مى‏گردد.

بر همین اساس، انتظار مى‏رفت این موضوع جایى براى بحث و گفتگو در اجلاس جهانى نداشته باشد.

حال آنکه تظاهرات ضد صهیونیستى از همان روز اول برگزارى اجلاس به طور دائم جریان داشت و در آن برابرى صهیونیزم با نژادپرستى مطرح گردید.

کلیه گروه‏هاى غیر دولتى، حتى یهودیان مخالف صهیونیسم نیز شرکت فعال داشتند.

در پلاکاردها مضامین مختلف از جمله برابرى صهیونیست‏با نژادپرستى قابل مشاهده بود.

(6) حضور گروه‏هاى غیر دولتى در پشتیبانى از این تظاهرات چشم گیر بود و توجه خبرنگاران ملى، بین‏المللى و جهانى را به خود معطوف داشت.

اهداف اجلاس

 اهداف برگزارى این اجلاس عبارت بودند از: بررسى وضع موجود:

1- ارزیابى پیشرفت‏هاى حاصل علیه تبعیض نژادى و شناسایى موانع موجود.

2- بازنگرى عوامل سیاسى، تاریخى، اقتصادى، فرهنگى و...مؤثر بر بروز نژادپرستى، تاریخچه و دلایل آن.

انجام فعالیت‏هاى فرهنگى شامل:

 1- ارتقاء سطح آگاهى مردم نسبت‏به نژاد پرستى.

2- تهیه معیارهاى کاربردى براى مبارزه با نژاد پرستى، تبعیض نژادى و... به همراه ارائه طرح‏هاى استراتژیک به منظور تهیه و تدوین قطعنامه و برنامه عمل.

3- بررسى راه و روش‏ها و ابزار تضمین کننده اجراى معیارهاى تعیین شده در اجلاس.

راهکارهاى عملى به شرح زیر:

 1- تداوم برقرارى ارتباط بین کشورهاى مناطق مورد تبعیض قرار گرفته شده.

2- ایجاد فرصت در بهره‏بردارى از تجارب یکدیگر.

پیشنهادهاى اجلاس:

 1- ارتقاء تاثیر فعالیت‏هاى سازمان ملل متحد.

2- توصیه‏هاى کاربردى براى اقدامات ملى، منطقه‏اى و جهانى در مبارزه با انواع نژاد پرستى.

3- حصول اطمینان از صرف منابع مالى سازمان ملل متحد در راستاى مبارزه با عناوین اجلاس.

موضوع اجلاس در شهر دوربان

موضوعات اصلى زیر مورد بحث و بررسى قرار گرفت:

1- تعیین منابع و اشکال جدید نژاد پرستى و....

2- ارائه استراتژى‏هاى دستیابى به برابرى و تساوى کاملى که در برگیرنده همکارى‏هاى جهان و تقویت‏سازمان ملل متحد در مبارزه با عناوین چهارگانه اجلاس است.

3- مشخص نمودن قربانیان نژادپرستى و...

4- جبران یا پرداخت غرامت در سطوح ملى، منطقه‏اى و جهانى.

مواردى نیز با توجه به اهداف و موضوعات تعیین شده اجلاس مورد مناقشه بود که اهم آنها عبارتند از:

 1- تاکید بر محکومیت نسل کشى یهودیان (حال آنکه این واژه را باید بصورت عام به کلیه وقایع نسل کشى تسرى داد).

2- بررسى وضعیت فلسطین اشغالى و موارد نسل کشى در این سرزمین.

در بررسى زمینه‏هاى نژادپرستى، قربانیان آن و عوامل چند گانه تبعیض نیز وحدت نظرى وجود داشت.

(7) جهانى شدن و آزادى بیان با نژادپرستى و... نیز منافات داشته و همین عوامل موجب ارائه روش‏هاى پیگیرى متفاوتى براى تصمیمات اتخاذ شده در مورد عناوین چهارگانه اجلاس گردید.

در این اجلاس، گروه‏هاى غیردولتى در 8 کمیته کارى شرکت نموده و بندهاى قطعنامه و برنامه عمل را یک به یک به تناسب موضوع مورد بررسى و تجدید نظر و اصلاح قرار دادند.

(8) اعضاى انجمن زنان مسلمان پژوهشگر نیز در این گروه‏هاى کارى مشارکت فعال داشت.

به علاوه، مقاله‏اى تحت عنوان [ How about Follow up ] در روز 30 آگوست 2001 ارائه شد.

بیانیه نهایى این انجمن نیز در سالن اصلى اجلاس قرائت گردید.

در اجلاس جهانى دوربان نیز شکست دیپلماتیک و رسواگرى رژیم اسرائیل به اوج خود رسید و تعداد حداقل 3500 گروه غیر دولتى یک صدا رژیم صهیونیستى را به عنوان یک رژیم نژادپرست و نسل کش، محکوم نمودند و از سازمان ملل متحد خواستار بازگرداندن ماده 33 مصوبات مجمع عمومى (برابرى صهیونیست‏با نژادپرستى) و تنبیه و مجازات این رژیم شدند.

تظاهرات ده‏ها هزار نفرى از همه ادیان و نژاد و فرق (حتى یهودیان مخالف رژیم صهیونیسم)، در سراسر جهان، رژیم غاصب را در بن بست قرار داد.

گروه دولتى در اجلاس دوربان با فشار و تحمیل و تهدید کشورهاى امریکا و اتحادیه اروپا مجبور به حذف این ماده شد.

تا آنجا که وزارت خارجه جمهورى اسلامى ایران بیانیه‏اى جداگانه در اعتراض به این امر صادر نمود.

غاصبان صهیونیست‏براى نجات خود از این وضعیت و انحراف جهانیان از فجایع فلسطین، با توجه به جنگ روانى علیه دشمنان این رژیم، واقعه 11 سپتامبر را تدارک دیدند.

(9) این واقعه، شکنندگى و ضربه‏پذیرى امریکا که مدعى رهبریت و امنیت در نظم نوین جهانى بود را نشان داد).

دلایل اظهار شده در مورد شرکت صهیونیست‏ها در واقعه 11 سپتامبر 2001 عبارت است از: - مرخصى 4000 کارمند یهودى شاغل در برج‏هاى دو قلوى تجارى.

- بیرون بردن سرمایه‏هاى سهام داران یهودى از دو شرکت‏یونانید و امریکن ایر لاینز.

- تعویق سفر شارون به نیویورک (از طرف موساد).

این برنامه‏ریزى سیستماتیک و از قبل تعیین شده به گفته کارشناسان، از عهده سازمانى چون موساد بر مى‏آید.

بخش سوم

 بعد از این رخداد و توجه جهانیان به این موضوع، سوء استفاده از موقعیت‏براى سرکوب وحشیانه فلسطینیان و حملات هوایى به جنوب لبنان توسط اسرائیل انجام شد.

جهان غرب همیشه براى دستیابى به اهداف خود، هر گاه با رکود اقتصادى روبرو مى‏گردد، به شعارهاى فریبنده‏اى مانند حمایت از صلح، عدالت، دموکراسى، امنیت، برابرى و تساوى توسل جسته و عملا به محو اینگونه مفاهیم اقدام نموده است.

آیا هدف، تحریک افکار عمومى جهان علیه مسلمانان مخالف اسرائیل غاصب نبوده است؟ کشور امریکا که رهبرى نظام نوین جهانى را بر عهده دارد، نشان داد که قادر به بازداشتن فلسطینى‏ها از تعیین حق سرنوشت و بازگشت‏به سرزمین‏شان نمى‏باشد.

همانگونه که با انجام کودتا در شیلى، پاناما و... ناکام مانده است.

این شیوه جدید یعنى استفاده از افراد براى انجام عملیات تروریستى که اثرش بیشتر از حمله نظامى به کشورهاى مختلف مى‏باشد، رسانه‏ها را نیز در سانسور خبرى، نسبت‏به جنایات انجام شده امریکا به مردم قرار مى‏دهد.

به عبارت دیگر، از نشان دادن صحنه‏هاى دلخراش حمله خود به مردم بى‏گناه (کودک، زن، و....) جلوگیرى نموده است; چرا که نشان دادن نتایج فجایع موجب اعتراض مردم آمریکا نسبت‏به نوع فعالیت‏هاى سیاسى برون مرزى آمریکا می‏گردد.

دیگر این که کشور امریکا از مهاجرین تشکیل یافته، اما تدریجا این تفکر غالب شده که در این کشور برخى «آمریکایى‏تر» مى‏باشند.

لذا مردم پس از اطلاع از این حادثه، اگر چه در سکوت فرو رفته بودند، اما به دنبال مسببى مى‏گشتند که «آمریکایى‏تر» نبوده بلکه یک مرد عرب تحت‏حمایت طالبان در افغانستان باشد.

نگرش ارائه شده از افغانستان در امریکا بگونه‏اى است که این کشور، مردمى فقیر و با فرهنگ ضعیف و بالاخره از نژاد کمترند.

طبق گزارش مؤسسه علوم و تکنولوژى دانشگاه نیچستر، هر گاه بتوان پذیرفت که اینگونه عملیات‏ها که کمتر اتفاق مى‏افتد، از ناحیه معدودى از افراد رخ داده باشد، باید «حس امنیت‏» یا دستگاه امنیتى را مورد سؤال قرار داد.

در نهایت، همانگونه که ذکر گردید، جهان غرب با واسطه برخى از افراد آموزش دیده، اقدام به ترور سران کشورها و یا... نموده است. این امر در طول زمان بارها تکرار شده است.

موضوع توطئه، تئورى‏هاى مربوط به آن و تروریسم نیز در شمار عواملى است که در جاى خود قابل بررسى است.

نتیجه: بدون تردید آنچه در فلسطین اتفاق افتاد و پس از آن در دوربان نمود عینى‏ترى یافت، بر شکست ناپذیرى زورمداران خط بطلان کشید; زیرا نه تنها استراتژى بازدارندگى اسرائیل و هم‏پیمانانش را رد نمود و منجر به تظاهرات دوربان گردید بلکه سایر مظاهر نسل کشى و نژادپرستى و... نیز در «دوربان‏» مورد اعتراض مردم جهان واقع شد و مفاهیم صلح، عدالت، امنیت و... بار دیگر مورد توجه جهانیان قرار گرفت.

اجلاس دوربان 2 در سوییس

 در پی این تحول بزرگ اینک سازمانهای غیردولتی مخالف نژادپرستی از سراسر جهان در لوای شورای حقوق بشر آمریکا قرار است از 30 فروردین  تا سوم اردیبهشت سال 88 در ژنو اجلاسی را در مخالفت با سیاست های نژادپرستانه برگزار کنند که به سبب ماهیت آن به اجلاس دوربان 2 شهرت یافته و قرار است یکبار دیگر افکار عمومی جهان را با سیاست های برخی رژیم های نژادپرست آشنا نمایند. از همین روست که برگزاری این اجلاس با مخالفت قدرت های بزرگ روبرو شده و قصد دارند با تحریم این کنفرانس در برابر اراده ملتها قرار گیرند.

پى‏نوشت‏ها:

1) علیرضا ازغندى و جلیل روشندل، مسائل نظامى و استراتژیک معاصر، تهران، سمت، 1374، ص 204.

2) حمیدى قناص الحمیدى، الخیار النووى فى الفکر الاشراتیجى الاسرائیلى(1990-1948)، کویت، شرکت الربیعان للنشر و التوزیع، ص 162.

3) طبق اعلام فائو 270 هزار فلسطینى قادر به تامین خوراک خود نمى‏باشند.

4) تا کنون ترور 680 نفر را علنا اعلام نموده‏اند.

5) یادآور مى‏شود اجلاس مقدماتى آسیا و اقیانوسیه سال گذشته در تهران برگزار شد.

6) مجمع عمومى سازمان ملل متحد، طى قطعنامه سال 1975 صهیونیست را برابر با نژاد پرستى بر شمرده، اما در سال 1991 در قطعنامه دیگرى موضوع را ملغى اعلام نموده بود.

7) جهان غرب تنها به 30 سال گذشته، یعنى از سال 1975 تا زمان حاضر نظر داشت; در حالى که گروه‏هاى شرکت‏کننده به سابقه استعمار جهان غرب طى قرون گذشته اشاره داشته‏اند.

8) مدت زمان تعیین شده براى قرائت‏بیانیه سه دقیقه بود.

9) شکاگو ایندى میدیا» نیز CNN را به دلیل پخش صحنه‏هایى از تصاویر ساختگى مربوط به خوشحالى فلسطینیان در پى حمله به امریکا، این خبرگزارى را به تحریک نمودن احساسات ضد عرب متهم نموده و موجبات خشم و نفرت نسبت‏به مردم فلسطین را فراهم نمود.

      yahood net